Wat is er toch met jongens tegenwoordig? In mijn praktijk zijn het bijna 80% jongens die aangemeld worden voor coaching. Een tiental jaren terug waren meisjes volop in het nieuws en dit had alles te maken met de emancipatiegolf. Inmiddels lijkt die wel uitgewerkt, sterker nog het lijkt dat jongens nu op alle terreinen op achterstand staan. De universiteiten hebben voor het eerst in hun bestaan op vele vakgebieden meer vrouwen dan mannen binnen hun deuren.
Het enige waar vrouwen nog steeds achterblijven is in topfuncties, maar ook dat lijkt slechts een kwestie van tijd omdat de mannen die (nog) de dienst uitmaken horen bij het “old boys netwerk” wat voornamelijk uit 55-plussers bestaat.
Jongens lijken tegenwoordig dus steeds meer op achterstand te staan en dat is een ontwikkeling die we voor de huidige generatie, maar vooral voor alle toekomstige kinderen, moeten stoppen. Na wellicht ruim 100 jaar emancipatie zijn we de kwaliteiten van mannen die we als vrouwen hard nodig hebben, kwijtgeraakt.
De ontwikkeling van jongens
De eigenschappen van jongens hangen nauw samen met hun biologie en het hormoon testosteron. Uit onderzoek blijkt dat dit hormoon er onder andere voor zorgt dat jongens de strijd aangaan, over agressie kunnen beschikken, impulsief kunnen reageren en ook flirtgedrag vertonen.
Jongens beschikken over het algemeen over meer energie dan meisjes en willen dit graag op een fysieke manier uiten. Ze houden meer van doen dan van denken en ook de rijping van de hersenen verloopt anders dan meisjes. Jongens zijn meer actiegericht en minder relatiegericht dan meisjes. Zij vragen als het ware om structuur en grenzen doordat hun gedrag impulsiever en meer ondoordacht is.
Jongens leren vooral door te experimenteren en doordat de taalontwikkeling wat later en anders verloopt dan bij meisjes is evalueren, zelfreflectie en praten over emoties vaak een hele grote opgave.
Het opvoeden van jongens
Jongens worden steeds meer opgevoed door vrouwen. Vanaf hun geboorte worden ze omringd door vele beroepskrachten in kinderopvang en onderwijs. De hele opvoeding is daarmee gefeminiseerd en daardoor kan het tot de pubertijd duren voor een jongen meer rolmodellen tegenkomt zoals zijn vader. Omdat er ook steeds meer echtscheidingen voorkomen, leven vele jongens met alleen vrouwen om hen heen. En vrouwen zijn over het algemeen relatie-, denk- en praatgericht.
Arme jongens…… want hun ontwikkeling verloopt al trager op relatie en taalgebied waardoor ze een achterstand hebben ten opzichte van meisjes. Daarnaast hebben heel veel vrouwen moeite met het impulsieve en in hun ogen drukke testosteron gedrag van jongens. En wat gebeurt er met dat waar je last van hebt?……. Dat wil je uitroeien en onderdrukken.
Arme jongens….. want zo wordt hen eigenlijk verteld dat ze niet goed zijn als jongen en dat ze zich dienen aan te passen aan de norm van vrouwen met rust, saamhorigheid en harmonie. Dat werkt dan dus door in de hele kindertijd van jongens.
Omgaan met jongens
Een poosje geleden zag ik een filmpje van kinderen op een schoolplein in de jaren zestig. Wat opviel was een voortdurende kluwen van duw en trekwerk die dan weer hier was en dan weer daar. Er was geen volwassene te bekennen op het schoolplein.
Kijk tegenwoordig eens op een schoolplein. Een duwtje leidt tot een klacht naar de pleinwacht. Kinderen worden voortdurend uit elkaars buurt gehouden. Kennelijk vertrouwen we er niet meer op dat kinderen hun boontjes wel kunnen doppen.
Arme jongens……. Zij moeten zich na iedere impulsieve en competentie gerichte actie waar een ander kind last van heeft gehad, verantwoorden. En verantwoorden is praten. Uitpraten wel te verstaan…….. En laat jongens daar nu net een bloedhekel aan hebben en hier ook niet goed in zijn. Voor hun gevoel blijft een actie daarmee vooral in een negatieve cirkel doorgaan. Zij zijn het al lang en breed vergeten en moeder of juf wil het er nog eindeloos over hebben.
Arme jongens……
Wat kunnen we jongens bieden
Jongens hebben behoefte aan actie, doen, experimenteren, uitzoeken, competitie, sporten, grenzen en regels zonder bla, bla bla. Op zich zou het toch niet zo moeilijk moeten zijn om hen daarvoor de ruimte te geven?
Dit vraagt van vrouwen wellicht zich wat meer terughouden in hun eisen die ze aan jongens stellen. Wat meer de ogen dicht doen als ze zich in het avontuur storten, duwen, trekken, de strijd aangaan en als viezeriken thuiskomen.
Het vraagt van mannen wellicht wat meer zichtbaar worden, de regels en grenzen duidelijk maken waarbinnen de jongens zich mogen uitleven. Het vraagt van mannen misschien zelfs opkomen voor de rechten van jongens, net zoals vrouwen dat decennia lang voor meisjes hebben gedaan.
En misschien vraagt het van ons als opvoeder wel om jongens wat meer letterlijke en figuurlijke ruimte te geven. Ze mogen zich uiten, ook in hun boosheid en gefrustreerdheid als er iets mis gaat.
Vrouwen zouden dan hun irritatiegrens wat kunnen oprekken. Daarnaast kunnen ze leren jongens te erkennen in hun expansiedrift en misschien wel het belangrijkste: jongens woorden geven. Korte, krachtige woorden die hen helpen zich te uiten.
Vooral stoppen met uitpraten want dat horen jongens toch al lang niet meer….. Geef ze kort en krachtig uitleg over de grenzen en de regels, zeg wat er van ze verwacht wordt en geef steun waar nodig. Liefst met één of twee woorden maximaal.
Ik heb zo’n vermoeden dat jongens het dan veel gemakkelijker hebben en zij zich makkelijker kunnen ontwikkelen als wij hen de ruimte geven om jongens te zijn.
Lees ook: Ruimte voor jongens
Lees ook: Laat kinderen lekker klooien
Lees ook: De zeurende moederclub
Lees ook: Ruimte voor spelende kinderen
Lees ook: Buiten spelen
Lees ook: Waarom meisjes beter kunnen leren dan jongens
Lees ook: Trouwe zonen en dochters
ik ben het er helemaal MEE EENS !
Ik zou zooooooo graag willen zien dat dit eens DOORDRINGT bij het onderwijs, de kinderopvang, de buitenschoolse opvang, het zwemonderwijs etc etc etc…. joehoe?!?!
Tip: kijk de filmpjes op YouTube eens ‘echte venten strijken niet’. Het is zooooo WAAR(HEID)!, denk (lees: zeker weten!) ook confronterend voor menigeen…. Mama van 3 fantastische cowboys :-)
Dank jullie voor de reactie en de tip.
Mooi stuk Tea, heel herkenbaar. Toevallig lees ik nu zelf het boek “Afwezige vaders, verloren zonen” van Guy Corneau. Dit boek gaat deels ook over dit onderwerp. Het gemis van veel vaders of andere mannelijke identiteitsfiguren voor de jongens van nu; zonder vaders of anderen daar de schuld van te geven, daar gaat het niet om. Het lijkt mij heel belangrijk dat we hier met elkaar meer aandacht voor hebben en meer aandacht aan gaan geven. Dank Tea dat je dit onder de aandacht brengt! Hartelijke groet, Hilde Mellema.
Mooi stuk Tea, kom zelf uit de jeugdhulpverlening en train/coach nu o.a. jongens. Wonderbaarlijk wat een potje stoeien al niet kan doen als je het op de juiste manier, met duidelijke kaders, kunt doen.
Keep up the good work!
Michiel
http://www. schoolvoorkrijgers. nl
misschien komt het doordat de maatschappij zo gefocust is leren en het liefst nog te beginnen op de peuterspeelzaal dit alles geeft een remming op de natuurlijke ontwikkeling van kinderen en jongens
we moeten terug naar de tijd dat ze nog gewoon konden spelen of te wel wij moeten de jonge kinderen de tijd geven om kind te zijn ,lekker ongedwongen laten spelen dan komt de natuurlijke drang van het kind naar boven en vooral bij jongens om zich te laten gelden
Dag Tea, mooie invalshoek. Kinderen hebben een moeder en een vader nodig. Wij zij al generaties grotendeels door moeders opgevoed. Ik wil niet overdrijven, maar de vader heeft een belangrijke rol in de opvoeding, zeker bij jongens. Denk maar eens aan de ontgroeningsrituelen bij sommige stammen (gaat iets te ver voor mij…). Je ziet ook vaak problemen in groepen jongens als er geen “wijze” vaderfiguur is.
Robert Bly heeft er een mooi boek over geschreven “iron John”.
Kortom food For thought! We zullen de discussie ook op onze site aansnijden onder de vaders.
En blijven jou hierbij volgen!
http://Www. vitaldaddy. nl
Groeten
Marius
Treffend geschreven, niets aan toe te voegen. Precies ook waarom we www. vitaldaddy. nl zijn begonnen. Mijn complimenten en dank voor het delen!
Raoul | Vital Daddy
Onderzoek heeft laten zien dat bovenstaande redenering niet gegrond is. Het is eerder zo dat jongens alleen beter konden zijn dan meisjes door stelselmatige onderdrukking en achterstelling van meisjes. Nu hier geen sprake meer van is blijkt waarom jongens dit nodig hadden: bij gelijke kansen trekken ze het gewoon niet. Overigens trekt dit ruimschoots bij na de puberteit: mannen krijgen nog steeds een voorkeursbehandeling bij solliciteren, in netwerken en gewoon op de werkvloer. Dus niet zo miepen over die jongens, gewoon werken wil ook wel eens helpen. En later wordt hun ‘achterstelling’ weer ouderwets omgezet in een voorkeursbehandeling. Watjes.
ja Maria? Volgens mij is het al eeuwen zo dat jongens en meisjes wezenlijk verschillen van elkaar.
Het zou geen reden moeten zijn om daardoor onderscheid te maken tussen jongens en meisjes.
Ik denk dat je een aantal zaken door elkaar haalt….nl ook de bewustwording door vrouwen van hun gelijkwaardigheid maakt dat er voor jongens ook een hoop te veranderen is. maar die verandering moet dan toch ook op basis van gelijkwaardigheid zijn?
De jongens
en de meisjes bestaan niet. Wel kinderen. Veralgemeniseren heeft nog nooit veel goed gedaan. Er zijn ook (vele) meisjes die niet rustig zijn, relatie gericht zijn en die niet zitten te wachten op uitpraten of praten over emoties. Kunnen we.niet gewoon naar kinderen kijken en hun behoeftes? Waarom moet alles weer in hokjes. Schei er toch eens mee uit
Arme jongens, terwijl ze als mannen politiek, economie en wetenschap nog steeds beheersen en nog steeds beter dan vrouwen verdienen.
Nog steeds slaan ze hun vrouwen, en nee niet alleen in migratielanden, maar in Zweden en Nederland. En in Spanje worden vrouwen regelmatig doodgeslagen, zodat de politiek zich genoodzaakt voelde zelfs daar een campagne tegen in het leven te roepen.
Onderscheid wordt al eeuwen gemaakt en geweest en al eeuwen lang worden jongens door vrouwen opgevoed! Foute discours!
Hoi Tea,
Mooi stuk – en grappig dat er ook veel mannen reageren.
‘Het vraagt van mannen wellicht wat meer zichtbaar worden, de regels en grenzen duidelijk maken waarbinnen de jongens zich mogen uitleven.’
Precies! Wij vaders moeten onze verantwoordelijkheid oppakken om jongens voor te leven wat het is om op te groeien als jongen en man te zijn. En als wij niet weten hoe dat moet, omdat we dat zelf niet geleerd hebben, zullen we op zoek moeten gaan naar mannen die ons dat wel kunnen leren. In plaats van soms iets te gemakkelijk de schuld te geven aan de kinderopvang en scholen waarin geen mannen meer werken. Dat probleem kunnen we vandaag niet oplossen, ons eigen vaderpotentieel vergroten, dat kan wel.
Warme groet!
Jeroen
www. praktijkvader. nl
Prachtig Jeroen!!
Bedankt
Dank & graag gedaan! Ik word steeds gevoeliger wanneer oplossingen worden bedacht voor problemen die de eigen verantwoordelijk van de oplosser uit de weg gaan. In mijn praktijk gaat het over ‘wat voor vader wil ik zijn?’ en ‘hoe word ik die NU’. En dat werkt. Zeker bij mannen ;-)
www. praktijkvader.nl
Een heel mooi pleidooi voor de jongens! Het klopt helemaal. ik ben zo’n vrouw op een BSO met een flinke groep pittige jongens. Gelukkig ervaring als moeder van twee (nu volwassen) jongens.
Door de tip’s die ik al eerder kreeg van Tea om mijn ‘verhaal’zo kort mogelijk te maken naar de jongens , merk ik dat dit veel beter wordt ontvangen. Helaas hebben wij in de kinderopvang en BSO te maken met strenge eisen van de GGD. Er mag niets meer gebeuren. Als een kind valt moet er gelijk geregistreerd worden wat er is gebeurt, hoe we dit de volgende keer kunnen voorkomen, enz. hierdoor mogen de jongens niet meer in de boom klimmen bijvoorbeeld. Ik noem maar wat. Veiligheid boven alles en dat beperkt toch ook de jongens in zekere zin.
Ook daar moet een ander inzicht komen. Zal ook vast een vrouwencultuur zijn.
Prima dat jongens weer jongens moeten kunnen zijn. Ik maak echter bezwaar tegen het gestelde feit dat vrouwelijke leidsters en de juffen op school geen ruimte geven aan jongensdingen. Het is veeleer zo dat er op school als geheel geen ruimte is voor jongensdingen, behalve misschien op het schoolplein en tijdens de gymles. Als juf groep 3/4 heb ik een bouwhoek ingericht in de klas, die daarvoor alleen leerpspellen en knutselspullen had. Maar voor meer dan dat was geen ruimte. De vrouwelijke kwaliteiten dragen bij aan een goede sfeer in de klas en op school en worden daarom gepromoot, maar dat heeft niets met “de juf” te maken. Meesters kunnen niet anders dan hetzelfde doen, omdat de scholen nu eenmaal zijn ingericht op rustig werken.
Dag Paulien,
Dank je wel voor de prachtige nuancering want zo is het natuurlijk ook vaak !!
Hee Tea
Als vervolg op jouw blog, hier mijn invalshoek http :// kiind. nl/articles/520/Dejufheefthetnietgedaanjongenshebbenvaderhonger. html .
Want hoe graag ik ook meer mannelijke mannen in de klas (en overal!) zou willen zien – volgens mij begint het bij het besef dat vaders, ook nu nog, zo vaak afwezig zijn in het leven van hun kinderen.
Het gesprek gaat verder…
www. praktijkvader. nl
Hartelijke groet, Jeroen
Dank je wel voor je link!! Ik ben het hartgrondig met je eens.
Als je ook nog eens met een systemische blik kijkt, krijg je nog weer meer perspectief op bv. de moederszonen en vadersdochters…..
Beste Thea, ik ben t deels met je eens. Maar vind dat we hier de middenweg in moeten zoeken. Jongens mogen uiteraard jongens zijn. Maar laat meisjes svp ook in hun waarde. In de relatie moeten ze daar zelf de balans in vinden. Ik heb 3 zoons van rond de 20 jr. Ik zie en merk dat zij prima in staat zijn om iets uit te praten en soms ook tegen mij eerlijk te zeggen dat t op een gegeven moment genoeg is. Dus de uitspraak: Arme jongens vind ik wat te zwaar. Ik heb t bericht ook naar hun door gestuurd en gevraagd er op te reageren.
Jaaa. natuurlijk gaat het om de middenweg en zijn er ook genoeg meiden die heerlijk ravotten en jongensdingen doen.
Waar in deze blog even het accent op ligt is op het feit dat we jongens vaak zo willen vormen naar ons vrouwenbeeld en het zo slecht verdragen dat ze van nature en vanuit hun hormoonbalans toch echt andere behoeften hebben dan meiden, even zwart-wit gezien. En dat we daar ruimte aan geven en ons bewust zijn van de behoeften. Enn.. het is denk ik zeker winst dat we ondertussen leren om jongens ook woorden te geven aan hun gevoelens en dat dit geuit mag worden!! Dat is voor alle mensen, jongens, mannen, meisjes en vrouwen winst en kan samengaan met al het andere… :-)
Ennn.. ben heel benieuwd hoe je jonge mannen reageren en welke mening ze hebben!!
Wat is dit herkenbaar. Ik was, in een gefrustreerde bui, opzoek naar mensen die er ook moeite mee hebben dat jongens geen jongens meer mogen en kunnen zijn, dit naar aanleiding van mijn zoveelste bezoek aan de juf omdat mijn zoontje niet aan het gewenste gedrag voldoet. Ze had weer met hem gesproken en in een rollenspel voorgedaan hoe het wel moet.
Ik had graag dit stukje via facebook willen delen zodat er meer mensen dit lezen en hier over na gaan denken. Is dit mogelijk? Bedankt voor deze mooie uiteenzetting !
Doortje, ik ben het helemaal met je eens! Ook ik ben moeder van twee onstuimige jongens waarvan er een op school zit. En zit daar zelf ook regelmatig, omdat mijn spontane knul niet begrepen wordt door de juf. Terwijl mijn zoon zelf aangeeft af en toe even te moeten lopen, mag hij nietbde klas uit voor alles af is. Een beetje duwen en trekken tussen jongens wordt direct bestraft en moet uitgebreid geanalyseerd worden.. Moe word ik ervan, en hij ook! Laat die jongens lekker ravotten!
Groetjes Sylvia , mama van twee heerlijke robbedoezen!
Absoluut waar, herkenbaar als moeder van 2 jongens en jarenlange ervaring in de jeugdhulpverlening op jongensgroepen! Mannen, kom voor je zonen op, de tweede emancipatiegolf! Moeders, laat het spelende ontdekkende kind in jezelf los en speel en ravot met de knullen mee! Zo leuk!
Ik stel voor als tegenhanger van het feminisme het virinisme te introduceren. Remancipatie!
Heerlijk! Hoe vaak ik niet over mijn gewone gezonde jongens heb gehoord (van ouders zonder jongens)…. “Ze zijn wel druk hè?”. Nee, het zijn gewoon jongens!
Mijn zoon mocht niet eens stage lopen op de kinderopvang/ peuterspeelzaal. Geen jongens….
Daarnaast vind ik het MBO en HBO onderwijs gericht op hulpverlening/ opvang voor jeugd schrijnend slecht passen bij de beleefwereld van jongens leerlingen. Hierdoor haken bijna alle jongens af waardoor er telkens minder mannen in het onderwijs en de hulpverlening komen. Daar zit de grote bron tot verandering!
Iedere jongen een crossbrommer bij de geboorte cadeau. Een oud simpel brommertje waar hij veel aan kan sleutelen.
Mooi!
Prachtig onderzocht in proefschrift:
Van redder des vaderlands naar ADHDer over de rol van jongens in het onderwijs. Prachtig document!
Ben het helemaal met het artikel eens. Heb zelf al regelmatig de leraressen hierop aangesproken, de 1e keer was omdat ik op school moest komen want, mijn zoon was op een stoel gaan staan, oohhhoh. (Ik praat niet al het gedrag goed, maar de aanpak was in deze echt slecht, ik zou bijna gaan twijfelen en mijzelf als slechte opvoeder gaan zien)
Ook al hebben ze op school geen opvoedkundige taak, toch brengen de kinderen heel wat uurtjes op school door. En wat zou het fijn zijn dat jongens hier dan ook de ruimte krijgen om zich te ontwikkelen. Laat ze hun grenzen verkennen. Er erken hun gedragsontwikkeling. Ik pleit voor meer leraren in het basisonderwijs. Maar tot die tijd komt het vooral op de opvoeders neer.
En volgens mij zitten er om die reden (dat jongens niet aan het gewenste gedrag voldoen) ook onterecht heel veel kinderen aan de Ritalin. En welke gevolgen heeft dit wel niet op hun latere gedrag :-(
Een tijdje terug vertelde een moeder van een leerling van me (DJ School Utrecht is mijn bedrijf), dat ze Superblij was dat hij les bij me had, precies vanwege dit probleem! Eindelijk eens een echte vent in z’n omgeving en dat was positief te merken aan z’n gedrag door het rolmodel dat ie ineens had.
Ik merk het aan de meeste jonge jongens die bij me komen, zijn bijna allemaal timide, weinig enthousiast, onzeker, terughoudend, allemaal mietjes :-P Het wordt 1 grote nichtenbende later als we niet oppassen, kortom ons ras wordt met uitsterven bedreigd!! Haha
Nee even zonder gekheid, ik maak me ook zorgen, maar ben blij dat ik m’n steentje kan bijdragen zo, jullie weten me nu te vinden! ;-)
http :/ /www. djschoolutrecht. nl
O ik ben een jongen en wat heb ik het zwaar…
Ik denk dat de meeste jongens het relatief makkelijk hebben. Zij mogen tien keer meer dan meisjes. Meisjes moeten in een bepaald hokje passen, meisjes zijn nooit goed genoeg, meisjes worden als (sex)objecten neergezet, meisjes moeten zichzelf elke dag verdedigen tegen mensen die ‘nee’ niet als een antwoord beschouwen, meisjes worden vanaf een hele jonge leeftijd geseksualiseerd, meisjes mogen übehaupt (liever) niet ravotten en vies worden en met “jongensspeelgoed” spelen – al zouden ze dat willen, van meisjes wordt geacht dat ze rustig en stiller zijn, meisjes moeten vechten om gehoord te worden, meisjes krijgen regelmatig te horen dat ze zich aanstellen, meisjes moeten zich elke dag verontschuldigen voor dingen waar ze zich niet voor zouden hoeven te verontschuldigen, etc.
Jongens zijn nu op het punt aangekomen dat ook zij zich moet gaan aanpassen aan een maatschappij waarvan geacht wordt dat je je normaal gedraagt en anderen -zelfs meisjes- respecteert. Dat is begrijpelijk moeilijk, want papa en opa snappen dat ook vaak nog niet helemaal, dus dat voorbeeld heb je niet.
En vind je nou echt dat het ligt aan echtscheidingen waarbij de jongen bij mama woont, vraag je dan eens af waarom niet bij papa of waarom is papa niet genoeg in de buurt?
Of als het inderdaad ligt aan al die juffen, ga je dan bezighouden met het hoe en waarom er geen meesters genoeg zijn.
Mannen hebben zó veel te winnen als het om kinderen gaat… Als vader, maar ook als meester. Voor zoons, maar ook zeker voor meisjes. Echt vaders, je weet niet half hoe belangrijk je bent.
Gewoon lekker 2-3x per week (of meer)laten sporten! regels en discipline worden spelenderwijs geleerd, teamsporten geven vriendschappen voor het leven, het aanleren van respect : voor elkaar, de trainer, de scheids, de tegenstander! wedstrijden in het weekend, ouders die elkaar helpen met meeriiden, thuisbrengen;
Belangrijk is dat trainers niet al te prestatiegericht zijn, de kinderen doen dat uit zichzelf, winnen is leuk, maar dat iedereen speelt moet belangrijker zijn en als je buurman iets minder goed is moet jij harder werken! minder presterende kinderen moeten door de groep geholpen worden en het belangrijkste is plezier, bewegen met vriendjes en sociaal ontwikkelen!
En als ouders het daar niet mee eens zijn: een kind dat goed is in sport komt er altijd!
door: een moeder(extopsportster) 20 jaar lang jeugd getraind (in de leeftijd van 5-25jr) en moeder van 3 topsportende zonen(die tot hun 16e altijd met klasgenoten,vriendjes op normaal niveau plezier hebben gehad .
en geen verchil tussen jongens en meisjes!
Ehmmm… kinderen worden toch al eeuwen lang door vrouwen opgevoed? Ik snap de hele ophef niet zo, de mannen die ik ken in het onderwijs hebben een stuk minder geduld met het drukke gedrag dan de vrouwelijke.
En daarbij… misschien wordt het wel eens tijd dat de vrouwen gaan zegevieren en mogen de mannen een ondergeschikte rol. Lijkt gewoon een gezonde ontwikkeling van de mensheid. Niks mis mee!!!
Het is helaas wel een opvatting en een probleem dat te maken heeft met de veranderde maatschappij. Dat zoals je schrijft, typisch jongens gedrag wordt onderdrukt. Er zijn steeds kleinere gezinnen en 2 kinderen kun je makkelijker in de gaten houden en controleren dan 3 of meer kinderen. Ik heb namelijk een broer en en zus die allebei twee meisjes hebben. Ik heb 5 kinderen, waarvan 4 jongens. Geheel andere dynamiek. Nu eisen ze van ons dat wij ervoor zorgen dat onze kinderen zich keurig gedragen. Wat ze in mijn ogen al doen, maar ze zitten wel eens aan een raam of stoeien wel eens, maar ik vind dat normaal jongens gedrag en eigenlijk heel gewoon gedrag voor alle kinderen. Ik zeg er natuurlijk ook wat van als iets niet kan of mag. Maar volgens mijn familie moet ik alles vóór zijn. Dit is een probleem wat niet opgelost kan worden, want puur de aanwezigheid van mijn 5 kinderen is ze waarschijnlijk al te veel. Men wil het liefst dat kinderen rustig aan tafel kleuren of gezellig met oom of tante keuvelen op de bank. Maar er zijn maar weinig kinderen die dat een heel familiebezoek volhouden en mijns inziens ga je voorbij aan het wezenlijke van kind zijn: dingen ervaren en onderzoeken en daarvan leren. En ja, dan stoot je af en toe je neus, maar dat is niet erg. Ik laat mijn kinderen hun neus stoten en zelf ervaren. Maar ik moet het volgens mijn familie, vrouwen én mannen, liefst altijd voor zijn. Weg leermoment.
Vaders hadden zich ook niet moeten laten verdringen.
de vrouwenemancipatie is al jaren tever doorgeschoten, maar mannen hebben het laten gebeuren.
dankzij die situatie missen we allemaal een onderdeel in onze relaties.
Ik ga niet terug naar af maar wens wel dat er sterke mannen komen.ik ga niet onder de burka om me veilig te voelen,
maar zie uit naar een cultuur waar we ons allemaal ten volle kunnen en willen ontplooien, en elkaar kunnen versterken.
ik heb 6 kinderen die in een grote mate van vrijheid zich ontwikkeld hebben in een nog evenwichtige cultuur van huisje boompje beestje.
Ben zelf een docent op een middelbare school van 57 jaar. Ik herken het hierboven geschreven verhaal volledig. Er zijn slimme jongens en slimme meisjes. Maar er is wel degelijk verschil. Jongens varen wel bij structuur en duidelijkheid, zogenaamde korte lijnen en een heldere en duidelijke communicatie. Ik duld geen tegenspraak en de jongens vinden mij, ondanks mijn voor hen, respectabele leeftijd van 57 jaar, allemaal een held. Resultaat is er naar. De jongens presteren zeker zo goed, zo niet beter, dan de meisjes. Het wordt tijd voor meer duidelijkheid voor de klas. Duidelijke mannelijke rolmodellen zijn essentieel voor de ontwikkeling van de jongens. Waarom er steeds minder mannen voor de klas staan is natuurlijk zo klaar als een klontje. Er wordt te weinig betaald, en daar zit bij mannen ne vrouwen ook een essentieel verschil. Vrouwen kiezen , zonder te generaliseren, meer op gevoel voor hun werk. Mannen kiezen over het algemeen voor geld. Beiden zijn nodig voor een goed functionerende maatschappij. De juiste MENS op de juiste plaats. Ongeacht religie, geslacht en sexuele voorkeur.
Amen !
Dank je wel voor deze toevoeging…..
Het is best wel een aantal jaren geleden dat ik op de basis school heb gezeten, maar wat had ik vroeger een hekel aan vrouwelijke leerkrachten. iedere keer weer presteerden die het om mij erg boos te maken en oneerlijk te behandelen. Voorbeeld 1: ik moest plassen en stak netjes mijn vinger op. Ik mocht gaan plassen., maar wat riep dat mens: Jongetjes moeten plassen met de bril omhoog. Waarop ik dacht dat ik dus op die stenen rand moest gaat zitten. Ik had immers thuis geleerd om zittend te plassen. Voorbeeld 2: Een klasgenootje had iets gedaan wat niet mocht en kreeg strafsommen om te maken. 10 minuten later vroeg de juffrouw aan mij: Waarom zit jij stil?? Waarop ik vol trots vertelde van : Ik hen mijn les al af. Waarop dat mens mij diezelfde strafsommen liet maken als mijn klasgenootje. Ik deed voortaan dus maar alsof ik alla tijd nodig had om geen straf te krijgen wegens te snel klaar zijn. Voorbeeld 3: Ik kreeg een som van piet heeft 10 appels en geeft er 3 aan zijn vrouw, hoeveel heeft hij er dan over: Mijn antwoord was dat ik die som niet kreeg uitgerekend. Op haar vraag waarom niet, gaf ik als antwoord: Ik ken wel iemand die piet heet maar die is niet getrouwd en heeft helemaal geen vrouw om iets aan te geven. Voorbeeld 4. De reken tafeltje zaten al binnen 3 dagen allemaal in mijn hoofd, ik heb een soort van fotografisch geheugen wat ik later pas besefte. Dus een som rekende ik niet uit door te tellen maar door mijn ogen heel even te sluiten en dan zie ik die bladzijde met die tafeltjes voor me en kan het antwoord zo opschrijven. Dat mens liet mij iedere keer weer schrikken en uit mijn concentratie te halen omdat ze dacht dat ik sliep: Voorbeeld 4: Ik was net voor mijn 18e gestopt met school en ging werken ik ene productie bedrijf. Kreeg een medische keuring mij een, jawel hoor. een meisje van ongeveer mijn leeftijd, dus pook ongeveer 18 jaar. Moest mij uitkleden en onder broek aanhouden en werd getest op gewicht, lengte, dingen verplaatsen en ze controleerde mijn lichaamshouding daarbij, etc. Op het eind duwde ze mij ene bekertje in mijn handen met de uitleg je moet HIER even in da t bekertje plassen en dan onderzoeken we ook op bepaalde dingen. Ik deed dus netjes wat ze vroeg, echter ik scheen het woord “HIER” iets te letterlijk opgevat te hebben, want ik deed daar ter plekke recht voor haar wat ze vroeg. Pas nadat ik weer thuis was en dat vertelde tegen mijn moeder begreep ik pas waarom zij toen van die hele grote ogen opzette.
Pfoe….. dank je voor je reactie.
En inderdaad… vroeger was ook niet alles beter!