Echt iedere keer komt het terug in gesprekken. Of het nu met een ouder is of met een leraar of hulpverlener.
Het is denk ik een oeroud mechanisme wat ik trouwens zelf ook ken en wat ik, zeker in mijn werk, aardig kan beheersen.
Het is het direct uitreiken, opstaan, in actie komen en vooral HELPEN als een kind iets lastig vindt.
We rukken van alles uit de kast om het kind maar stil te krijgen en het vooruit te helpen.
Terwijl het veel wijzer kan zijn om onze tong af te bijten, op onze handen te zitten, onze voeten in beton te zetten en het kind laten sudderen in zijn ongemak.
Wedden dat het kind veel sneller dan jij denkt een oplossing heeft?
De hulpelozen aan de bak
Je wilt niet weten hoe veel en hoe vaak ik te maken heb (gehad) met hulpeloze kinderen, pubers en jongeren. Ze leveren zich nog net niet aan mij uit.
Omdat ik weiger mee te gaan in aangeleerde en gewoontes van hulpeloosheid, maak ik daar snel korte metten mee waardoor kind, ouder maar ook leraren en hulpverleners in verwarring raken.
Juist doordat ik niet in de kramp van helpen en hulpeloze gewoontes schiet en een heilig geloof heb ik de krachten van kinderen en degenen die om hen heen staan, kan ik op een simpele en gestructureerde manier hen al snel vooruit hepen.
Mijn coaching is erop gericht om de ander ‘aan’ te zetten en daarvoor gebruik ik een hele logische volgorde zodat de hulpeloze ook werkelijk aan de bak gaat en daarmee vertrouwen krijgt in de eigen talenten en capaciteiten.
Een tipje van de sluier
Ik volg altijd een aantal stappen in willekeurige volgorde en die stappen herhalen zich steeds net zolang tot de ander het licht ziet en we een soort van actieplan kunnen opstellen.
Het mooie is dat deze stappen werken bij ieder probleem of hulpvraag wat zich aandient: boosheid, angst, motivatie, concentratie, leermoeilijkheden, lastig gedrag, niet luisteren en ga zo maar door.
Ik noem even een paar essentiële stappen, ook willekeurig:
- De hulpvraag bloedserieus nemen
- Weinig tijd en aandacht aan ‘het drama’ en de details van het probleem geven en niet op zoek gaan naar de oorzaak
- helder bespreken en erover eens zijn wat de verbetering moet zijn
- talenten en kwaliteiten helder hebben
- behoeftes op nummer 1 zetten waarbij dit niet betekent dat de behoefte betekent dat je je zin krijgt
- rekening houden met kinken in de kabel
- erachter komen wat goed gaat en wat werkt
- En dit alles een keer of honderd steeds opnieuw doen tijdens een coaching sessie.
Cruciaal in dit stappenplan zijn natuurlijk steeds opnieuw de juiste vragen stellen, de focus houden op waar het heen moet gaan en op de juiste manier luisteren en filteren waar je we of niet op in wilt gaan.
In onderstaande video vind je een klein tipje van de sluier waarin ik in gesprek ben met een aantal leraren tijdens een zoomles van de Ik leer leren training.
Wil jij ook leren en ontdekken:
- welke details in gesprekken cruciaal zijn om kinderen en hun ouders vooruit te helpen?
- welke vragen je wel en vooral ook welke vragen je nooit moet stellen?
- hoe je echt leert luisteren en niet langer moe wordt van leeglopers en energieslurpers?
Wees welkom in mijn opleidingen voor kindercoach en kindgesprekken en opvoedcoaching in de praktijk en ik leer je alle finesses om kinderen en hun ouders te helpen in plaats van ze te bedienen.
De video is een fragment uit de Ik leer leren training met Zoomsessie
.
Lees ook: Laat dat zelfvertrouwen maar zitten
Lees ook: Faalangst opsporen in 3 minuten
Bekijk ook: Kinderen die blijven hangen in negatieve gedachten
Geef een reactie