Gelukkig is de hype weer een beetje over. Dat je buiten je comfortzone moet gaan om passie in je leven te krijgen. Hou toch op zeg. Alsof je passie leven en iedere dag buiten je comfortzone gaan een mens gelukkig maakt.
Dream on.
Daar waar jij zo nu en dan behoefte voelt om buiten je comfortzone te gaan, is dat niet wat je kinderen nodig hebben om te groeien en te bloeien.
Kinderen gedijen in een veilige omgeving die voorspelbaar en betrouwbaar is. Wanneer de wereld voor een kind te groot en onveilig is, merk je dit onmiddellijk aan moeilijk of teruggetrokken gedrag en is een kind vaak niet meer goed bereikbaar.
De luikjes zijn dicht.
De comfortzone en de window of tolerance
De comfortzone heeft prachtige overeenkomsten met het begrip ‘window of tolerance’ uit de psychologie. Binnen je ‘window of tolerance’ functioneer je optimaal en zit je lekker veilig in je comfortzone. Je bent helder van geest, je bent je bewust van je gevoelens, je hebt jezelf volledig in de hand en voelt je als een vis in het water. Je bent als het ware heerlijk aan het rommelen in je eigen huis en hebt de luikjes van deuren en ramen volledig openstaan voor alles en iedereen.
Voor de ontwikkeling van kinderen is het van groot belang dat de luikjes openblijven en dat de ruimte binnen de luikjes steeds groter wordt. Hoe groter de ‘window of tolerance’, hoe beter kinderen zich kunnen ontwikkelen.
Voelt een kind te veel spanning doordat het geplaagd wordt of een toets heeft, dan krijgt het last van overprikkeling. Deze overprikkeling leidt tot paniek, boosheid, impulsiviteit of juist terugtrekken en opgeven. In feite zijn dat allemaal overlevingsmechanismen: je vecht, je vlucht of je bevriest.
Krijgt een kind te weinig prikkels en uitdaging dan gaat het zich vervelen en wordt lusteloos of zelfs depressief. Net als bij teveel spanning gaan de luikjes dicht.
Hoe help je je kind een optimale ‘window of tolerance’ te ontwikkelen?
Ouders moeten kinderen een comfortzone bieden
Als wij ervoor zorgen dat onze kinderen zich in hun comfortzone kunnen ontwikkelen, groeit hun ‘window of tolerance’. Dit krijgen we voor elkaar door grenzen aan te geven en structuur, regelmaat en veiligheid te bieden. En heel belangrijk: een kind te troosten als het misgaat. Kinderen moeten lekker veilig kunnen leren en oefenen over relaties, boosheid, angst, verdriet en alle andere emoties. Wanneer emoties geuit mogen worden, leert het kind dat het er mag zijn.
Waarom moeten kinderen binnen hun comfortzone blijven?
Kinderen die veilig zijn, kunnen ervaringen opdoen. Zij durven vanuit hun veilige basis te experimenteren. Ze spelen kiekeboe in de trein, halen keukenkastjes leeg en durven in de klas hun mening te uiten. Ze weten dat ze oké zijn.
Door het opdoen van ervaringen binnen een veilige setting, bouwt het kind zelfvertrouwen op en een sterke persoonlijkheid met eigen waarden en overtuigingen.
Vanuit de traumatherapie weten we dat de hersenen van kinderen die opgroeien in moeilijke (thuis)situaties en die basisveiligheid missen, zich minder goed ontwikkelen dan kinderen die wel veilig zijn. Je ziet dit direct terug in het gedrag van deze kinderen. Ze hebben een kort lontje, doen agressief, tonen grote angst, hebben last van een depressie of haken af. Deze kinderen zijn steeds buiten hun comfortzone, waardoor hun ‘window of tolerance’ nauwer wordt.
Waarom kinderen buiten hun comfortzone moeten gaan
Altijd binnen je veilige cocon blijven, werkt natuurlijk ook niet. Wanneer er geen tegenslag en geen uitdaging is, loop je het risico lui en gemakzuchtig te worden.
Door buiten je comfortzone te gaan, ontwikkel je weerbaarheid en veerkracht. We moeten kinderen steeds een beetje stretchen en uitdagen. Laat ze alleen een boodschapje doen in groep 3, een nachtje logeren bij een vriendje en op kamp gaan in groep 5. Leer een kind omgaan met onvoldoendes op een toets, of zelf je band moeten plakken in de brugklas.
Als we kinderen helpen de grenzen op te rekken, blijven de luiken open. Moedig leren omgaan met tegenslag en teleurstellingen is de winst. Wanneer kinderen weten dat ze kunnen terugstappen in hun comfortzone, is het niet erg als het een keer misgaat.
Het zal niet de nare ervaring van een te grote stap buiten de comfortzone zijn die schade aanricht, maar het niet opgevangen worden binnen de comfortzone
Dus de comfortzone is nodig?
Ja, kinderen hebben hun comfortzone nodig. Waar wij soms de behoefte hebben om onze luiken open te gooien, kan dat voor onze kinderen heel onveilig zijn.
En misschien, als je net als je kind met kleine stapjes de grenzen van je comfortzone oprekt, vind je je passie. Daarvoor hoef je niet je podium te pakken of uit een vliegtuig te springen. Hou toch op zeg.
Meer artikelen:
Lees ook: Gun een kind zijn ellende
Lees ook: Weerbaar opvoeden, hoe doe je dat?
Lees ook: Zo leer je omgaan met grenzen
Lees ook: Wat is er mis met curling ouders?
Lees ook: Weerbare pubers, kan dat?
Bekijk ook: Zo help je een kind weerbaar worden
Bekijk ook: Slimme manieren om conflicten op te lossen
Bekijk ook: Hoe kun je het beste helpen in een crisissituatie?
Geef een reactie