De adoptiemonologen

In een gemiddelde kindercoach praktijk komen alle thema’s van het leven langs. Zo heb ik in mijn praktijk regelmatig te maken met adoptiekinderen en hun ouders.
Wat mij iedere keer weer opvalt is hoeveel zorg en liefde adoptie ouders voor hun kinderen hebben. Wat mij ook opvalt en wat ik niet begrijp is hoe weinig hulp er kort na  adoptie voorhanden is. Voordat de adoptie een feit is, wordt een gezin lang en grondig doorgelicht. Zodra het kind er is, stopt alles zo komt het me voor. Er zijn wel een paar hele goede programma’s voor adoptie gezinnen, maar men moet zelf in actie komen en er is geen enkele follow up voor deze kinderen.
En zoals het bij alle kinderen gaat, hebben adoptiekinderen soms ook hun kleine en grote problemen. Een kindercoach gaat praktisch en oplossingsgericht aan de slag en vrijwel altijd kan er een stap voorwaarts gemaakt worden.

Geeft een adoptie problemen?

Onlangs was er een korte heftige beroering in het Noorden van het land door de arrestatie van twee broers die twee mannen hadden vermoord. Een achtergrond artikel liet weten dat met name de adoptie en mogelijke hechtingsproblemen bij de mannen ten grondslag lagen aan de misdaden. Er werd een link gelegd naar meerdere problemen die kunnen ontstaan na adoptie. Zoals te verwachten was, werd de volgende dag al een tegenartikel geplaatst wat er melding van maakte dat het adoptiekinderen heel vaak heel goed gaat.
Net zoals bij gewone gezinnen zijn er soms ook problemen met adoptiegezinnen. Mogelijk valt het op als er sprake is van adoptie, net zoals het Marokkanen vraagstuk regelmatig zo ongenuanceerd in de media opduikt.
Voor adoptiekinderen kan er een extra ontwikkelingsopgave zijn om zich in een ander of blank gezin in een andere of blanke omgeving als kind te wortelen. Als het kind dan wordt bekeken als een mogelijke probleemfactor worden deze kinderen en hun ouders ernstig tekort gedaan en gestigmatiseerd. Dat verdiend geen enkel kind en geen enkele ouder. !!

De adoptiemonologen

Over adoptie is heel veel geschreven en er is veel onderzoek gedaan hoe het adoptie kinderen vergaat. Maar er is eigenlijk geen enkele literatuur over adoptie door geadopteerden zelf. Marina van Dongen heeft daar nu verandering in gebracht door het boek ‘De adoptiemonologen’.
In dit boek zijn 27 levensverhalen opgenomen van geadopteerde kinderen. Het zijn prachtige verhalen met en zonder een goed einde en net zo divers als er kinderen en volwassenen zijn.
Het is vooral een heel eerlijk, open en kwetsbaar boek waarin volwassenen vertellen over hoe zij hun adoptie hebben ervaren.
Voor de ene persoon is het van weinig betekenis dat je niet gewenst was, weggegeven werd of speciaal werd uitgekozen. Voor de ander is het van groot belang om contact te hebben met de biologische ouders.
Voor de ene persoon zijn de adoptie ouders een moeilijke factor gebleken omdat deze ouders vaak zelf hulp en liefde nodig hadden en moeilijk konden verwerken dat er geen eigen kind kwam. Andere adoptie ouders worden als helden vereerd en er is sprake van een innige band.

Loyaliteit

In zekere zin lijkt de literatuur in dit boek toch een beetje gelijk te krijgen. Als de loyaliteit aan de biologische ouders een plek kan krijgen en als ouders in staat zijn liefde te geven kan er een gezonde hechting en een liefdevolle wederzijdse band ontstaan. Als ouders zelf emotioneel nog afhankelijk en teleurgesteld zijn en een kind nodig hebben die hen bevestigd, wordt het kind uitgebuit en raakt de band verstoord.
Geadopteerde kinderen kunnen het in dat laatste geval moeilijker hebben dan eigen kinderen omdat daar toch de loyaliteit van de biologische band nog een extra bescherming factor is.
Wanneer ouders niet goed uit de voeten kunnen met de loyaliteit van het kind aan de eerste levensgeschiedenis, het land van herkomst en de behoefte van informatie is het voor kinderen moeilijker zich te hechten omdat een deel van hen wordt ontkend. Maar ook factoren in het kind zelf zoals adopteerbaarheid maken verschil in het ontstaan van een band. Zo kan je dus nooit zeggen dat het succes van adoptie afhangt van de ouders of van het kind. De combinatie van allerlei verschillen bij ouders en kinderen heeft invloed.

Lezen…

Iedereen die wel eens te maken heeft met adoptie, zou dit boek moeten lezen. Maar ook zonder binding met adoptie is dit een prachtig boek. De eerlijkheid en directheid van de verhalen maken indruk en geven een inkijkje in het beleven van ouderschap en kinderen. Waarom lukt het wel bij het ene koppel en niet bij het andere, dat is een interessant gegeven en komt hier en daar sterk naar voren.
Het verhaal van Liesbeth List is ontroerend door zijn eenvoud en het tijdsbeeld en ook de verhalen van de jong volwassenen zijn helemaal te begrijpen in de context van de tijd en generaties.
Lezen dus, dit boek…..

Lees ook: Openheid over adoptie door Renee Wolfs
Lees ook: Maak een familiebos
Lees ook: Olifantje Anders door Ilona Verschuren
Lees ook: De essentie van Ikkes door Wendie Brauckman
Lees ook: Hoezo zonder rugzak door Hanneke Kolkman
Lees ook: Ik ben trots op je
Lees ook: Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht
Lees ook: Vrolijk
Lees ook: Werkboekje Ik ben boos

Wil je een afspraak maken met je kind, lees dan hier verder…
Wil je informatie over de opleiding tot kindercoach? Lees dan hier verder….
Wil je op de hoogte blijven, vraag dan de nieuwsbrief aan.
Ken je de training Ik leer leren al?