Zonder uitzonderingen schrikken ouders wanneer ze hun kind betrappen op het stelen van spullen. De eerste reactie is vaak boosheid en straf. Op zich is het goed de eerste reactie een duidelijke te laten zijn, omdat een kind heeft te leren dat stelen in onze maatschappij verboden is.
De vraag is echter of boosheid en straf altijd de juiste impulsen zijn, al is dat zeker afhankelijk van de mate waarin. Boosheid maakt duidelijk dat er grenzen zijn overschreden en straf kan prima als het bestaat uit leren van de consequenties.
Wanneer is iets stelen
Jonge kinderen nemen vaker iets mee wat van anderen is. Onder de 6 a 7 jaar is de gewetensontwikkeling van kinderen nog groeiende en al doende leren kinderen. Jonge kinderen leren door hun ouders het verschil tussen mijn en dijn. Daarnaast is het goed kinderen te leren vragen om datgene wat ze graag zouden willen hebben.
Dit betekent dat bij kinderen onder de 6 jaar nauwelijks gesproken kan worden van stelen. Ze vinden iets mooi van een ander óf vinden het prettig om iets van mamma, pappa of het zusje bij zich te hebben als emotionele steun.
Bij jonge kinderen is het dus voldoende het kind rustig en steeds opnieuw het verschil te leren wat van jezelf is en wat van de ander is. Daarnaast leer je kinderen omgaan met wensen.
Van kinderen vanaf 7 jaar mag je verwachten dat de gewetensontwikkeling wordt gevormd en dat ze weten dat stelen een foute actie is. Als je deze kinderen confronteert met hun diefstal gaan ze vaak liegen, ontkennen en verhalen verzinnen. Weet je zeker dat je kind gestolen heeft, bijvoorbeeld uit je portemonnee of hij is betrapt in de winkel, presenteer dit dan als een feit en vraag niet óf hij het heeft gedaan. Dit voorkomt gelieg en gedraai. Kinderen vanaf deze leeftijd kun je goed uitleggen waarom stelen niet mag en wat de consequenties ervan zijn. Zijn er spullen gestolen van anderen dan kun je eisen dat deze teruggebracht worden, met excuses.
Kinderen in de pubertijd weten normaal gesproken dat ze stelen en waarom ze het doen. Juist hier is het zaak om rustig en heel duidelijk te zijn. Je kunt gerust van je kind eisen dat het de gestolen waar terugbrengt en excuses aanbiedt. Van een kind boven de 12 jaar mag je veronderstellen dat het de wetten van oorzaak en gevolg kent. Anders leren ze het heel snel op deze manier. Gaat je kind echt ernstig over de schreef dan zou je kunnen overwegen om hem zelf bij de politie te brengen. Een harde maatregel, maar besef dat je het doet voor zijn toekomst.
Waarom stelen kinderen
Peuters en kleuters zijn aan het leren over regels en omgangsvormen. Bij hen kun je niet echt spreken van stelen. Ze willen spelen of zoeken veiligheid.
Schoolkinderen weten inmiddels dat stelen niet mag en doen het als meelopers met een groepje of als uiting van dieperliggende problemen. Dit kan zijn een roep om aandacht, een roep om structuur en regels of juist een vraag om lossere regels.
Pubers stelen vaak om erbij te horen, ze willen een kick voelen, ze willen iets hebben wat ze niet kunnen betalen of ze willen grenzen uittesten.
Je kunt nooit precies weten waarom kinderen stelen, daarvoor moet je met het betreffende kind in gesprek gaan. Vraag naar hoe het komt dat je kind steelt (de waarom-vraag is vaak zo beschuldigend) en wees tegelijk duidelijk in je afkeuring van het gedrag (dat is iets anders dan afkeuring van het kind).
Sommige kinderen gaan door met stelen en liegen ondanks een duidelijke en positieve opvoeding. Corrigerend gedrag komt bij hen niet binnen en deze kinderen blijven doorgaan met provocerend en uitdagend gedrag. Voor deze kinderen is het van belang dat ze in behandeling komen bij de hulpverlening omdat er sprake kan zijn van onderliggende ontwikkleingsproblematiek. Meer en juiste hulp is dan nodig voor ouders en kind.
Meestal is het gelukkig zo dat de diefstal een incident is wat in jullie gezamelijke geschiedenis een gebeurtenis kan zijn die veel impact heeft. Kom je er als ouders en kinderen goed doorheen dan hebben jullie allemaal iets geleerd en is de band verstevigd evenals de morele ontwikkeling van je kind.
Mijn kind heeft de black berry van de buurvrouw gestolen en ook heb ik haar al vaker betrapt op het stelen van geld van mij en haar zussen en broer en ook schoolvriendinnetjes
Ik word er gek van en voel mij met de nek aangekeken!
Ze maakt mij gek en ik heb al vanaf het begin aangegeven bij bureau jeugdzorg dat er iets niet klopt aan het gedrag van mijn kind maar dan ligt het volgens hun aan de ouders en moet ik naar een opvoedcursus!
Help ben echt wanhopig!
Dag,
Je hebt niet geschreven hoe oud je dochter is en ik zou me kunnen voorstellen dat je nog meer problemen ervaart met je dochter.
Het is heel naar om met diefstal van je kind geconfronteerd te worden, zeker als het gaat om dergelijke kostbare zaken. Je dochter moet daarin in ieder geval gestopt worden en voor alle partijen is het goed om een oplossing te vinden voor dit gedrag.
Omdat stelen van kinderen vaak een signaal is dat er iets niet klopt, zou ik je adviseren om nog eens terug te gaan naar Bureau Jeugdzorg en samen met hen op zoek gaan welke hulp voor jou en je dochter het beste is.
Ik zou me daarnaast ook goed kunnen voorstellen dat je wel enige hulp kan gebruiken om je dochter te begeleiden naar meer positief gedrag waarbij het niet nodig is om te stelen. Wat dat betreft zijn er wel meer alternatieven dan een opvoedcursus. Wellicht kan er hulpverlening voor jou en je gezin geregeld worden aan huis.
Ik wens je veel sterkte, succes en liefde om dit probleem samen met je dochter op te lossen.
Hallo,
wij zijn gisteren ook geconfronteerd met het feit dat ons zoontje van 10 jaar betrapt is van stelen in meerdere winkels, hij is opgehaald door de politie, is met de politie langs de betreffende winkels gegaan om het gestolen goed terug te brengen en zijn excuus aan te bieden, daarna is ie door de politie thuis gebracht en heeft het verhaal tegen ons moeten vertellen, ook kwam eruit dat ie het al 1x vaker had gedaan met succes die spullen heeft hij ook moten in leveren bij de politie (wij dachten dat hij die balletjes (babugan) had gewonnen bij een onderling spel op school).
Hij heeft bij de winkels een verbod van een jaar gekregen en een volgende keer zitten er hogere consequenties aan.
We hebben een hulpverlener die zegt dat we hem niet met huisartest en het ontzeggen van een feestje aankomend weekend moeten straffen, maar dat we in gesprek moeten gaan met hem en moeten blijven om achter de onderliggende gedachte te komen, maar wij vinden dat er iets van een straf op moet staan, maar welke. We hebben al 1 lang gesprek gehad met hem gisteren maar daar kwam bijna niks uit, alleen dat ie bang is gewest en nog is op de reactie van mijn ex en dat ie niet weet waarom ie het deed (ja ik wilde ze graag hebben) en hoe die op het idee is gekomen. Terwijl wij vaak hebben uitgelegd dat stelen verkeerd is.
Wij weten niet hoe en wat nu verder, hoe we hier mee om moeten gaan heeft iemand een tip, idee of gedachte over wat voor soort straf hier op moet staan?
Mijn zoontje zit op speciaal onderwijs in groep 6 en is 10 jaar!
Mijn zoontje van 6.5 steelt al van in het begin van het schooljaar koeken ondanks hij koeken van ons mee krijgt naar school. Als de leerkrachten hem daarop aanspreken begint hij te roepen en te huilen en is hij zo overtuigd dat het zijn koeken zijn en dat de leerkracht het gaat geloven. Toegeven doet hij niet dan verzint hij er iets rond. Zo steelt hij ook de belonings punten van andere kindjes in de klas zodat hij er veel heeft en vlugger zijn beloning kan krijgen (prijsje). Als hij een opmerking mee naar huis krijgt dan gooit hij het briefje weg in de vuilbak. Hij wilt alles hebben wat een ander heeft. Is steeds strijdvaardig. Ik weet niet goed hoe ik dit moet aanpakken en ben bang dat hij door zijn gedrag gepest gaat worden op school. Wie kan er mij raad geven?
Hallo,
Mijn zoon is 7,5 jaar oud en sinds het begin van het schooljaar steelt hij vaak en regelmatig. Niet alleen op school maar ook hier in het dorp. Ik laat hem de spullen terugbrengen en zijn excuses aanbieden. Ook krijgt hij dan nog straf. Het lijkt of de straf en alles hem niet kan interesseren en hij gaat dan ook gewoon door. Hij lacht overal om en lijkt ook niet te beseffen wat hij fout doet. Ik zit in het begin van een traject bij Jeugdzorg maar op dit moment weet ik echt even niet meer wat ik nu moet doen!
Heb jij nog tips of trucs voor mij?
groetjes,
Erica