“Regelmatig betrap ik mijn kind op een leugen. Het gaat dan vooral om dagelijkse zaken, bijvoorbeeld het vergeten van een tas, een scheur in een broek of afspraken die niet nagekomen worden. Ik word ontzettend boos als ik erachter kom, maar dit helpt niet. Het gebeurt steeds weer. Mijn kind is 8 jaar.”
Aldus een moeder via het telefonisch spreekuur.
Over liegen
De ontwikkeling van kinderen verloopt in fasen. Kinderen leren hun lichaam gebruiken, ze leren omgaan met volwassenen en kinderen, ze leren omgaan met boosheid, vreugde en verdriet, ze leren praten, leren over regels en over goed en fout. De zogenaamde morele ontwikkeling.
Liegen en dan het doelbewust liegen is eigenlijk een complexe aangelegenheid. Je moet al weten wat de regels zijn én weten dat je zo overtreden hebt. Je moet kunnen bedenken wat er volg ordelijk is gebeurd en je moet kennis hebben van goed en kwaad. Tot slot moet je een logisch verhaal verzinnen waarin alle aspecten kloppen om door de mand vallen te voorkomen.
Dit is nogal wat
Kinderen onder de 7 jaar zullen zelden doelbewust liegen, simpelweg omdat ze hier nog niet toe in staat zijn gezien hun ontwikkeling. Voor kinderen onder de 7 jaar is de wereld nog op veel gebieden een wonder. Kinderen tot 7 jaar hebben over het algemeen nog een grote fantasie. Over oorzaak en gevolg kunnen ze in volwassen ogen de meest onlogische conclusies trekken.
Daarom gaan sprookjes en fantasievertellingen er ook in als koek tot het 7e jaar. Dit wordt de magische periode genoemd en het grootste bewijs hiervoor is het geloof in Sinterklaas. Nadat het geloof in Sinterklaas is verpletterd leert het kind meer en meer logisch denken, kan het zich steeds beter aan regels houden en leert het verschil kennen tussen wat goed is en wat niet.
Pas veel later kan het kind uit eigen beweging verantwoordelijkheid nemen voor zijn gedrag. (En zelfs voor veel volwassenen is dit nog een hele opgaaf :-))
Waarom liegen kinderen?
Interessant is natuurlijk om erachter te komen waarom kinderen liegen. In de meeste gevallen is het onschuldig en kun je grofweg spreken van een paar redenen:
- Vanuit onzekerheid: Het kind wil zich mooier en groter voordoen dan het is.
- Vanuit een behoefte aan aandacht: Het kind verzint iets zodat er geluisterd wordt.
- Vanuit gemakzucht: Het kind heeft geen zin in gedoe en is vergeten hoe één en ander precies is verlopen.
- Vanuit angst: Het kind is bang voor straf en wil dit vermijden.
Wat kun je doen aan liegen?
- Blijf rustig en voorkom dat je boos wordt ook al klopt de uitleg van je kind voor geen meter.
- Stel open vragen over hoe volgens je kind de situatie is verlopen. (Wie, Wat, Waar, Hoe)
- Benoem de gevoelens van je kind en accepteer deze.
- Als je laat weten dat je de gevoelens erkent hoeft het kind geen verzet, woede of wrok te laten zien.
- Sta open voor je kind als je merkt dat er iets dwars zit.
- Leg duidelijk en vastberaden uit dat je binnen je gezin belang hecht aan de waarheid.
- Geef je kind een compliment als het de waarheid vertelt ook al heeft het een afspraak geschonden.
- Vraag je kind hoe het incident van de leugen opgelost kan worden.
- Geef complimenten voor het vinden van een oplossing.
- Voer de oplossing uit.
Persoonlijk heb ik erg weinig moeite met leugens. Ik ga er altijd van uit dat iemand een goede reden heeft om een leugen te vertellen en ik zal zelden in discussie gaan over “de waarheid”. Deze is immers voor iedereen verschillend. Ik accepteer wat het kind zegt en dan wordt de leugen het vertrekpunt van het gesprek. Later is er altijd één of andere oplossing en blijkt de leugen van minder belang geweest te zijn. Overigens ben ik wel duidelijk hoe belangrijk ik oprechtheid vind en handel ik vanuit deze waarde.
Natuurlijk wringt er wel eens iets, maar als ik bedenk met welke bedoeling de persoon de behoefte heeft om kennelijk te liegen dan ebt eventuele verontwaardiging snel weg. En zo blijft bij mij dan soms de verbazing over waarom mensen zo boos worden over een leugen. Want daar zit een andere behoefte onder…
Lees ook: Waarom liegt een kind
Lees ook: Mijn kind steelt
Lees ook: Stimulerende ouders goed voor de hersenen
Lees ook: Liegende kabouters
Lees ook: Hoe pak je ongewenst gedrag aan
Meer in categorie: Vraag en antwoord.
De illustratie is van Aly Westerhuis
zorgmoeder zei:
Mijn kind is acht en verzint zomaar dingen/liegt zomaar over dingen die niet nodig zijn. Dus niet over bijv. iets dat ze kapot heeft gemaakt maar gewoon zomaar iets. Ik ben daar of daar niet geweest want die was ziek. of kinderen hebben me gepest en dan een heel verhaal bedenken wat absoluut niet waar is. Ze komt hierdoor straks in grote moeilijkheden omdat ze bijv. andere beschuldigd van iets wat ze niet gedaan hebben. Ik heb het idee dat ze het doet omdat ze zich contstant moet bewijzen maar voor het zelfde geld is het iets anders. Moet ik me zorgen maken (kan zoiets schyzofrenie zijn ofzo?) Help!
Tea zei:
Beste bezorgde ouders en moeders, Het is heel dapper van jullie om je zorgen uit te spreken over je liegende kind. Als kinderen echt blijven liegen als ze ouder worden is het verstandig om dit te gaan bespreken met een hulpverlener. Liegt een kind in alle situaties en iedere dag thuis en op school dan is het verstandig om hulp te gaan zoeken bij een kinderpsycholoog. Er is altijd een reden voor leugenachtig gedrag. Dat kan zijn omdat een kind zich beter voor wil doen dan het zich voelt, zich willen bewijzen of angst voor straf. Het kan ook zijn dat kinderen in hun eigen leugens gaan geloven en in een fantasiewereld leven. Dan is hulp voor het kind zeker op zijn plaats. Bovendien gaat het voortdurend liegen van een kind een grote invloed krijgen op de relatie tussen de ouder en het kind. Het vertrouwen in elkaar wordt steeds minder waardoor het gevaar van een negatieve vicieuze cirkel groot aanwezig is. Dus als je kind echt dagelijks in verschillende situaties liegt dan is het verstandig hulp te zoeken voor je kind en voor jezelf. Er kan dan in kaart gebracht worden waar het liegen mee heeft te maken, bijvoorbeeld met een ontwikkelingsstoornis , en welke hulp je kind nodig heeft. Ik wens jullie veel sterkte en vooral veel liefde voor je kind want de kinderen die het het minst verdienen hebben de meeste liefde nodig…. Tea
Gepubliceerd: 8 mrt 2010
Bezorgde ouder zei:
Hoi, ik heb hetzelfde probleem. Alleen is mijn zoon nu bijna 11, over de kleinste dingen liegt hij en ik weet soms echt niet wat ik met hem aan moet. Het lijkt wel of het enige in zijn leven de leugens zijn. Het maakt niet uit wat ik vraag, heb jij dat snoepje gepakt of heb jij dit hier neer gelegd. Het antwoord weet ik al, bij hem is dat NEE, maar ik weet dat het JA is. Is heel makkelijk als je maar met drie man in huis woont. Waarvan er maar 1 een kind is. En toch blijft hij volhouden. Ik weet niet meer wat ik eraan moet doen. Dit moet echt niet zo doorgaan. Iedereen roept wel het stopt uiteindelijk, maar dit gedrag zie ik nou al bijna vier jaar. IK doe leuke dingen met hem, maar zodra we thuis zijn komt de volgende leugen. Ik weet niet meer wat ik met hem moet doen of wat ik moet zeggen zodat het stopt.
Bezorgde Moeder zei:
Hoi. Mijn zoontje van 7 liegt soms.Maar waneer hij liegt houd hij vol dat hij echt de waarheid verteld.Hij drijft mij tot wanzien. Want wat ik ook doe om de waarheid uit zijn mond te horen hij blijft liegen. Tot dat ik het zat ben en toch met bewijs kom,en waneer hij dan echt door heeft dat liegen geen zin heet, verteld jij pas de waarheid.Hij liegd glas hard wat moet ik hier mee?. Nog belangrijker hoe krijg ik dit uit hem?. Bezorgde Moeder
5 jul 2010
Tea zei:
Dag bezorgde moeder, Het is inderdaad soms om gek van te worden als je merkt dat je kind liegt en je het bewijs bij wijze van spreken in handen hebt. Wat je in ieder geval kunt doen is je zoon complimenten geven op momenten dat je zeker weet dat hij de waarheid spreekt. En dit kan zijn voor iets wat je eigenlijk heel gewoon vindt. Let maar eens op en turf hoeveel keer je zoon per dag wél de waarheid spreekt. Dit zal ongetwijfeld meer zijn dan liegen. Daarnaast kun je ook regelmatig zeggen dat je de waarheid belangrijker vindt dan iets wat kapot is gegaan of een regel die overtreden is. Daarmee geef je aan wat voor jou belangrijk is. Kinderen die liegen doen dit vaak omdat ze bang zijn voor straf of de gevolgen voor datgene waar ze over liegen. Jouw zoon is 7 en kinderen die jonger zijn dan 7 leven nog voor een deel in de zogenaamde magische wereld waarin alles kan. Vanaf 7 jaar leren kinderen steeds meer over de realiteit. Voor 7 jaar is er nog veel mogelijk, denk maar aan Sinterklaas. Als een kind van dit geloof is “gevallen” zal de wereld meer realistisch voor hem zijn. Dus wat dat betreft hoef je je nog niet heel veel zorgen te maken. Tot slot zou je ervoor kunnen kiezen om als het een kleine leugen betreft, het te laten rusten om te voorkomen dat je in een ongewenste machtstrijd vervalt die jullie beiden uitput. Lees nog maar eens de tips van het artikeltje en pak er eentje uit die je een tijdje gaat volhouden. Ik vrees dat je liegen niet uit je zoontje kan krijgen, je kunt hem alleen jou regels vertellen, hem prijzen bij goed gedrag en ervoor zorgen dat zijn angst voor straf minder is dan zijn angst voor de waarheid. En misschien nog ter geruststelling: meestal gaat liegen vanzelf over, alle kinderen en ouders krijgen te maken met dit gedrag.
5 jul 2010
Hallo,
ik heb een leerling ( 8 jaar)in mijn groep. Ze zegt dat ze klaar is met werk en begint aan keuzeactiviteiten terwijl ze niet klaar is en haar schrift heeft weggemoffeld.. Is haar schrift kwijt terwijl dat niet zo is.Die blijkt na het uitppakken van haar la gewoon daar te liggen. Zegt dat ze van haar moeder niet buiten mag spelen terwijl dat niet zo is.Zegt dat spullen van haar zijn terwijl dat niet zo is…
allemaal negatieve aandacht. Hoe kan ik haar het best benaderen? En hoe kom ik er achter wat er nou precies speelt? B
Het is erg lastig wanneer een kind liegt terwijl je het tegendeel voor je neus hebt.
Je geeft aan dat dit meisje veel negatieve aandacht vraagt. Een omkering zou kunnen zijn dat je haar juist bewust en structureel positieve aandacht gaat geven. Dus als ze iets af heeft, haar zeggen dat je onder de indruk bent dat ze al klaar is. (je kan dit ook doen terwijl je denkt te weten dat ze het niet af heeft).
Kijk naar het effect en als het werkt kun je dit meer en vaker toepassen.
Los daarvan zou je haar eens intensief kunnen observeren zodat je er achter kunt komen waar ze behoefte aan heeft.
Mijn uitgangspunt is dat ieder gedrag een goede bedoeling, dan wel intentie heeft. Wij als volwassenen hanteren echter vaak een geheel andere logica dan kinderen.
Als je weet waar dit meisje behoefte aanheeft, kun je ervoor kiezen haar dit te geven.
Overigens is het natuurlijk altijd mogelijk om haar te vertellen wat er bij jouw gebeurt als ze tegen je liegt. De ik-boodschap is hiervoor heel geschikt maar ook de sandwichfeedback methode is zeer bruikbaar voor dit meisje. Lees over feedback geven hier verder….
Mijn zoon is 10 jaar. Steeds vaker betrappen we hem op liegen. Deze week kwam hij thuis met een verhaal over het overblijven op school. Zijn verhaal was als volgt; Een overblijfmoeder zou hem onjuist beschuldigd hebben van het gooien van een propje, daarna had hij een grote mond gehad naar haar, de meester zou mijn nog bellen.
Achteraf blijkt dat 2 volwassenen gezien hebben dat hij gegooid heeft. Hij naar de overblijfmoeder een grote mond heeft gehad en over het meisje kutkind heeft gezegd. Daarna heeft hij straf gehad en moest een excuus schrijven. Deze heeft hij vanaf een verdieping/balustrade binnen school haar toegegooid. en de leraar was al aan de deur geweest, heeft hij ook niets over gezegd.
Al met al een behoorlijk vervelend gedrag en ik weet echt niet goed wat te doen. Hij wordt ook gauw boos, onredelijk boos over de kleinste dingen. Soms denk ik dat hij alles te moeilijk vind omdat hij een september kind is, wel wil presteren maar niet kan… Maar ik weet het gewoon niet. Moet ik hem nu bestraffen en voor hem leuke dingen afnemen?
Bezorgde moeder
Dag bezorgde moeder,
heel logisch dat je je bezorgd maakt en fijn dat je graag wilt dat je kind eerlijk is en stopt met liegen.
Het is meestal lastig communiceren over dergelijke incidenten. Kennelijk voelde je zoon zich wel dermate “fout” in zijn gedrag dat hij wel vertelde over het incident, maar daar een eigen draai aan gaf.
In een dergelijke situatie kun je kiezen voor verschillende reacties:
* Wat maakte dat je het verhaal anders vertelde dan wat de meester vertelt en wat de moeder jou heeft zien en horen doen?
* Je kunt het incident laten rusten en hem wijzen op hoe belangrijk het voor jou is en je hecht aan eerlijk gedrag,
Je kunt duidelijk maken dat kinderen en volwassenen soms dingen helemaal verkeerd aanpakken en dan soms iets zeggen en doen wat niet goed is.
* Je kunt hem vertellen dat hij ten alle tijde boos mag zijn, dat dit gezond is, maar dat het een groot verschil is hoe je je boosheid laat zien.
* Je kunt met hem bespreken op een rustig moment wat er gebeurt als iemand liegt en welke gevolgen dit kan hebben. Probeer hiervan een paar voorbeelden te vertellen die goed afliepen.
* je kunt benadrukken dat je ieder moment iets weer goed kunt maken!!
Bestraffen heeft meestal weinig zin en kan de gemoederen alleen maar verder verhitten en je in een negatieve cirkel doen terecht komen. Aan de andere kant helpt het wel bij sommige kinderen. Belangrijk is dat je ruimte laat voor het positieve en momenten tot groei.
Tot slot kan ik je de deugdenkaarten aanraden. Hierover zal ik binnenkort op deze web-log verder schrijven.
mijn dochter jokt om heel veel. zoals dat ze pijn in der teen heeft en als mijn vriend dan zeg dat hij dat niet heeft heeft mijn dochter het ook niet meer. maar ze jokt om de onbelangrijkste dingen wat moet ik hier aan doen?
Mijn zoon is 10 jaar en is gediagnoseerd met PPD-NOS en heeft een dysharmonisch IQ-profiel. Zijn verbale IQ is heel zwak. Vooral vanwege dit laatste heeft hij veel moeite op school en thuis moeten wij veel huiswerk met hem doen zodat hij het kan bijbenen. Sinds een maand of 2 is hij erg aan liegen waarbij hij de consequenties niet kan overzien. Hij komt thuis met verhalen over de leraar van wie hij altijd straf zou krijgen, hij wordt altijd in de hoek gezet en de leraar zou aan zijn haren hebben getrokken. Gisteren moest ik op school komen want tijdens een moment van rekenen toen het allemaal niet meer ging, is hij in huilen uitgebarsten en heeft hij tegen de leraar gezegd dat hij van zijn ouders geen fouten mag maken, want we zouden heel erg boos worden, hem pijn doen en in de hoek zetten. De leraar, en terecht, wilde natuurlijk weten wat er aan de hand was en of er iets aan de hand was maar schrok toch ook heel erg van de verhalen die ik thuis over hem hoor.
Ik ben helemaal radeloos want hij kwetst veel mensen in zijn omgeving met dit soort verhalen. Ik zie inmiddels het verband in die zin dat deze verhalen altijd naar boven komen op de momenten dat hij bezig is met moeilijk huiswerk of iets niet helemaal begrijpt. Kortom, als hij veel stress heeft. Ik heb het gevoel dat het een verdedigingsmechanisme is wat hij toepast om zo even de aandacht af te leiden van het werkelijke probleem, namelijk het huiswerk en zijn moeilijkheden hiermee. Hoe kan ik hem leren dat dit liegen niet acceptabel is en dat de consequenties soms niet te overzien zijn?
Dag Annette,
Wat je beschrijft is nog niet gemakkelijk voor jullie allemaal en wat fijn dat je begrip hebt voor dat wat de oorzaak zou kunnen zijn voor het liegen van je zoon. Dit gaat hem zeker helpen vooral omdat jij zelf zo’n moeite hebt met liegen. Als je er begrip voor kunt hebben dat je zoon dit doet omdat hij waarschiijnlijk geen andere uitweg ziet, kun je hem helpen om ander gedrag te leren wat beter gaat werken voor hem.
Ik ga er altijd, altijd ! van uit dat kinderen een goede bedoeling hebben met hun gedrag. Dit betekent dat wij als volwassenen deze goede bedoeling niet altijd hoeven te begrijpen en zeker ook niet goedkeuren.
Wat je zou kunnen doen is aan je zoon uitleggen dat je snapt dat hij stress heeft (of dat wat er dan ook speelt) en begrip toont voor zijn emoties. Daarnaast zal je hem moeten blijven duidelijk maken dat liegen hem niets zal opleveren. Je zou hem kunnen vragen wat hij ervoor in de plaats zou willen hebben en wat jij ervoor in de plaats wil hebben.
Op die manier kun je het uit de strafsfeer halen en kunnen jullie samen een manier en oplossing bedenken voor zijn stress.
Je kunt ook met hem op een rij zetten welke voor en nadelen liegen heeft en welke voordelen het hem kan opleveren als hij iets anders bedenkt om aan te geven dat hij onder spanning staat.
Ik wens je veel succes.
Lees ook: 3 andere manieren voor straf
of over kids” skills
of over het stoplicht.
Linda zegt:
We hebben 3 zonen van bijna 10 jaar, 8,5 jaar en bijna 7 jaar.
De oudste 2 liegen heel vaak. Zelfs als ik ‘bewijs’ heb tegen mijn 8,5 jarige zoon blijft hij volhouden tot huilens toe. Zelfs uitspraken als ‘was ik maar dood want je gelooft me toch nooit’.
Ik leg ze altijd uit dat ik het niet erg vind dat er iets kapot is, of ze iets gedaan hebben wat eigenlijk niet mag, maar dat ik het wel heel erg vind als ze liegen. Ze krijgen complimenten als ze de waarheid vertellen. Ze krijgen van mij ook geen straf voor hetgeen ze gedaan hebben waarvoor ze liegen, alleen om het feit DAT ze liegen, en dat leg ik ook telkens weer heel duidelijk uit. Toch blijven ze in eerste instantie heel lang volhouden.
.Zelfs tijdens een strafperiode ivm een leugen, begaan ze weer een leugen. Het vertrouwen van ons naar hen toe is zo goed als weg, dat vinden we zo erg. Dat leggen we ze ook steeds uit, maar toch verbetert het niet. Bij de jongste zien we wel goed resultaat op onze manier van hiermee omgaan. Wat kunnen we nog doen voor de oudste 2?
Dag Linda,
Zo te lezen zijn jullie met je zoons in een negatieve spiraal terecht gekomen. De moeilijkheid met liegen is vaak dat dé waarheid altijd gekleurd is en in de beleving van een kind iets anders kan zijn dan de beleving die een ouder erbij heeft. Zou het misschien helpen aan hetgeen je zoons fout hebben gedaan een consequentie te verbinden en bijvoorbeeld excuses te laten maken en het goed te maken. Daarmee laat je dan het onderwerp liegen los en kijk je puur naar het gedrag wat je hebt geconstateerd en bind je daar consequenties aan. Als liegen een item wordt dan blijft het de aandacht houden en net als grote mensen zijn kinderen geneigd weg te lopen voor straf en een leugen kan dan succes hebben.
Mocht je hulp nodig hebben, neem dan contact op met de praktijk voor kindercoaching. Dit kan eventueel ook in een telefonisch consult als je ver weg woont.
Lees ook: wat aandacht krijgt groeit.
Klinkt raar maar het voelt wel goed te lezen dat je niet de enige moeder bent met een kind dat liegt. Mijn dochter is bijna 10 en ik betrap haar ook op leugens. Ik heb het idee dat ze dit doet om erbij te horen, verhalen verzinnen zodat men tegen haar op gaat kijken en maar hopen dat de populaire kinderen op school haar nu leuker gaan vinden. Ik vind het knap lastig en heb het al meerdere keren uitgelegd. Maar het blijft…. waarom??
Dag Petra,
Het zou heel goed kunnen dat je het bij het juiste eind hebt over de reden van de leugen van je dochter. Zo rond de 10 jaar is het, zeker voor veel meisjes, heel belangrijk om erbij te horen. Als het kind over zichzelf dan een minder goed gevoel heeft of denkt te moeten ” opscheppen” om erbij te horen, dan is een leugentje snel vertelt.
Remedie in dit geval zou in mijn beleving zijn: versterk het zelfvertrouwen en blijf steeds herhale dat je dochter precies goed is zoals ze is.
In de strijd gaan over de waarheid zal weinig oplossen omdat haar behoefte om erbij te horen haar hiertoe drijft.
Mijn zoontje van 7 liegt ook. Thuis, op school, bij opa en oma, pake en beppe – overal. Hij doet dat zonder blikken en blozen. Hij schrikt ook niet als hij betrapt wordt op het doen van stoute dingen. Hij kijkt je recht in je ogen aan en liegt. We hebben van alles geprobeerd: praten, speelgoed afpakken, op de mat zetten, boos worden, schreeuwen, huilen en ja ( heel fout – ik weet het ), zelfs dreigen. Hij is overal ongevoelig voor. Hij zegt alleen maar: ik kan niet lief zijn. Ik heb hem vaak uitgelegd dat ik niet boos ben omdat hij iets gedaan heeft, maar omdat hij erover liegt. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Hij luistert ook nooit in 1 keer. Ook daarbij heb ik vaak uitgelegd, dat het niet erg is dat hij vergeet dat iets niet mag / juist moet, ,aar dat als wij dan zeggen dat hij moet ophouden, dat hij dan in 1 keer moet luisteren. Nu moeten we vaak naar hem toe lopen en soms zelfs fysiek “helpen” voordat hij datgene doet wat er van hem verwacht wordt ( bijvoorbeeld aan tafel gaan zitten ). Het is om gek van te worden. En ik heb nog twee zoontjes die al dat gedrag zien en nu dingen na gaan doen. Help !
Dag Minke,
Je benoemd een paar hele interessante zaken in je reactie die de oplossing van jullie probleem al in zich dragen. Ik kom er even op terug in een aparte blog om er wat algemene zaken van te zeggen die ook voor andere mensen kunnen helpen want dit probleem komt erg veel voor.
Kijk deze week nog maar even op de weblog.
Ik adviseer je om te gaan observeren wanneer het wel goed gaat met je zoon. Als je dat hebt ontdekt doe daar dan meer van.
Mocht je graag persoonlijke ondersteuning willen in een gesprek om alles eens op een rij te zetten, neem dan gerust contact op.
Ik heb een dochter van 4 en die liegt alles bij elkaar. Haar broer die haar slaat, terwijl dat helemaal niet zo is. Als ik vraag waar haar zus is dan ligt deze in bad, terwijl haar zus ligt te slapen. En zo gaat dat de hele dag door. Als je haar iets vraagt dan ontwijkt ze de vraag en gaat over iets anders praten. Ze is heel bijdehand, maar ik maak mij wel zorgen om haar gedrag. Ze is pas 4!!!
Is mijn bezorgdheid terecht?
Dag Desiree,
Een kind van 4 begint de wereld te ontdekken en de macht die het gesproken woord kan geven. Kennelijk heeft ze “veel succes” met haar verhalen. Het zou kunnen dat je als ouder best heftig reageert en geschokt bent wanneer blijkt dat je dochter van alles bij elkaar fantaseert. Dat zou kunnen maken dat ze ermee doorgaat en het nog meer gaat aandikken. Een kind van 4 begint te leren hoe de realiteit in elkaar steekt en is op zich nog niet goed in staat om doelbewust allerlei leugens te verzinnen. het kan nog fantaseren zijn. Met de nadruk op kan omdat ik het natuurlijk hiervandaan niet goed kan beoordelen.
Wat je zou kunnen doen is o.a. het volgende;
+ Blijf rustig als je een leugen ontdekt.
+ Kijk of negeren van de leugen werkt of hoe je dochter reageert als je rustig vraagt waar zus of broer dan wel is.
+ Reageer positief en blij als je dochter de waarheid vertelt en turf eens hoe vaak ze dit op een dag doet.
+ Turf eens een poosje onder welke omstandigheden je dochter “leugens” vertelt en ontdek of er een patroon in zit.
+ Leg je dochter rustig uit dat jij het lastig vindt als ze dingen vertelt die niet kloppen, vertel de feiten zoals ze zijn.
kijk het eens en poosje aan en ontdek wanneer het beter gaat met je dochter. Op zich kan haar gedrag nog best bij een bijdehante, pittige dochter passen die wel houdt van aandacht en reuring. Je eigen reactie zal veel verschil kunnen maken in hoe ze zich verder ontwikkelt op dit gebied.
Omdat er nu steeds meer spam verschijnt op deze blog, moet ik het reactieveld gaan sluiten.