Op een maandagochtend, jaren geleden, werd ik gebeld door de teamleider van de jaargroep van mijn puberzoon.
Hoe het met hem ging??
Parrrr-donnnn??!!!
Er ging een heel koor aan alarmbellen af in mijn hoofd en ik vroeg de docent om nadere uitleg. Het bleek dat mijn zoon de week daarvoor was ziekgemeld en men vertrouwde het niet helemaal.
!!! Gelukkig !!!
Ik beloofde de teamleider dat ik zo snel mogelijk mijn zoon zou opsnorren die dan linea recta richting school zou komen.
Gelukkig nam hij zijn telefoon op en ik sommeerde hem binnen vijf minuten thuis te komen waarna ik ophing. Tot mijn vreugde en verbazing kwam hij ook nog.
Hij was woest, wat heet…witheet.. en wilde met mij in discussie.
Ik sommeerde hem vervolgens om ervoor te zorgen dat hij binnen het uur op school zou moeten zijn en dus hard moest fietsen want anders was het niet best………
Uiteraard was dit hem niet naar de zin en zo gebeurde het dat we van boven naar beneden en van voor tot achter in huis achter elkaar aanliepen.
Ik hield voet bij stuk en uiteindelijk vertrok hij. Naar school zoals later bleek. (pppffffttt)
Wat is verstandig om te doen bij spijbelen.
Er zijn vele ouders die op een dag worden geconfronteerd met hun kind die op één of andere wijze niet helemaal voldoet aan de eisen die school hen stelt. Het valt nog niet mee om dan een pedagogisch juiste reactie te geven.
Door mijn boosheid en verbijstering op dat moment heb ik achteraf de enig gebleken juiste keuze gemaakt. De ouders van zijn mede spijbelaars hebben school verteld dat hun kind ziek was. Mogelijk daardoor is de straf die zoonlief van school kreeg opgelegd, maar een half uur uitgevoerd. En hebben de spijbelaars geleerd dat ze ermee weg kwamen wat later minder handig bleek.
Door ervaring met andere spijbelende pubers in de praktijk kom ik tot de volgende tips:
* Maak direct een einde aan het spijbelen door te eisen dat je kind naar school gaat.
* Steun je kind nooit in zijn leugens, in tegendeel, trek een grens, eis eerlijkheid en vergoelijk niet.
* Ga in gesprek: luister naar de redenen van het spijbelgedrag.
* Neem je kind en zijn argumenten serieus
* Houd je kind verantwoordelijk voor zijn gedrag en laat hem de gevolgen zelf dragen.
* Pak samen de belemmerende factoren op voor het oplossen van de redenen voor het spijbelen.
* Maak afspraken met school en je kind en houd elkaar strikt op de hoogte.
* Maak een toekomstplaatje met je kind; wat wil hij over 10 jaar bereikt hebben.
Maak dit zo specifiek mogelijk en beoordeel samen wat nu de eerste stap in die richting is.
Stopt het spijbelen niet:
* Schakel hulptroepen in: familie, vrienden, mentoren en leeftijdgenoten en vrienden.
* Meld je kind in samenwerking met school bij de leerplicht ambtenaar.
* Blijf je kind verantwoordelijk houden voor de gevolgen van zijn gedrag en toekomst.
* Neem de oplossingen en het probleem niet over.
* Vertel regelmatig wat je van je kind verwacht op het gebied van school en gedrag thuis.
* Laat het spijbelen de sfeer in je gezin niet bederven.
* Vraag hulp via de huisarts of Bureau Jeugdzorg als jullie er niet uitkomen.
Het goede nieuws is dat het uiteindelijk altijd goed komt met de jeugdige puber. Een aantal gaat een totaal andere weg dan ouders wellicht verwacht en gehoopt hadden, maar iedereen vindt een plek in onze maatschappij.
En mijn zoon?
Inmiddels is hij al ruim een aantal jaar volwassen en zo nu en dan lachen we er hartelijk om en plagen we hem met zijn schoolperikelen. Want ja, dat leren, hij had er regelmatig een hele klus aan. En dat al vanaf zijn vierde….. Doorzetten kon hij dus heel goed én hij windt nog iedereen om zijn vinger want al te hard werken …mwwaahhh… als je er toch makkelijk kan komen……
Lees ook: Stop met straffen
Lees ook: Pedagogiek van opa
Lees ook: Zorg voor structuur
Lees ook: Belonen is goed, straffen is fout?
Lees ook: Opvoed illusie: ouders op één lijn?
Lees ook: Negatief gedrag negeren, positief gedrag belonen
Lees ook: Is je kind een paard of een ezel?
Lees ook: Vuurwerk
Lees ook: 11 tips voor gelukkige ouders en kinderen
Lees ook: Wat te doen aan spijbelen
Heeft je kind of jij behoefte aan ondersteuning dan kun je een beroep doen op de praktijk voor kindercoaching. Hier kun je ook de nieuwsbrief aanvragen.
De opleiding tot kindercoach geeft vele handvatten om ouders en kinderen te helpen in situaties die moeilijk zijn. Ken je de training Ik leer leren al?
Materialen voor kindercoaching koop je bij Ninico
De illustratie is gemaakt door Bianca Snip
Geef een reactie