‘Hoe oud ga jij worden?’
De jongen keek mij verbaasd aan. Ik vertelde hem dat het inderdaad een gekke vraag was, maar wel heel belangrijk. We kwamen tot de conclusie dat 85 jaar wel een mooie leeftijd was om dood te gaan.
Kevin was 10. Hij had dus nog 75 jaar te leven. 27.365 dagen. We lieten dat enorme getal even op ons inwerken.
‘Hoe vaak ga je nog flauwvallen?’
Hij had geen idee. Haalde zijn schouders op en zei: ‘Drie keer?’
‘Wanneer ga je die drie keer flauwvallen?’ vroeg ik bloedserieus. Hij keek me wanhopig aan. Ik stelde hem voor om morgen alvast een keer flauw te vallen. ‘Dan als je een keer in het ziekenhuis komt en derde keer val je flauw op je bruiloft. Dan kun je iedereen mooi laten schrikken.’
Wat is er aan de hand met dit kind?
Kevin was bang dat hij zou flauwvallen en ging al een aantal weken niet meer naar school. Zijn ouders en de meester hadden al van alles geprobeerd, maar hij verzette geen stap meer. Hoe meer iedereen probeerde hem gerust te stellen en te overreden om naar school te gaan, hoe meer hij de hakken in het zand zette.
Hij bleef thuis.
Wat deden de ouders van Kevin?
Kevins ouders werden ‘plotseling’ geconfronteerd met een kind wat iets niet wilde. Veel ouders weten niet dat hun kind een ervaring heeft gehad waardoor het besluit om iets niet meer te doen.
Het kind wil niet. Het vertelt soms wel en soms niet de reden.
Dan wordt het spannend.
Als een kind weigert te doen wat wel de bedoeling is, reageren ouders eerst vanuit een automatisme om het kind over te halen. De kans op succes is nihil. De ene ouder zal zijn kind geruststellen en meebewegen. De andere ouder wordt boos omdat hij zijn kind een aansteller vindt. Deze ouder dwingt het kind te doen wat het niet wil.
Hoe machtelozer ouders zich voelen, hoe meer de situatie escaleert
Iedereen zet een tandje bij. Moeder faciliteert en troost, vader dwingt tot actie. En wanneer beide ouders het niet meer weten of niet meer kunnen, blijft het kind zitten waar hij zit en het verroert zich niet.
Dit proces kan jaren duren.
Kevin was bang. Hij was een paar weken daarvoor flauwgevallen op school. Deze traumatische ervaring had hem geleerd dat hij thuis moest blijven zodat hij geen gevaar meer liep.
Wat helpt om uit de angstcirkel te komen?
Kevin zat met zijn ouders in een vicieuze cirkel, ieder in zijn eigen bubbel. De rollen in beton gegoten en ze kwamen er niet meer uit.
Als buitenstaander kun je de cirkel doorbreken. Eerst mag de angst er zijn. Daarna kun je onderzoeken wat ouder en kind kunnen of moeten leren zodat het leven weer verder gaat. Ouders kunnen leren hoe ze hun kind kunnen helpen zijn angst te overwinnen.
Als ouders hun kind helpen om te gaan met angst, kan het kind zijn angst loslaten. Waar ouders blijven geruststellen of druk uitoefenen, wordt de angst bij het kind groter omdat hij zich niet begrepen en in de steek gelaten voelt.
Ouders moeten dus eerst de angst erkennen.
En daarna het kind uitdagen.
Wij buitenstaanders kunnen ouders en kind helpen een uitweg te vinden voor de angst. Daarvoor hoef je niet te weten wat de oorzaak is. Wel is het beslist nodig om te weten wat er moet veranderen. Welke woorden geef je zodat het duidelijk is. Meestal formuleer je dit in de trant van alleen naar boven gaan, opnieuw leren vertrouwen dat je veilig bent of in de buurt van een hond durven zijn.
Om Kevin aan een uitweg te helpen, heb ik logica ingezet. Iets wat in feite iedere ouder kan, als hij niet zo wanhopig is.
Wat was het werkende geheim bij Kevin?
Toen het tot Kevin doordrong dat hij 27.365 dagen thuis moest blijven, schrok hij. Dan moest hij ook de leuke dingen met vriendjes en school missen. ‘Je zit springlevend voor me,’ zei ik. ‘Jij kan dus flauwvallen en weer bijkomen. Ik durf te wedden dat veel vriendjes van jou dat niet van zichzelf weten.’
In feite hoefde hij alleen maar te leren dat hij gewoon door kon gaan na het flauwvallen. Gewoon opnieuw leren vertrouwen. Niks meer, niks minder.
Nu we zover waren, was het tijd voor de laatste stap. ‘Wanneer stop je met deze flauwekul en ga je weer naar school?’ Kevin probeerde me nog even te ontwijken met ‘volgende week’, maar ik liet hem geen ruimte. ‘Morgen?’ zei hij toen, licht wanhopig. En terwijl zijn moeder een zucht van verlichting slaakte, stak ik mijn hand uit en vroeg: ‘Deal?’
‘Deal’, zei hij met een brede glimlach.
Wil je leren over hoe je kinderen kunt helpen hun angsten te overwinnen?
Volg dan de online opleiding: Kinderen helpen bij angst en faalangst.
In deze opleiding krijg je alle tools, interventies en achtergronden aangeboden die jou helpen effectief ouders en kinderen te helpen!
Meer artikelen:
Lees ook: 15 leerpunten bij boosheid en angst
Lees ook: Bange kinderen, bange ouders?
Lees ook: Wat te doen bij angst van kinderen?
Lees ook: Ouders bemoei je er niet mee
Lees ook: Waarom ik een kind geen kanjer of held noem
Bekijk ook: Leer omgaan met je angst
Bekijk ook: Angst wordt snel groter
Bekijk ook: Wat als faalangst niet bestaat?
Geef een reactie