En dan plotseling is je kind daar. Kraamvisite heeft de neiging om je te vertellen op wie en wiens familie jullie baby lijkt.
Ouders zelf veronderstellen ook vaak dat hun kind op één van hen zal gaan lijken. Niets is vaak minder waar en dat vraagt soms jaren van aanpassing.
Als ouders heb je de neiging om je kind als een verlengstuk van jezelf te zien. Zeker als een kind nog klein en afhankelijk is, is de band tussen ouders en kind heel dichtbij. Wanneer een kind ouder wordt, kost het soms moeite om je kind objectief te kunnen beoordelen en steeds meer te gaan zien als een individu met eigen voorkeuren en afkeuren.
Ontwikkelen van een eigen identiteit
Als een kind zich volledig geaccepteerd voelt zoals het in zijn wezen is, ontwikkeld het een gezond gevoel van eigenwaarde. Hoe vaak echter bekijken en behandelen we onze kinderen naar onze eigen opvattingen over wat een kind hoort te zijn. Met name onze verwachtingen over, nota bene de toekomst, van onze kinderen, kleuren onze waarneming in het hier en nu. Het kind kan gaan twijfelen over zijn waarde en over zichzelf. De basis van eigenwaarde en zelfvertrouwen loopt als het ware deuken op.
We worden echter geboren met onze eigen karaktertrekken en ontwikkelen ons ook op onze eigen manier aan de hand van ervaringen die we al jong in ons leven opdoen. Ieder kind bepaalt al jong zijn eigen overlevingsstrategie en verwerkt informatie op zijn eigen manier.
Persoonlijkheidstypen
De psychiater Carl Gustav Jung heeft lang geleden al een psychologische theorie bedacht waarin het brein op twee verschillende manieren werkt. Dat kan zijn op een rationele, beoordelende werking (thinking of Feeling oftewel op welke manier heeft iemand een voorkeur van het nemen van beslissingen) of een irrationele beschouwende werking
(Sensing of Intuition, oftewel welke voorkeur heeft iemand om informatie op te nemen).
Volgens Jung kunnen deze beide werkingen van het brein op twee manieren worden geuit, namelijk op een introverte of een extraverte manier. Oftewel, welke voorkeur voor aandacht naar binnen of naar buiten heeft iemand en waar haalt iemand energie uit.
Briggs en Meyers voegden daar laten nog aan toe de voorkeur om je op een meer rationele of irrationele manier te laten zien. Oftewel, op welke manier richt iemand zich op de buitenwereld.
Een mix van deze typeringen maakt dat men 16 persoonlijkheidstyperingen kan onderscheiden. Geen enkele eigenschap is beter of slechter, maar mensen hebben wel vaak een voorkeur voor bepaalde eigenschappen.
En dan?
In de dagelijkse praktijk kom je deze verschillen bijvoorbeeld tegen in het wel of niet gemakkelijk aangaan van vriendschappen, in het wel of niet gestructureerd huiswerk kunnen maken, in een verschil in hooggevoeligheid. etc….
Extraverte kinderen lijken vaak zelfverzekerd en introverte kinderen lijken soms wat sociaal onhandiger omdat ze eerst de kat flink uit de boom kijken. Dit kan ouders die zelf extravert zijn behoorlijk zorgen geven en uitlokken dat ze hun kind achter de broek zitten.
Sensing kinderen bijvoorbeeld houden de wereld graag zoals deze is, terwijl Intuition kinderen een hele boel ideeën hebben en op een vernieuwende en ongebruikelijke manier hun taken oppakken. Dat kan bijvoorbeeld lastig zijn met huiswerk maken……..
Feeling kinderen zou je kunnen zien als hooggevoelige kinderen die snel de dupe worden van spanningen. Een Thinking persoon begrijpt daar weinig van want deze kan zich niet voorstellen hoeveel impact negatieve gebeurtenissen kunnen hebben. Immers, dat kan je allemaal beredeneren? Overigens worden jongen vaak gestimuleerd op Thinking gedrag en meisjes in Feeling gedrag. Dit past ongeveer bij 65% ook daadwerkelijk.
Voor ouders kan een irrationeel denkend kind een bron van ergernis en plezier zijn. Dit kind voelt zich vrij van regels en heeft ernstige moeite zich te houden aan instructies en regels. Deze kinderen gaan mee met de flow, zijn flexibeler en sneller afgeleid. Ze maken zich geen enkele zorgen over inleverdata, de klok of over de zorgen van anderen. Voor de tegenovergestelde ouder die houdt van orde, structuur en regelmaat is dit kind zo nu en dan een ware nachtmerrie. En andersom kan het natuurlijk ook erg moeizaam zijn.
Wat helpt?
Wanneer ouders enig inzicht hebben in het functioneren van hun kind, de manier van denken en voelen en dit kunnen accepteren, is er veel gewonnen. Gaandeweg het opgroeien van het kind wordt steeds meer duidelijk over de eigen persoonlijkheid van het kind. Wanneer ouders naar hun kind kunnen kijken vanuit het verschil met hen zelf, kan dat veel ruimte bieden. Steeds meer kunnen ouders dan hun gedrag leren aanpassen, gericht op de behoefte van het kind en de gerichtheid van het kind. Acceptatie van de verschillen en uiteindelijk wellicht genieten van moeilijk te hanteren verschillen, kan in veel gezinnen zorgen voor ruimte en plezier.
In de dagelijkse praktijk en in het dagelijkse gebruik van kinderen komen echter de verschillen langzaam maar zeker naar voren. Een kindercoach die tevens werkt als opvoedcoach kan hierin een prachtige ondersteunende rol vervullen door samen met ouders en kinderen de verschillen leren om te buigen naar het gebruik van de krachten van iedereen.
Een prachtig boek wat ouders meer inzicht in de overeenkomsten en verschillen kan laten zien is: Eigenaardig opvoeden van Barbara Barron-Tieger en Paul Tieger.
Zodat ieder kind zijn eigenheid in volle trots kan laten zien wat bij de geboorte al in de kiem aanwezig was.
Voor de eerste keer in 2012 werd de opleiding opvoedcoaching voor de kindercoac
h gehouden met onderwerpen over verschillen tussen ouders en kinderen, communicatiestijlen, opvoedkwesties en doelen en werken met het werkmodel voor de kindercoach.
Aan deze opleiding deden mee: Alies, Alletta, Annegre, Anneke, Dingena, Erna, Heleen, Henriette , Hester, Inge, Jacqueline, Janneke, Lieke, Loes, Lucie, Marijke, Martinique, Martje, Monique, Patricia, Petra, Rebecca en Ricarda .
Het waren prachtige dagen.
Lees ook: Is je kind een paard of een ezel?
Lees ook: Leren als een vlinder of schildpad
Lees ook: Effe tanken
Lees ook: Vijf manieren om te leren
Lees ook: Water en vuur binnen je gezin
Lees ook: Dwingende kinderen en slappe moeders
Heb je behoefte aan ondersteuning in de opvoeding van je bijzondere kind, kijk dan of de praktijk voor kindercoaching iets voor je kan betekenen.
Wil je op de hoogte blijven, vraag dan de nieuwsbrief aan.
Wil je ook de basisopleiding tot kindercoach of een bij of nascholing volgen, lees dan verder op de site voor de opleiding tot kindercoach.
Veel mensen denken dat Bureau Jeugdzorg kinderen altijd weghaalt bij hun ouders. Dat is niet zo. Maar tien procent van onze klanten woont voor korte of langere tijd niet zijn/haar ouders. Kinderen hebben het recht om bij hun ouders te wonen, tenzij dat echt niet kan.
Hoe beperk je problemen met gevoelens van loyaliteit bij je kinderen? Het is begrijpelijk en heel normaal dat je je als ouder gekwetst voelt als je kind belangstelling toont voor de andere ouder, vooral als die ex-partner je zoveel verdriet heeft gedaan. Besef echter goed dat er een verschil is tussen je eigen negatieve gevoelens voor je ex-partner en de behoefte van je kind aan een blijvende relatie met de andere ouder. Misschien wil je het liefst wel niets meer te maken hebben met je ex-partner en misschien is dat ook de juiste beslissing voor jou, maar je mag niet zonder meer hetzelfde besluit nemen voor je kind. Je bewijst je kind een enorme dienst als je het zowel impliciet als expliciet de toestemming geeft om van beide ouders te mogen houden. Zo lastig als dit mag zijn, is het toch het meest liefdevolle geschenk dat scheidende ouders hun kinderen mee kunnen geven.
http:// www. compagnie-alterego.com/stage-formation/les-demarches-participatives/
Mooi woord: eigen…..aardig
Hallo,
Mijn zoon van 8 jaar krijgt een woedeuitbarsting als hij bijv. getriggerd wordt op het voetbalbeld of het schoolplein of als thuis iets niet lukt. Als ik hem dan probeer vast te pakken en stevig vasthou is hij in no-time weer rustig, dan kan ik ook weer met hem praten. Hij zegt ook dat hij het fijn vind dat ik hem dan vastpak(hij noemt dit kroelen).
Ik zeg altijd als iets niet lukt, vraag aan mij om te helpen. Gaan dit soort frustraties een keer over, of pak ik het niet goed aan? Ben bang dat dit erger wordt, mijn angst is omdat zijn broer nu bijna 18 een paar jaar geleden uit huis is geplaatst door zijn agressie.
gr. Ankie
kunt u mij helpen met het bovenstaande?
Dag Ankie,
Dank voor je verhaal en misschien kun je hem helpen door met hem te bespreken wat hij moet leren. Het lijkt er op dat hij moet leren omgaan met frustratie en tegenslag. Aan de hand van concrete situaties kun je samen met hem ontdekken hoe hij ook kan reageren als iets tegen zit. Wat hij nu doet is niet helpend en hoe kan hij wel op een goede manier omgaan met frustratie en tegenslag. Wat hij ook kan leren is zichzelf geruststellen. Kennelijk wordt hij snel rustig als jij hem vastpakt. Hoe kan hij dit vasthoud gevoel aan zichzelf leren? Wat kan zijn juf of voetbal trainer hem voor seintje geven zodat hij herkent dat hij zichzelf moet kalmeren?
Op deze manier kun je/jullie met hem in gesprek gaan. Wat moet je leren, wat kun je dan anders doen dan nu, wie kan je helpen als het moeilijk is en wat mogen ze doen om je te helpen? ZO krijgt hij zelf de regie en hoeft het niet zo uit de hand te lopen.
En wellicht kun jij leren grenzen te stellen aan boosheid…. :-)