Ik durf wel te stellen dat het een echt vrouwending en nog meer een moederding is.
Zodra de spanning stijgt en kinderen moeilijk gaan doen, gaan moeders in de overdrive.
Bij de eerste signalen komt de grote susser al in beeld.
De woorden
- Nee
- ik wil niet
- Ma-haam
- je had het beloofd
- het is niet eerlijk
- hij doet gemeen
van je kind vliegen in het rond.
De goed getimede huilbui of driftbui van je kind is in aantocht en nu gaat de susser van mama op volle sterkte los.
Je ziet als moeder de bui alweer hangen en komt in actie op het dwarse, moeilijke of negatieve gedrag van je kind.
Iedere moeder heeft haar eigen repertoire:
- doe nou niet
- denk aan je zusje
- we hadden afgesproken dat….
- ga maar even naar je kamer
- je weet dat papa (je zusje) daar boos van wordt
- waarom doe je dit nu weer
- STOP EN HOU OP ZEG IK JE
- waarom maak je me zo verdrietig?
Herkenbaar?
Je kind doet moeilijk en bij het kleinste signaal probeer jij de boel te sussen en in controle te houden?
Zoom eens even uit
Eindeloos zijn de variaties die ik de afgelopen 20 jaar van vooral moeders heb gehoord.
Hoe ze balen van de verpeste sfeer, hoe hun ene kind iedere keer weer de boel verziekt en vooral hoe ze haar best doet dit kind in een goed humeur te houden en alles doet om een drift of huilbui te voorkomen.
Niets lijkt te werken want iedere keer gaat het weer mis
Toch het is zoooo logisch, want wat is er aan de hand als je de situatie even van een afstandje gaat bekijken en bedenkt wat er is met je kind, wat er is met jou en vooral hoe dat op elkaar inwerkt op een onhandige manier!
Iedere keer trap je er weer in.
Totdat je het snapt.
Je hoeft maar twee dingen te weten voor de oplossing
Het eerste gegeven is dat je kind de situatie niet meer in de hand heeft en mogelijk het overzicht mist.
Je kind heeft behoefte aan veiligheid, nabijheid en vooral lief gevonden worden en erbij te horen en omdat de situatie steeds erger wordt, zet hij een tandje bij in moeilijk gedrag.
De hersenen van je kind gaan in de overlevingsstand en het reptielenbrein neemt het over
Dit betekent dat je niet meer je lieve kind tegenover je hebt, maar een soort van vechtende reptiel die probeert weer grip te krijgen op de omgeving om zich weer veilig te voelen.
Hoe meer de situatie escaleert, hoe meer reptielengedrag je kind vertoont en niet meer in staat is naar jou te luisteren
Het tweede gegeven is dat jij als moeder de bui alweer ziet hangen en op alle mogelijke manieren probeert de harmonie te bewaren want straks…………
Door jouw behoefte aan harmonie en rust, merk je dat je kind overprikkeld raakt en jouw reptiel vertelt je dat je heel snel in actie moet om te voorkomen dat de reptiel van je kind schade gaat aanrichten en het helemaal is gedaan met de harmonie en rust.
Met een beetje pech gaan de anderen zich er ook nog mee bemoeien en gillen broertje en zusje om gerechtigheid en papa die zijn rust ook verstoort ziet, brult dat kind zich moet gedragen
Omdat jouw reptiel inmiddels aardig op stoom is, sis je tegen papa dat kind overprikkeld is en dat broertje en zusje even lief moeten zijn
Papa zijn reptiel brult dat overprikkeling geen excuus is voor wangedrag en broertje en zusje voelen zich zwaar miskend en oneerlijk behandeld want zij waren immers WEL lief?
Jouw wanhopige reptielenbrein vraagt zich inmiddels af waar de rust en harmonie zo snel is gebleven en je reptiel huilt of brult nu ook mee
Chaos opnieuw compleet. Ik kan het uittekenen want ieder verhaal van deze gezinnen volgt exact dezelfde route en wat iedereen doet is meer van hetzelfde zonder dat er een oplossing komt.
Stop met harmonie en rust
Toen ik tijdens corona ouders niet meer kon helpen en de nood in gezinnen met schoolwerk en thuiswerk door elkaar liep, ben ik me gaan bezinnen op ruzies in huis.
Tijdens mijn wandelingen bedacht ik me welke moeizame patronen zich steeds weer voordeden met boosheid en ruzie in huis en hoe ik met name moeders daarmee kon helpen.
In mijn online workshop ben ik het vervolgens tot in detail gaan uitwerken en één van de belangrijkste verstoorders van boosheid en ruzie in huis is juist de behoefte aan harmonie en rust.
Doordat moeders zo verschrikkelijk hun best doen de harmonie te bewaren, gaan ze meestal compleet voorbij aan wat hun kleine reptiel nodig heeft
De niet gehoorde reptielen zetten steeds een tandje bij waardoor ook bij moeders het reptielenbrein steeds een tandje bij zet en ze niet meer in staat zijn de situatie te beheersen waardoor hun kleine reptiel steeds banger en bozer wordt en zijn hersenen denken dat ze in levensgevaar zijn en hij het uitgilt.
In de (spotgoedkope) workshop ‘Voorkom de vier valkuilen bij boze kinderen’ vertel ik je stap voor stap hoe je voorkomt dat je kind verzeilt raakt in zijn reptielen gedrag en hoe jij pas echt harmonie en rust krijgt door te stoppen met sussen en harmonie na te streven.
Je voorkomt dat je eigen reptiel mee wil doen en bent in staat je kind weer uit zijn reptielenbrein te halen.
Hoe mooi is het dat je ontdekt dat je harmonie en rust in huis krijgt door daar niet meer je best voor te doen en je alle handvatten en tools krijgt om je kleine reptiel tot bedaren te brengen.
Dusss……. voorkom dat je kind als een reptiel in het rond dendert door rekening te houden met de vier valkuilen die voor jou klaarliggen en die jij voortaan gaat omzeilen.
Je kunt nu direct starten met deze praktische workshop voorkom de vier valkuilen bij boze kinderen.
Geef een reactie