Vechtscheidingen.
Het lijkt wel alsof dit fenomeen hand over hand toeneemt en van vele kanten hoor, lees en krijg ik te maken met ouders die over de ruggen van hun kinderen hun gelijk willen halen.
Hoe in vredesnaam kan het dat ouders die ooit in liefde verbonden kinderen kregen, zich zo verschrikkelijk laten gaan en hun kinderen gespleten door het leven laten gaan uit naam van zorg?
Wat is het belangrijkste kenmerk van een vechtscheiding?
Waar mensen ruzie krijgen en waar onenigheid ontstaat over belangen in de vorm van bezittingen en ander goed, kun je nog niet echt spreken over een vechtscheiding.
Mogelijk is de essentie dat volwassenen die eerst verbonden waren elkaar helemaal niets meer gunnen, de ander tot ergste vijand maken, daarin vele mensen meeslepen en vooral de kinderen als speelveld uitkiezen om de ander het meest te treffen en te beschadigen.
Het belang van de kinderen wordt als belangrijkste argument in gezet om de ander te treffen.
Tekortschietende ouders in een huwelijk
Iedere ouder schiet regelmatig tekort in het behartigen van de belangen voor de kinderen. Papa die workaholic is, wordt door Mama uit de wind gehouden omdat er een gezamenlijk doel is. Mama die zich depressief voelt, wordt door Papa opgevangen en Papa legt de kinderen uit dat Mama zich niet goed voelt en dat ze er niets aan kan doen. Zo is Papa of Mama nu eenmaal of Papa heeft even rust nodig en we moeten Mama even helpen nu ze het zo zwaar heeft.
Zo krijgt ieder kind te maken met ouders die er voor langere of kortere tijd vooral emotioneel niet goed kunnen zijn voor hun kinderen. Dit kan komen door werk, ziekte, studie, overlijden in de familie, burn-out, verantwoordelijkheden op andere plekken of andere zaken des levens die gewoon langs komen.
In de meeste gezinnen zorgt de andere ouder ervoor dat de ouder die niet zo beschikbaar is even tot rust kan komen en wordt het uitgelegd aan de kinderen. Hierdoor leren de kinderen dat zij niet het belangrijkste zijn in het universum en leren ze geven aan de ouder die het even moeilijk heeft door zich even gedeisd te houden of met zaken te helpen.
Dit is een zeer belangrijke levensles voor kinderen waarin ze vooral leren dat ouders ook feilbaar zijn, op zijn tijd hulp nodig hebben en dat ze als kind er toe doen doordat ze liefde en steun kunnen geven.
Wat gebeurt er in een vechtscheiding
Wanneer ouders gaan scheiden, worden de moeilijke eigenschappen en zwakke kanten van ouders uitvergroot en uitgespeeld. Plotseling wordt geconcludeerd dat dit schadelijk is voor de kinderen. In een dergelijke situatie weten kinderen niet meer wat hun veilige positie is en hebben ze het gevoel te moeten kiezen.
Veel kinderen hebben tijd nodig om te acclimatiseren na een wissel van woonplek. Zij leren al heel snel wat ze wel en niet kunnen zeggen en doen en zijn geneigd het op te nemen voor één ouder waarvan ze het meest afhankelijk zijn.
Als ouders blijven trekken aan hun kind, kunnen kinderen uit pure wanhoop het besluit nemen de andere ouder niet meer te willen zien.
Zo creëren ze rust voor zichzelf.
De prijs is dat ze de helft van zichzelf kwijt raken en dat de ouder waar ze nu verblijven maar een half kind heeft
Immers, de andere, slechte ouder mag er niet meer zijn en dat deel van hem/haar in jou is voortaan taboe want dat is het slechte deel.
Wat als de andere ouder ‘minder geschikt is’ als ouder?
Onlangs las ik de volgende uitspraak die raakt:
Kinderen die niet de kans krijgen om zelf de onbetrouwbaarheid van een ouder te ervaren, wordt ook de mogelijkheid ontzegd om haar te vragen verantwoording af te leggen.
De ouder die wordt afgeschermd voor de noden van haar kinderen, wordt de mogelijkheid afgenomen om zich verantwoordelijker en meelevender te leren gedragen.
( J. Colapinto, uit Hechting en Loyaliteit)
Dit betekent dus dat kinderen voor hun groei tot volwassenen de mogelijkheden moet krijgen om te leren over betrouwbaarheid en onbetrouwbaarheid. Het betekent niet dat we kinderen maar aan hun lot moeten overlaten, maar dat de ouder die wel in staat is tot het geven van meer betrouwbaarheid het kind mag en kan steunen ten tijde van onbetrouwbaarheid.
En ja, dat kan zwaar zijn voor kinderen, maar met de andere betrouwbare ouder achter zich, kan die veel klappen opvangen.
Want: Als ouders blijven vechten en van hun kinderen gespletenheid blijven eisen, gaat het slecht met de kinderen en zijn beide ouders onbetrouwbaar omdat ze allebei niet opkomen voor een veilige en stabiele omgeving voor het kind. Ook al lijkt dat wel zo als een kind of een ouder kiest om de andere ouder niet meer te zien.
Wanneer ouders over hun eigen schaduw heen durven stappen en het mogelijke (want dat is soms nog maar de vraag) gedrag van papa of mama verklaren zonder dit goed te praten, worden kinderen sterk.
Wat is mijn ervaring?
Keer op keer merk ik in mijn praktijk dat het werkt als ouders de andere ouder steunen en hen de kinderen gunnen. Vaak is het niet gemakkelijk je angst als ouder los te laten als je merkt dat je kinderen het bij papa of mama zwaar hebben doordat die ouder geen natuurtalent in opvoeden is of soms teveel van kinderen vraagt.
Als de ‘sterkere’ ouder echter de kinderen steunt, uitlegt en samen met iedereen naar werkbare oplossingen zoekt, gaat het iedereen beter. Wat je aan de kinderen dan ziet is dat ze zich weer ontwikkelen en dat ze vrij voelen om met beide ouders contact te hebben.
Kinderen hebben de toekomst
Ik heb heel veel volwassenen gesproken wiens leven tot op de dag van vandaag is getekend door de scheiding van hun ouders. Zelfs als volwassene blijft het ongelooflijk pijnlijk als je het nooit goed kunt doen voor je ouders omdat je plezier hebt met de andere ouder.
Mogelijk is de grootste winst voor de toekomst als ouders er NU voor zorgen dat ze elkaar hun fouten en hun kinderen gunnen.
Hoe fantastisch is het voor kinderen als beide ouders op verjaardagen kunnen komen, naast elkaar kunnen zitten bij een diploma uitreiking, beide op het trouwfeest naast het bruidspaar zitten en allebei de kleinkinderen kunnen bezoeken.
Als ik kinderen van ouders die gescheiden zijn, vraag wat hun liefste wens is, is het antwoord zonder uitzondering dat het weer goed zal komen tussen papa en mama.
Dussss…papa’s en mama’s stap af van je denkbeelden dat je liefdespartner van ooit, de slechtste mens zou zijn die je kind kan tegenkomen. Gun je kind zijn vader en moeder, ook al is deze verre van perfect….
(NB: Uiteraard bedoel ik hier niet de ouders mee die aantoonbaar en bewezen door meerdere partijen hun kinderen misbruiken en mishandelen. Overigens is het zelfs dan van zeer groot belang dat er contact kan zijn.)
Wanneer je deze tekst, of gedeeltes daarvan, wilt gebruiken vraag dan even toestemming.
De link mag gedeeld worden op social media.
Bekijk in dit filmpje hoe verscheurend een vechtscheiding is voor kinderen
Lees ook: Hoe wil je als ouder worden herinnerd
Lees ook: Een vechtscheiding gaat over een gemis en niet over de partner
Lees ook: Hoe is jouw kind loyaal?
De illustratie is van Aly Westerhuis
Geef een reactie