De vraag voor deze blog kwam op de dag dat wij ’s ochtends in alle vroegte via de telefoon met onze dochter spraken die in Moskou was. Ze had een belangrijke wedstrijd verloren, en niet zomaar een beetje, nee een flink verlies vooral ten opzichte van zichzelf. En wat valt er dan te zeggen als er zo een grote teleurstelling is.
Leren omgaan met teleurstelling
Mogelijk kunnen kinderen nergens zo goed leren om te gaan met teleurstellingen dan door te sporten. Teleurstelling en verlies horen bij het leven. Kinderen die al heel jong geleerd hebben met tegenslag om te gaan, stappen mogelijk makkelijker door het leven dan kinderen die bang zijn om fouten te maken.
Nergens moet je zo vaak verlies nemen dan tijdens het sporten. Wil je beter worden dan moet je oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
Doorzetten, geduld hebben, durven vallen, pijn doorstaan, standvastig weer opnieuw beginnen en doelen stellen leer je nergens zo goed als met je lichaam prestaties halen.
Wat kunnen ouders doen?
Leren omgaan met teleurstellingen en tegenslagen begint al met leren kruipen, lopen, het leren fietsen en het zwemdiploma. Van nature zijn vrouwen nogal eens geneigd hun kind te beschermen. Dan zie je dat als een kind dreigt te vallen de moeder opspringt en mogelijk ook nog een gil uitslaat. Wanneer de kleine dreumes hiervan schrikt, kan het zomaar besluiten om maar niet meer van die rare stunten uit te halen.
Kinderen zijn dus gebaat bij uitdaging en dat begint al heel vroeg.
Ben je gevallen? Jammer, kusje en weer opstaan.
Bloedknie: nog meer jammer, kusje, pleister en hupsakee maar weer verder spelen.
Niet op de schommel of glijbaan durven? Toe… ga maar, papa is er om je op te vangen.
Wat betekent vallen en weer opstaan voor kinderen?
Wanneer kinderen letterlijk vele malen zijn gevallen en weer zijn opgestaan en ze hebben spelletjes en wedstrijden verloren, dan is de beloning uiteindelijk een heel gezond zelfbeeld en veel zelfvertrouwen. Als je weet wat je kunt hoef je niet te twijfelen, hooguit heb je last van gezonde spanning. Kinderen die goed kunnen omgaan met verlies en teleurstelling kunnen goede vrienden worden met mooie sociale vaardigheden. Omdat ze geleerd hebben hoe moeilijk en vervelend het is om te verliezen, gunnen ze een ander de winst en steunen ze elkaar als het moeilijk is. Ze kunnen een onderscheid maken tussen balen van en over zichzelf en blij zijn voor de ander.
Een ander voordeel wat goede verliezers hebben, is dat ze op school ook goed kunnen presteren. Ze hebben wellicht minder de neiging zich te verstoppen achter smoesjes en anderen zoals leraren of lawaai tijdens een toets de schuld geven van minder goed presteren. Deze kinderen nemen hun verantwoordelijkheid en durven ervoor uit te komen dat ze zelf mogelijk te weinig hebben geleerd voor een toets. Omdat ze gewend zijn zichzelf doelen te stellen over prestaties, doen ze dat ook met hun school- en huiswerk. Ze weten zichzelf te motiveren om hun doelen te halen en weten dat ze het meeste en beste leren door het maken van fouten. Juist het maken van fouten en een weg van hobbels en bobbels, levert uiteindelijk een hoge kwaliteit op.
Alle clichés zijn waar
Dus ja, alle troostende woorden waarmee we elkaar opbeuren na een verlies of teleurstelling zijn waar. Ik zie op de facebook pagina van mijn dochter een hele lange rij troostende woorden verschijnen. Allemaal hebben ze de strekking van volgende keer beter en gewoon door oefenen.
Ik weet dat ze het kan en ook dat ze na een paar uur weer in staat was te relativeren, nog zo’n mooi voordeel van sport en winnen en verliezen.
Als ze morgenavond weer in Nederland is, hebben we het er vast nog even over. Als ze volgende week weer thuis komt, zal ik haar een dikke knuffel geven en misschien vertel ik haar nog eens het verhaal van hoe ze heeft leren fietsen op de éénwieler. Die worsteling heeft haar bewust geleerd dat inspanning iets opleverde en dat zij kon winnen van een fiets met maar één wiel…..
Deze blog is ook gepubliceerd op Tym.nl
Lees ook: Zonder buitenspelen meer risico op psychische schade
Lees ook: Ouders langs de lijn
Lees ook: Omdat ie leuk is… het opvoeden van onze pup..
Lees ook: Wie is probleemeigenaar
Lees ook: Beroepskeuze: worden wat je wilt?
Lees ook: Doe de cupsong
Lees ook: Buitenspelen
Lees ook: Brrrr… Zwemles
Beste Thea,
Met veel plezier lees ik je blogs! En ook dit verhaal, wat ik herken van Carol Dweck, geeft zo’n mooie
ingang om zowel ouders als kinderen te bereiken.
Sinds 2012 heb ik mijn praktijk in Aldeboarn. Vanaf dit jaar ben ik officieel ook Daviscounselor. Ik hoorde van een leerkracht dat jij veel met de Davismethode doet. Ben jij ook counselor? Het is in elk geval fijn dat je het een warm hart toedraagt.
Mocht er iets zijn waar ik je mee van dienst kan zijn hoor ik het graag.
Verder ben ik voorzitter van Bewust Fryslan. Een site waar ondernemers die werken vanuit het holistische principe zich presenteren naar buiten. We maken reclame voor elkaar en met elkaar en staan daardoor sterker. We hebben veel coaches, kindercoaches, maar ook andere disciplines. Misschien is het interessant voor jouw deelnemers om eens een kijkje te nemen. www. bewustfryslan. nl
Wie weet dat we elkaar in de toekomst treffen.
Hartelijke groet,
Liesbeth Stellingwerf
http://www. tgroeiatelier. nl
Beste Tea,
Weer een mooie blog om te lezen en zo waar!! Wat ik voorin vooral mis is ‘wat te doen als je zoon van 8 geen zelfvertrouwen heeft, een heel laag zelfbeeld en vooral zichzelf in de weg zit bij alles wat een competitie- element in zit of wat hij het (In zijn ogen) fout kan doen’. Die heb ik thuis zitten… Hij wil alleen op een sport zonder competitie- element (freerunnen) alle andere die we geprobeerd hebben waren een drama (huilend aan de kant 90%van de tijd). Ik waardeer het om te lezen waarom het goed zou zijn, maar welke tips heb je als dat niet zomaar lukt?
Ahh, ja.. de kinderen die vermijden omdat ze bang zijn om tegen te vallen of het niet goed te doen.
Deze kinderen hebben tig keer per dag in allerlei kleine situaties het nodig om het proces te horen. Hoe heb je het aangepakt, wat ging gemakkelijk en wat ging moeilijk en hoe heb je doorgezet. Deze kinderen ‘vergeten’ dat alles stap voor stap gaat en hebben zich weer te herinneren dat ze met vallen en opstaan hebben leren lopen (filmpjes kijken?) en via zijwieltjes hebben leren fietsen.
Daarnaast kan het soms helpen om te wijzen op mislukkingen van alle anderen en te vragen of de nummers 2 tm 20 van een wedstrijd nu slecht zijn en nooit meer mee mogen doen omdat ze niet gewonnen hebben.. Er kan er maar 1 winnaar zijn en die is dat door veel oefening en nog veel meer mislukking.
Dussss… heel veel uitleggen en benoemen en erkenning geven en iedere situatie aangrijpen om hem aan het denken te zetten. kijk ook eens naar dit filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=fwwQvhoNe0k&t=20sjn