Roffel de roffel, roffellllll
Ha…., het is weer gelukt….., ze zijn beneden….., gelokt met een list.
Als je tegenwoordig oudere kinderen hebt, en misschien zelfs al wel jongere, dan valt het soms nog niet mee om je gezin compleet te krijgen. Ieder heeft zijn eigen kamer én meestal nog belangrijker, zijn eigen apparatuur. En dit laatste is er de oorzaak van dat je regelmatig een nieuwe list moet verzinnen om je kroost van hun onwijs belangrijke spelletjes weg te lokken.
Toen die van ons jonger waren hadden we eerst nog geen computer, het devies was buiten spelen, lego, poppen, knutselen, knecks en weet ik wat niet meer. We hadden verschillende speelgoed manden voor de opruim, want ik wilde mijn kostbare benen niet breken als ik ’s avonds eindelijk het huis voor mezelf had.
Maar toen kwam de computer….
Eerst snapten we er niets van en gelukkig waren er een knappe zwager en een zusje die op een dag iets moeilijks over informatica ging studeren. Wij dummies deden en wilden dingen die helemaal niet konden. Samen behangplakken en vakanties in te kleine tentjes hadden we overleefd, maar samen computeren was een flinke uitdaging voor de liefde.
Met de kinderen begon het nog heel onschuldig, leuke leerzame en o zo trage spelletjes. Je had tenminste nog even tijd om na te denken en zat gezellig met z’n allen rondom het prehistorisch ruimtemonster. Er kon nog weinig mis gaan en van virussen, cookies en trojan horses hadden we nog niet gehoord. En zus en zwager waren zo aardig om zo nu en dan iets mysterieus te doen zodat de gang er weer in kwam.
Maar aan zus en zwager was het ook te danken dat er op de slaapkamers vroegtijdig extra meubilair nodig was. Manlief maakte voor de kinderen prachtige bureaus met ruimte voor de afgedankte spullen van zus en zwager. Andere familieleden gingen over op breedbeeld tv en vonden in onze kinderen dankbare afnemers van het oude.
Meters kabels moest gekocht, muren werden doorgeboord, plafonds kregen extra gaten, vloeren werden vol gelegd en als kindlief vond dat z’n kamer echt, heus waar, veranderd moest worden lag manlief weer op de vloer om alle kabels om te leiden. Inmiddels is het in sommige hoeken een waar kabelnest, niet meer door te komen….
Gelukkig is het me gelukt om een dvd speler buiten de slaapkamers te houden en heb ik geëist dat ’s nachts alle stekkers eruit gaan in verband met elektro-magnetische straling, alhoewel ik ze soms betrap op ladende telefoons aan het hoofdeind van het bed. Grrrrrr
Tsja….de technische vooruitgang.
En een spijt…, o wat hebben we wel spijt gehad van de eerste twintig meter kabel……
We werden genoodzaakt om er huisregels en gedragsregels bij te bedenken en waren altijd net te laat.
Zoiets van een computer kopen en thuis beseffen dat ie al is verouderd……
Maaaaaaar, zo als ik altijd al tegen mijn kinderen heb geroepen: “Ik ben nog altijd slimmer en ouder dan je, dus pas maar op….”
Ha.., zonet had ik ze weer snel beneden.
“Koffie met patat” naar boven roepen is inmiddels een klassieker.
Dan is er iets fijns en vooral iets lekkers te halen, maar zonet lukte het ook met: “Jongens, feest!!!”.
Roffel de roffel, Roffellllll, ………. gefopt…………het is gewoon koffietijd.
Lees ook: Wie doet de afwas thuis
Lees ook: De kracht van “dank je wel”
Lees ook: Opgeruimd staat netjes
Lees ook: Puber alleen op vakantie
Lees ook: Tweetalig opvoeden…. glaasje wind...
Lees ook: Getraind winkelen en kleedgeld..
Lees ook: Telefoonterreur
Wil je deelnemen aan de opleiding tot kindercoach, of Ik leer leren
Wil je op de hoogte blijven, vraag dan de nieuwsbrief aan.
Mocht je hulp nodig hebben voor je kinderen, neem dan gerust contact op met de praktijk voor kindercoaching.
De materialen voor de kindercoach vind je in de webwinkel….
De illustratie is gemaakt door studio staalkaart
Geef een reactie