Dolblij ben ik met mijn nieuwe schoenen en ons hondje is dolblij met de doos. Zodra ze het geluid hoort van een doos wordt ze onrustig en gaat ze rondjes drentelen net zo lang tot wij door hebben dat ze iets wil, namelijk de doos.
Ze kreeg de doos en ik ging aan het werk.
Toen ik later terug kwam lag hondjelief…. juist…. in de doos, maatje 37, opgerold met de staart en de oren buitenboord. En wie nu denkt dat ze eruit kwam, nou mooi niet.
Mevrouw had het naar haar zin vanaf het moment dus dat het woord doos viel.
Wat zijn toverwoorden
Net als bij kinderen hebben sommige woorden toverkracht. “Doos, koekje, stokje” en “wie is daar” zijn van die woorden die de staart steeds harder doen zwiepen.
Herken je het aan je kinderen? “IJsje, patat, snoepje, wie is daar?”
Als kinderen een staart hadden ging deze ook vast flink wapperen bij vele toverwoorden. Kinderen hebben trouwens iets veel mooiers. Zij hebben ogen die kunnen stralen en dat hebben honden dan weer niet.
Speelgoed of speel goed
Waar het om gaat is dat honden en kinderen willen spelen. Het maakt niet uit of het duur blinkend speelgoed is of waardeloze rommel. Alles wat nieuw en anders voor hun ogen of pootjes verschijnt, dient ontdekt te worden.
Laten we wel zijn, jonge honden en kinderen verschillen niet heel veel wanneer er iets binnen hun gezichtsveld verschijnt. Let maar eens op peuters en kleuters. Nieuwe spullen worden aan alle kanten bekeken, besnuffeld en bevoeld. Net als jonge honden ontdekken ze van alles aan nieuwe dingen.
Door alles eerst met de zintuigen te ontdekken weet je later als volwassene uit je hoofd wat de verschillen zijn tussen hard, zacht, nat, droog, koud, warm, ribbelig, glad, wat rood is en blauw, hoe karton ruikt en een gewassen trui, hoe blik klinkt of glas en wat een magneet doet……….
Je kunt pas weten en je voorstellen hoe iets is, als je het ooit op één of andere manier hebt waargenomen via je lichaam.
Daarom is voor kinderen ieder materiaal speelgoed.
Want hoe fijn kunnen kinderen met een doos spelen: een schoenendoos wordt een kijkdoos, een auto, een kasteel, een gekke hoed of… of….
Een lege fles kun je beplakken als dier, prinses, vaas, of… of…
En zijn er nog gezinnen die wc-rollertjes bewaren voor school en knutselclub?
Zijn er nog kinderen die in de bosjes verdwijnen met de bezem en heks worden?
Zijner nog kinderen die van een afgevallen tak een vishengel maken en vissen in het slootje in de buurt?
Of zijn er tegenwoordig alleen nog kinderen die leren van het platte vlak van de tv of computer en die de doos van de tv niet meer herkennen als een fijne hut waarin je je eigen huisje kunt creëren?
Dozenveiligheid
Als je kijkt naar jonge kinderen en een grote doos, kun je merken dat ze het meestal heerlijk vinden om er in te kruipen en misschien nog wat spulletjes mee te nemen. Kinderen die getraumatiseerd zijn zullen vaak behoefte hebben aan hun eigen holletje en dit afschermen. De grenzen van de wanden van de doos geven bescherming en veiligheid.
Een eigen hut voor oudere kinderen heeft het zelfde effect. Of deze nu van kleden en dekens is, van takken en bladeren of oude pallets maakt niet uit. Het kind maakt een eigen veilige begrenzing van zijn wereld waarin hij heer en meester is.
Voorwaar een mooie oefening voor later…..
Intussen zijn we al een week verder en hondjelief kruipt nog steeds in de doos maatje 37. Hij is helemaal uit zijn voegen en ze heeft een zijkant al flink afgeknaagd. Als ik echter haar speelgoed erin leg en deze op haar sofa zet (Ja, ik beken, zij wordt gruwelijk verwend, nog meer dan de kinderen) dan sleept ze de doos op de vloer, haalt het speelgoed eruit en kruipt er in.
Binnenkort zal het echter afgelopen zijn omdat de doos de geest helemaal zal geven. Ze zal dan een flinke poos moeten wachten op een nieuwe doos want het waren dure schoenen……
Lees ook: Een pup opvoeden
Lees ook: Het boek: Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht
Lees ook: Het boek: De jongen die opgroeide als hond
Lees ook: Het boek: Alle honden hebben adhd
Lees ook: Sta je vóór, achter of naast je kind?
Lees ook: Hebben wij Mr Kanamori nodig?
Lees ook: Duik eens in je herinnering
Lees ook: Bomen van kinderen
Lees ook: Onderwijs een nachtmerrie?
Prachtig! Het is écht zo. Mogen honden geen stralende ogen hebben; ik heb hier ééntje met een stralende lach die met 4 poten tegelijk in de lucht springt…!
Afgelopen weekend haalde ik mijn dochter op uit de hut, die ze samen met een aantal vriendinnetjes had gemaakt. Ik begon al te glimlachen toen ik het bouwsel op afstand zag! Ze hadden een salontafel, een kussen van een bank en een gordijnroede bij de containers van de jongerenflats gevonden. De roede hing in de boom met daaraan een aantal vitrages.. er fietste een mevrouw langs, die speciaal voor de hut terug kwam. ‘als dit geen spelen heet!’ lachte ze! Machtig, ik ben blij dat onze kinderen op deze mogen opgroeien!
En wat betreft de honden: ik leer ze het truukje: in de doos! en ik moet al lachen als ik denk wat er gebeurt als die 2 van mij in jouw doosje maat 37 springen!