Zonder uitzonderingen schrikken ouders wanneer ze hun kind betrappen op het stelen van spullen. De eerste reactie is vaak boosheid en straf. Op zich is het goed de eerste reactie een duidelijke te laten zijn, omdat een kind heeft te leren dat stelen in onze maatschappij verboden is.
De vraag is echter of boosheid en straf altijd de juiste impulsen zijn, al is dat zeker afhankelijk van de mate waarin. Boosheid maakt duidelijk dat er grenzen zijn overschreden en straf kan prima als het bestaat uit leren van de consequenties.
Wanneer is iets stelen
Jonge kinderen nemen vaker iets mee wat van anderen is. Onder de 6 a 7 jaar is de gewetensontwikkeling van kinderen nog groeiende en al doende leren kinderen. Jonge kinderen leren door hun ouders het verschil tussen mijn en dijn. Daarnaast is het goed kinderen te leren vragen om datgene wat ze graag zouden willen hebben.
Dit betekent dat bij kinderen onder de 6 jaar nauwelijks gesproken kan worden van stelen. Ze vinden iets mooi van een ander óf vinden het prettig om iets van mamma, pappa of het zusje bij zich te hebben als emotionele steun.
Bij jonge kinderen is het dus voldoende het kind rustig en steeds opnieuw het verschil te leren wat van jezelf is en wat van de ander is. Daarnaast leer je kinderen omgaan met wensen.
Van kinderen vanaf 7 jaar mag je verwachten dat de gewetensontwikkeling wordt gevormd en dat ze weten dat stelen een foute actie is. Als je deze kinderen confronteert met hun diefstal gaan ze vaak liegen, ontkennen en verhalen verzinnen. Weet je zeker dat je kind gestolen heeft, bijvoorbeeld uit je portemonnee of hij is betrapt in de winkel, presenteer dit dan als een feit en vraag niet óf hij het heeft gedaan. Dit voorkomt gelieg en gedraai. Kinderen vanaf deze leeftijd kun je goed uitleggen waarom stelen niet mag en wat de consequenties ervan zijn. Zijn er spullen gestolen van anderen dan kun je eisen dat deze teruggebracht worden, met excuses.
Kinderen in de pubertijd weten normaal gesproken dat ze stelen en waarom ze het doen. Juist hier is het zaak om rustig en heel duidelijk te zijn. Je kunt gerust van je kind eisen dat het de gestolen waar terugbrengt en excuses aanbiedt. Van een kind boven de 12 jaar mag je veronderstellen dat het de wetten van oorzaak en gevolg kent. Anders leren ze het heel snel op deze manier. Gaat je kind echt ernstig over de schreef dan zou je kunnen overwegen om hem zelf bij de politie te brengen. Een harde maatregel, maar besef dat je het doet voor zijn toekomst.
Waarom stelen kinderen
Peuters en kleuters zijn aan het leren over regels en omgangsvormen. Bij hen kun je niet echt spreken van stelen. Ze willen spelen of zoeken veiligheid.
Schoolkinderen weten inmiddels dat stelen niet mag en doen het als meelopers met een groepje of als uiting van dieperliggende problemen. Dit kan zijn een roep om aandacht, een roep om structuur en regels of juist een vraag om lossere regels.
Pubers stelen vaak om erbij te horen, ze willen een kick voelen, ze willen iets hebben wat ze niet kunnen betalen of ze willen grenzen uittesten.
Je kunt nooit precies weten waarom kinderen stelen, daarvoor moet je met het betreffende kind in gesprek gaan. Vraag naar hoe het komt dat je kind steelt (de waarom-vraag is vaak zo beschuldigend) en wees tegelijk duidelijk in je afkeuring van het gedrag (dat is iets anders dan afkeuring van het kind).
Sommige kinderen gaan door met stelen en liegen ondanks een duidelijke en positieve opvoeding. Corrigerend gedrag komt bij hen niet binnen en deze kinderen blijven doorgaan met provocerend en uitdagend gedrag. Voor deze kinderen is het van belang dat ze in behandeling komen bij de hulpverlening omdat er sprake kan zijn van onderliggende ontwikkleingsproblematiek. Meer en juiste hulp is dan nodig voor ouders en kind.
Meestal is het gelukkig zo dat de diefstal een incident is wat in jullie gezamelijke geschiedenis een gebeurtenis kan zijn die veel impact heeft. Kom je er als ouders en kinderen goed doorheen dan hebben jullie allemaal iets geleerd en is de band verstevigd evenals de morele ontwikkeling van je kind.
Mijn kind heeft de black berry van de buurvrouw gestolen en ook heb ik haar al vaker betrapt op het stelen van geld van mij en haar zussen en broer en ook schoolvriendinnetjes
Ik word er gek van en voel mij met de nek aangekeken!
Ze maakt mij gek en ik heb al vanaf het begin aangegeven bij bureau jeugdzorg dat er iets niet klopt aan het gedrag van mijn kind maar dan ligt het volgens hun aan de ouders en moet ik naar een opvoedcursus!
Help ben echt wanhopig!
Dag,
Je hebt niet geschreven hoe oud je dochter is en ik zou me kunnen voorstellen dat je nog meer problemen ervaart met je dochter.
Het is heel naar om met diefstal van je kind geconfronteerd te worden, zeker als het gaat om dergelijke kostbare zaken. Je dochter moet daarin in ieder geval gestopt worden en voor alle partijen is het goed om een oplossing te vinden voor dit gedrag.
Omdat stelen van kinderen vaak een signaal is dat er iets niet klopt, zou ik je adviseren om nog eens terug te gaan naar Bureau Jeugdzorg en samen met hen op zoek gaan welke hulp voor jou en je dochter het beste is.
Ik zou me daarnaast ook goed kunnen voorstellen dat je wel enige hulp kan gebruiken om je dochter te begeleiden naar meer positief gedrag waarbij het niet nodig is om te stelen. Wat dat betreft zijn er wel meer alternatieven dan een opvoedcursus. Wellicht kan er hulpverlening voor jou en je gezin geregeld worden aan huis.
Ik wens je veel sterkte, succes en liefde om dit probleem samen met je dochter op te lossen.
Hallo,
wij zijn gisteren ook geconfronteerd met het feit dat ons zoontje van 10 jaar betrapt is van stelen in meerdere winkels, hij is opgehaald door de politie, is met de politie langs de betreffende winkels gegaan om het gestolen goed terug te brengen en zijn excuus aan te bieden, daarna is ie door de politie thuis gebracht en heeft het verhaal tegen ons moeten vertellen, ook kwam eruit dat ie het al 1x vaker had gedaan met succes die spullen heeft hij ook moten in leveren bij de politie (wij dachten dat hij die balletjes (babugan) had gewonnen bij een onderling spel op school).
Hij heeft bij de winkels een verbod van een jaar gekregen en een volgende keer zitten er hogere consequenties aan.
We hebben een hulpverlener die zegt dat we hem niet met huisartest en het ontzeggen van een feestje aankomend weekend moeten straffen, maar dat we in gesprek moeten gaan met hem en moeten blijven om achter de onderliggende gedachte te komen, maar wij vinden dat er iets van een straf op moet staan, maar welke. We hebben al 1 lang gesprek gehad met hem gisteren maar daar kwam bijna niks uit, alleen dat ie bang is gewest en nog is op de reactie van mijn ex en dat ie niet weet waarom ie het deed (ja ik wilde ze graag hebben) en hoe die op het idee is gekomen. Terwijl wij vaak hebben uitgelegd dat stelen verkeerd is.
Wij weten niet hoe en wat nu verder, hoe we hier mee om moeten gaan heeft iemand een tip, idee of gedachte over wat voor soort straf hier op moet staan?
Mijn zoontje zit op speciaal onderwijs in groep 6 en is 10 jaar!
Mijn zoontje van 6.5 steelt al van in het begin van het schooljaar koeken ondanks hij koeken van ons mee krijgt naar school. Als de leerkrachten hem daarop aanspreken begint hij te roepen en te huilen en is hij zo overtuigd dat het zijn koeken zijn en dat de leerkracht het gaat geloven. Toegeven doet hij niet dan verzint hij er iets rond. Zo steelt hij ook de belonings punten van andere kindjes in de klas zodat hij er veel heeft en vlugger zijn beloning kan krijgen (prijsje). Als hij een opmerking mee naar huis krijgt dan gooit hij het briefje weg in de vuilbak. Hij wilt alles hebben wat een ander heeft. Is steeds strijdvaardig. Ik weet niet goed hoe ik dit moet aanpakken en ben bang dat hij door zijn gedrag gepest gaat worden op school. Wie kan er mij raad geven?
Hallo,
Mijn zoon is 7,5 jaar oud en sinds het begin van het schooljaar steelt hij vaak en regelmatig. Niet alleen op school maar ook hier in het dorp. Ik laat hem de spullen terugbrengen en zijn excuses aanbieden. Ook krijgt hij dan nog straf. Het lijkt of de straf en alles hem niet kan interesseren en hij gaat dan ook gewoon door. Hij lacht overal om en lijkt ook niet te beseffen wat hij fout doet. Ik zit in het begin van een traject bij Jeugdzorg maar op dit moment weet ik echt even niet meer wat ik nu moet doen!
Heb jij nog tips of trucs voor mij?
groetjes,
Erica
Dag Erica,
Dat is een beetje lastig zo van ver te beoordelen, maar ik vraag me af wat hij zelf zegt van de reden is van zijn stelen. Ziet hij het als stelen of beoogd hij een ander doel of behoefte. Wanneer hij niet gevoelig is voor straf heeft dat waarschijnlijk ook weinig zin. Probeer te bedenken welk signaal hij afgeeft met zijn stelen. Wie komt er in actie, wat zijn de reacties van verschillende mensen om hem heen. Stap eens in zijn voetstappen en probeer zijn bedoeling of winst van dit gedrag te achterhaeln.
Ik wens je veel wijsheid en je zoon ook.
hallo, wij zijn erg geschrokken dat onze zoon bijna 14 jaar vanmorgen voor de 2e keer in 4 maanden 5 € gestolen heeft uit de portemonnee van mijn vrouw. Ik dacht na de eerste keer nadat ik hem een gepaste straf had gegeven dwz geen telefoon geen ipad geen tv aan op de slaapkamer dat voor de duur van 1 maand. Nu hij vanmorgen dus voor de tweede keer weer 5 € had gestolen was ik zeer geschokt. Heb je hier misschien een tip voor om hem op gepaste wijze te straffen?
Dag Dennis,
In plaats van te straffen zou je met je zoon in gesprek kunnen gaan. Hoe kan het dat hij dit geld pakte? Vraag niet waarom want dat is vaak een beschuldiging en kinderen vinden het heel moeilijk daar een antwoord op te geven. Welke bedoeling had hij hiermee en waarvoor had hij geld nodig. Welk signaal wil hij jullie geven. Natuurlijk begrijp ik dat je als ouder geschrokken, boos en teleurgesteld bent, maar dat zal op dit moment niet zoveel helpen. Bedenk wat je WEL wilt van je zoon en hoe je daarover in gesprek kunt gaan. Zeg hoe geschrokken je bent en misschien ook bang dat je zoon zoiets doet. Vraag hem hoe je hem voortaan kunt vertrouwen en wat hij van jullie nodig heeft voor vertrouwen.
De straf die je hebt gegeven is erg fors voor 5 euro. Straf bij pubers leidt vaak tot boosheid voor beide partijen en lost in die zin niets op. Uiteraard mag/moet hij wel de consequenties dragen voor zijn gedrag en zo zou je kunnen zeggen dat hij nu een schuld heeft van 10 euro en hem vragen hoe hij dit gaat terugbetalen.
Ik wens jullie veel wijsheid.
Mijn zoontje van 6 jaar heb ik al meerdere keren op snoepjes pikken in de winkel betrapt, boos geworden uit gelegd, ook straf gegeven. maar net als vele lijkt straffen niet te werken!!
maar laatst maakt hij t erg bont, hij had bij de zeeman zijn jasje vol foam pijltjes gestopt, t is dat ik t uit zijn jas zag vallen, waarop ik boos werd in de zeeman en hem meteen opdroeg alles netjes terug te leggen wat hij in zijn zakken heeft. Daarna had hij nog een gesprekje met oma, die hem ook vroeg waarom doe je dat nou, je kan zo veel krijgen en dan doe je dit!! en netjes luisteren naar wat ze te zeggen had, zei ook nog oma ik zal t nooit meer doen!!!
Toen we terug liepen naar de garage viel het me op dat een man mijn zoontje wees op dat hij iets liet vallen, waarop ik voor de lift van de garage nog eens vroeg wat heb jij daar. Een tube kauwgom!! ook bij de zelfde winkel vandaan..voelde zijn jas zakken na en ja hoor vond nog een ei ook (speelgoed).
Was boos, op zo een moment weet je ook even niet helemaal meer hoe te reageren..
Bij thuis komst waren mn zusje en moeder er en raakte zo met ze ingesprek, daarbij hadden we t er over over terug brengen bij de winkel zelf, zei ze al kwam er bij de garage achter, t was niet zo dat ik nog in de buurt was. Maar die zei ook evt naar de politie toe!
Ik de politie gebeld en de situatie voor gelegd, we konden langskomen in onze woonplaats en
mijn zoontje moest mee nemen wat hij gestolen/gepikt had.
Daarbij Vroeg de agente ook waarom hij er was, en hoe het heet wat hij doet en als hij dat doet wat hij dan is en zo ging het gesprek verder, daarbij heeft hij de spullen moeten inleveren..
hij heeft t kamertje waar de boef/dief in komt te zitten ook zelf gezien en ervaren. Dat leek op dat moment ook nog niet veel te doen, al hopen we wel dat dat hem wat meer tot besef heeft gebracht.
T enige wat hij zei is dat hij bang voor de handboeien is!! toen we terug in de auto stapte, wel apart want thuis vind hij handboeien en politie en boefje spelen erg leuk!!
WIJ hopen het positiefst maar zullen hem bij elke winkel checken. Wij zullen het hem eerst vragen of hij wat heeft en dan ook aan geven dat als hij zegt hopen dat hij eerlijk is maar dat wij t wel moeten na checken. (ik hoop zo dat dit een FASE is en over gaat)…
Dank je wel voor je openhartige reactie. Wat kan het moeilijk zijn als je kind zo aan het stoeien is met eigendommen en de waarheid.
Als tip zou ik je nog willen meegeven om hem, als je weer winkelt en het is goed gegaan te zeggen
Zo geef je hem ook de kans om het te leren en positieve aandacht te krijgen.
Ik wens jullie veel wijsheid.