Wat zou jij doen?

Stel je voor:

• In de rij voor een kassa dringt iemand voor
• Je vriend(in) maakt een lelijke opmerking tegen je
• Je moeder heeft het altijd over je hoe geweldig je broer is en op jou heeft ze kritiek
• Je krijgt een duw terwijl je net wilde oversteken toen het stoplicht op groen ging

Allemaal situaties uit het dagelijks leven. Meerdere malen per dag overschrijden we elkaars grenzen. Meestal onbewust en soms voelt het alsof iemand met opzet je dwars zit.

Heb jij dan ook wel eens de neiging om terug te slaan al dan niet met woorden?
En merk je ook op dat je het meestal niet doet en eerst even inschat wie de ‘dader’ van het moment is?

Hoe zit dat bij kinderen?

Welke ouder en opvoeder kent het niet?
Vraag ernaar en je krijgt een opsomming van gedrag wat het meest irriteert en waar je soms helemaal dol van wordt als opvoeder.
Soms ben je hele dagen aan het mopperen en corrigeren van moeilijk gedrag bij kinderen.

• Broertjes en zusjes terroriseren elkaar met hun speelgoed
• Vriendjes treiteren elkaar om wat ze wel of niet hebben
• Klasgenoten pesten de zwakke broeders in de groep
• Sommige kinderen klagen, zeuren, gillen, miepen en piepen om de meest onbenullige reden
• De meeste kinderen willen regelmatig niet wat jij wilt en verzeilen in een woede aanval
• Hoe je ook waarschuwt, het is vaak aan dovemansoren.

Overigens weet iedereen dat dit er nu eenmaal bijhoort en gelukkig wordt het overgrote deel van de kinderen een keurig aangepaste volwassene zoals we dat graag zien in de samenleving en gaan we hooguit in de cocon van onze auto nog eens lekker uit ons dak.

Maar dan die moeilijke kinderen……

Dat zijn dan de kinderen waar iedereen ‘handelingsverlegen’ van wordt. Ouders weten het niet meer, leraren heffen de handen ten hemel en iedereen vindt dat er een diagnose moet komen want er is vast en zeker iets mis met het kind.

Alsof een diagnose zou helpen, maar dat terzijde.

Feit is dat we met ons allen vaak niet zo goed weten wat we moeten doen aan moeilijk en lastig gedrag. Dat we niet weten hoe we dit kind dat zo moeilijk doet in ons malletje weten te proppen van aanpassing, samenwerking en ‘normaal’ doen.

We zijn in eerste instantie vaak geneigd om op allerlei manieren een kind te bewegen tot het stoppen met het ongewenste gedrag door ook te gaan schreeuwen, straf te geven, iets afpakken of het apart te zetten.

En daarmee zetten we tegenover onhandelbare kinderen vaak zelf ook onhandelbaar gedrag in

Alsof het zou helpen om kinderen met een soort van gelijke munt terug te betalen.. Terwijl kinderen die moeilijk doen het vaak moeilijk hebben en geen andere optie hebben te doen wat ze doen.  Omdat ze handelen vanuit een impuls en ook vaak nog niet de gevolgen kunnen overzien van hun handelen.
Met alle negatieve gevolgen van dien.

Waarom doet een moeilijk kind moeilijk?

Om deze vraag te beantwoorden, zou het interessant zijn om eens in de huid van het kind te kruipen. Of zo je wilt, in de voetstappen van dit kind te gaan staan.

Wanneer we in alle openheid en eerlijkheid ons verplaatsen in een kind met moeilijk gedrag ontdekken we de meest mooie dingen.

Want neem van mij aan: Er is geen kind ter wereld die lelijke dingen wil doen zoals broertjes molesteren, klasgenoten pesten, duwen op het schoolplein, brutale mond geven of zaken stuk maken.

Al deze dingen gebeuren omdat het kind geen andere optie heeft!

Want stel je voor dat je kind bent en je wilt heel graag meespelen, je wilt erbij horen, je wilt gezien worden en je wilt ook graag dat je mening gehoord wordt.
En je hebt het gevoel dat jij altijd de schuld krijgt of dat je niet mee mag doen en dat jij totaal niet belangrijk bent.

Wat zou jij dan doen?

En stel je voor dat je dit kind bent met de eigenlijk simpele behoefte om veilig en geliefd te zijn, maar je hebt niet geleerd hóe dat voor elkaar te krijgen.
Als je behoefte zo sterk is om het goede te doen, maar je faalt steeds opnieuw omdat je niet geleerd hebt, of nog niet in staat bent, om met gewenst gedrag te reageren met praten en doen?

Zou jij dan ook niet raar, bruut en lastig gaan doen om toch maar het gevoel te hebben dat je iets doet?

Want stel je voor dat je dit kind bent en steeds weer te horen krijgt dat je moet stoppen, ophouden en uit moet scheiden. En niemand vertelt je hoe je kunt leren op andere en meer handige manieren te laten weten dat er iets niet goed gaat tussen jou en de ander?

Hoe zou het zijn als we in plaats van eerst te reageren op gedrag, ons eerst eens verplaatsen in het kind en ons voorstellen hoe de situatie is op dat moment?
En dat we onszelf dan afvragen wat wij graag zouden willen als we dat kind waren?
Hoe mooi zou het zijn als we dan naar het kind kunnen kijken en ontdekken dat we het kind beter begrijpen met zijn goede bedoeling.
Dan kunnen we gaan helpen met gedrag wat handiger is in de situatie en meer oplevert.

Want nogmaals, wat zou er veranderen als we als een kind moeilijk doet, onszelf eerst afvragen wat je zelf in deze situatie zonder de juiste vaardigheden zou doen?

Want dat is wat er vaak aan de hand is. Kinderen die ons handelingsverlegen maken, missen meestal het inzicht in de situatie. Daarnaast hebben ze heel vaak een onvermogen om hun emoties te herkennen en te kanaliseren en als laatste hebben ze vaak geen enkel idee hoe ze beter zouden kunnen reageren in een situatie en hoe ze dat kunnen leren.

Wat ze krijgen is meestal heel veel afwijzing en geen handreikingen om hen te leren zich op een meer handige manier te uiten. Deze kinderen reageren vanuit hun behoefte om het goede te doen, maar door het missen van het inzicht en de juiste vaardigheden, komt hun goede bedoeling er op een hele foute manier uit.

En stel je voor dat je de eerstvolgende keer een kind weer uit zijn dak ziet gaan en je neemt heel even de tijd om te bedenken hoe de situatie voor dit kind op dat moment is.
Wat zou jij dan doen?

Enn.. hoe zou jij met deze wetenschap en inzicht in het kind, dit kind op weg kunnen helpen en een helpende hand toesteken?

Ik wens je mooie bespiegelingen…….

Dit artikel was opgenomen
in de weekendbijlage van het
Friesch Dagblad
van 4 januari 2020.

Wist je dat in de training ‘weerbaar communiceren‘ kinderen vanaf een jaar of 10 inzicht krijgen in hun gedrag en keuzemogelijkheden leren om in situaties anders te handelen?
Dat ze hierdoor zich meer bewust worden van wat ze willen en kunnen oefenen met nieuwe gedragsvaardigheden?
En wist je snel helder hebt welk grondpatroon iemand heeft qua communicatie door de prachtige test waarmee de training ‘weerbaar communiceren‘ begint?

Wist je dat het leren werken met deze training snel te leren is en dat de training zo is opgebouwd dat je alle benodigde informatie gemakkelijk bij de hand hebt?
Wil jij ook werken met de training weerbaar communiceren?  Volg de link en lees alle informatie.
Zoek je als ouder een trainer, deze vind je onder andere bij de rode vlaggetjes op de kaart van Ik leer leren trainers.

Meer artikelen:

Lees ook: Is je kind moeilijk of gemakkelijk in het gebruik?
Lees ook: 7 manieren om moeilijke kinderen te helpen
Lees ook: Moeilijk gedrag heeft een bedoeling
Lees ook: Moeilijke pubers bestaan niet
Lees ook: Weerbare pubers, kan dat?
Bekijk ook: Waarom kinderen niet kunnen stoppen met negatief gedrag
Bekijk ook: Wat ouders voor hun jonge kind kunnen doen
Bekijk ook: Hoe kun je het beste omgaan met bemoeizuchtige kinderen?