Wanhopig kun je zijn … als ouder van een puber.
Want pubers gaan steeds meer hun eigen weg en vinden jouw mening en regels waardeloos
Bovendien zijn ze niet gemotiveerd voor hun schoolwerk.
Ze laten rotzooi slingeren en hun kamer is een puinzooi.
Ze eten de koelkast en de koektrommel leeg en gezonde maaltijden pruimen ze niet.
Geld verdwijnt in een bodemloze put en een beetje zorg voor hun spullen is er ook al niet.
Wil je een redelijk gesprek voeren dan lopen ze of stampend weg of rollen in het gunstigste geval met hun ogen.
Wanneer je denkt dat je duidelijke afspraken hebt gemaakt, hebben zij geen idee acuut geheugen verlies.
Wat moet je met je puber?
De meeste van bovenstaande verschijnselen zijn je bij tijd en wijle zeer bekend en je wordt er vaak niet blij van.
Je vraagt je af wat de beste aanpak is voor je puber en hebt al van alles geprobeerd.
Soms heb je het gevoel dat je relatie verstoord is en maak je veel ruzie en is er veel onbegrip onderling.
Je ervaart dat je grip kwijt raakt en kent je kind wat zo meegaand en gezellig was niet meer terug. Je hebt er een wrokkig en nurks wezen voor teruggekregen.
Als oplossing wordt vaak geopperd om je puber dan maar los te laten
Wat bedoelen ouders met loslaten?
Met het loslaten van hun puber bedoelen veel ouders eigenlijk het opgeven van hun puber.
Zich er maar niet meer mee bemoeien lijkt dan de beste weg en alleen als het echt gillend uit de hand loopt, willen ze dan ingrijpen
Je hebt het idee dat dit de oplossing is en dat je puber dan zelf maar moet ervaren dat er grenzen zijn.
Je accepteert de gevolgen dat het op school of op straat mis gaat en laat je kind zijn gang gaan.
Uiteindelijk accepteer je spijbelen, eindeloos gamen, blowen, omgang met vrienden en te laat thuis komen omdat je de ervaring hebt dat er geen land met je puber te bezeilen is.
Ondertussen wordt de wederzijdse boosheid en onmacht elke dag een beetje groter
Loslaten is niet opgeven
Zoals veel ouders het voelen en verwoorden bedoelen ze met loslaten dat ze hun kind opgeven.
Hij of zij moet het zelf maar weten en als ouder trek je je handen ervan af
Dit is een beslissing uit wanhoop omdat je grip kwijt bent en niet weet hoe het verder moet.
Wanneer je je kind op deze manier loslaat door het op te geven, verlies je je kind
En dat wil niemand!
Ook je kind niet, al gedraagt hij zich vaak wel zo
Hoe kun je een puber wel loslaten?
Gerald Patterson formuleerde een aantal pedagogische handvatten om pubers te begeleiden.
Van jou als ouder vraagt dit betrokkenheid, positieve aandacht en in de gaten hebben waar je kind mee bezig is en wat belangrijk voor hem is
Dit is tegengesteld aan loslaten door opgeven en hierdoor moet je juist de band met je kind stevig aanhalen, maar op een andere manier dan mogelijk je gewoonte was.
Patterson heeft het om te beginnen over duidelijke en reële grenzen stellen
Pubers moeten weten wat er van hen wordt verwacht en waar ze zich aan hebben te houden.
Van jou als ouder wordt gevraagd hier consequent mee om te gaan en daarmee betrouwbaar te zijn.
Jij neemt de leiding en het is handig om een paar belangrijke regels af te spreken en daar ook samen een verbond over te hebben
De regels die er zijn mogen uitdagen tot het nemen van verantwoordelijkheid en vertrouwen.
Het lijkt logisch om ruzie te maken over de inhoud van regels, maar handiger is het om je kind te leren de regel zelf ter discussie te stellen met argumenten.
In de gaten houden in betrokkenheid
Als ouder moet je weten hoe en met wie je puber zijn tijd besteedt.
De valkuil is om controle in te zetten, maar dat gaat absoluut niet werken.
Juist nu is het nodig om belangstelling te hebben voor de wereld van je kind.
Wanneer je puber voelt dat er respect en aanvaarding is voor zijn wereld, laat hij zich veel gemakkelijker bijsturen als het uit de hand dreigt te lopen
Dit betekent dat je leert zo nu en dan je tong af te bijten, mee gaat kijken naar gamen, doorvragen over vriendschappen en het uithouden bij flauwiteiten onderling.
Oprechte interesse en écht de mening willen weten hoe je kind over bepaalde zaken denkt, helpen betrokkenheid en het respect te verhogen
Hiervoor kun je je puber bevragen hoe hij denkt over incidenten met anderen bijvoorbeeld op het gebied van school, comazuipen of omgaan met sexting.
Er kunnen interessante gesprekken ontstaan als je de, soms ongepolijste, mening aanhoort van je kind en erover in gesprek gaat.
Uitdagen
Geef je kind vertrouwen en daag uit om met oplossingen te komen voor dat wat fout gaat
Geef ook regelmatig een compliment over hoe een probleem is opgelost en over zijn ideeën om iets te doen of juist te laten.
Dit betekent dat je je kind stimuleert om zelf problemen met leerkrachten en baantjes op te lossen waardoor niet jij, maar je kind zelf belt, mailt of afspreekt.
Hoogstens geef je wat tips en goedkeuring vooraf of achteraf, maar de kind mag alles zelf oplossen.
Jij bent het vangnet, dan wel te trampoline waar je kind op mag vallen en weer omhoog mag stuiteren voor een nieuwe poging al dan niet met een goede landing
Hoe laat je je puber wel los?
Het loslaten van je puber betekent dus eigenlijk dat je de band op een andere manier gaat smeden.
Je gaat als het ware naast je puber staan en geeft zeer duidelijke richtlijnen en blijft stevig in gesprek op een zo volwassen mogelijke manier
Het loslaten van je pubers door hem op te geven is geen optie.
Wat werkelijk helpt is je puber uit te dagen de volwassen band aan te gaan vanuit een andere manier leiding geven aan het proces van volwassen worden.
Het is een proces van vertrouwen geven en bewijzen dat je vertrouwen waard bent
Jij hebt de taak eerst vertrouwen te geven en je kind mag bewijzen dat hij het aankan.
Maar je puber mag ook fouten maken en de boel verknallen!!
Dan is het aan jou om weer opnieuw vertrouwen te geven door betrouwbaar te zijn in het stellen van hun grenzen, betrokkenheid te tonen en te weten hoe het echt met je puber gaat.
Je krijgt er met een puber een mini volwassene bij die de ene dag als een kind is en de volgende dag als een echte volwassene uit de hoek komt.
Hoe mooi is dat?
Ik ben heel benieuwd hoe jij erover denkt… Je mag reageren onder deze blog.
Spreekt deze blog je aan? Ik vind het een compliment als je deze deelt. Wanneer je deze tekst of gedeeltes daarvan wilt gebruiken, vraag dan even toestemming.
Deze blog is gepubliceerd in de weekendbijlage van het Friesch Dagblad van 26 januari 2019.
|