Ben jij een versterkende of verzwakkende ouder?

De bijna dwingende opdracht die ouders en kinderen soms wordt opgelegd om gelukkig te zijn, helpt waarschijnlijk juist naar het tegendeel. Een feit is dat we in onze steeds meer individualistische maatschappij ook steeds eenzamer worden.

Tot mijn afgrijzen voelen kinderen zich steeds op jongere wijze depressief en het aantal pubers en jongeren wat in mijn praktijk geen raad weet met de toekomst, neemt ook nog steeds toe.

De vraag die mij dan zo nu en dan bezig houdt is: “Hoe kunnen we ervoor zorgen dat onze kinderen op de lange termijn kunnen omgaan met de balans gelukkig-ongelukkig”. En omdat kinderen worden opgevoed, zou het zo maar kunnen dat we als ouders hier veel aan kunnen toevoegen.

Interessant is dan je af te vragen welk gedrag van ouders in het dagelijks verkeer een verzwakkende of een versterkende uitwerking heeft.

Wat doen verzwakkende ouders?

Verzwakkende ouders zouden als belangrijkste opvoedstijl wel eens toegeeflijkheid of te autoritair gedrag kunnen hebben.

Verzwakkende ouders doen het volgende:

• Zijn vriendjes met hun kind
• Regelen vriendjes op het schoolplein
• Ruimen speelgoed en kleding op
• Proberen teleurstellingen te voorkomen
• Roepen ‘pas op’ en ‘niet doen’ bij de schommel en de glijbaan
• Gaan mee in het vermijden van angstige ervaringen
• Staan toe dat hun kind ’s avonds weer uit bed komt
• Verzinnen activiteiten als hun kind zich verveelt
• Organiseren ieder weekend activiteiten
• Maken de powerpoints voor de spreekbeurt
• Regelen en helpen iedere dag met het huiswerk
• Belonen en betalen voor huishoudelijke klusjes
• Geven straf
• Gaan naar de juf of meester als hun kind een klacht heeft
• Vergoelijken en bagatelliseren negatief gedrag naar anderen
• Betalen hun kind voor goede cijfers
• enz…. enz…

De grote gemene deler van verzwakkend gedrag van ouders is de gedachte dat ze hun kind moeten helpen en de angst dat hun kind een negatieve ervaring oploopt. Hierdoor willen ze voorkomen dat hun kind gefrustreerd, boos of verdrietig wordt. Wat er in feite gebeurt in de onderliggende laag is dat het kind juist afhankelijk en faalangstig wordt.

Wat doen versterkende ouders?

Versterkende ouders weten dat hun kind groeit en bloeit door tegenslag zelfstandig op te lossen. Zij hebben er vertrouwen in dat hun kind het wel zal fixen. De boodschap die ze aan hun kind geven is:  ‘Je bent goed zoals je bent en gedraagt je zo nu en dan als een monster’.

Versterkende ouders doen het volgende:

• Benoemen hoe hun kind zich voelt als het boos, gefrustreerd of verdrietig is
• Dagen uit tot het nemen van actie en zeggen regelmatig: ’toe maar’
• Bemoeien zich niet met kinderruzies of andere conflicten
• Leren hun kind excuses maken en vragen om een actie om iets weer goed te maken
• Geven geen straf, maar laten hun kind de consequenties ervaren van fouten
• Leren hun kind de wasmand vullen en speelgoed opruimen
• Geven hun kind van jongs af aan de verantwoordelijkheid voor huishoudelijke klusjes
• Kijken welwillend toe bij het maken van de spreekbeurt en het huiswerk en geven hier en daar een aanwijzing
• Leren hun kind fietsbanden plakken
• Bemoedigen hun kind om naar school te gaan en stappen te zetten voor datgene wat ze het liefst willen vermijden zodat spanningsbuikpijn kan verdwijnen
• Stoppen met het uitpraten na ruzie. Dit levert niets op, is een herhaling van zetten en geeft na afloop het kind vaak een verliezersgevoel
• Maken na ruzie, negatief gedrag of overschrijding van de grenzen een korte en bondige afspraak over hoe het goedgemaakt wordt en gaan over tot de orde van de dag
• Leren hun kind het verschil tussen waarheid en leugen, vertrouwen en wantrouwen, geven en nemen en geven hierin het goede voorbeeld
• Leggen de principes van betrouwbaarheid uit en vragen om actie na liegen, pikken en ongehoorzaamheid
• Staan niet toe dat hun kind gesprekken met anderen verstoort
• Lossen niets op, maar geven suggesties hoe hun kind zelf iets zou kunnen oplossen
• Houden het uit als hun kind boos of gefrustreerd is en doen niets, behalve het benoemen van de boosheid of frustratie
• Geven hun kind veiligheid door regels over eten, bedtijd, speeltijd en omgangsvormen en geven vooral DUIDELIJKHEID
• enz….. enz….

Versterkende ouders geven met name grenzen aan en weten wanneer het tijd is de grenzen een stukje op te schuiven zodat het speelveld groter wordt. Maar bovenal geven versterkende ouders leiding en staan ze achter het kind, letterlijk en figuurlijk. Als steunbron en duwende kracht naar de toekomst.

Wie zijn dan echt de versterkende ouders?

Het zou zo maar kunnen dat de ouders die hun kinderen leren over de balans gelukkig-ongelukkig gewone mensen zijn. Ouders die regelmatig uit hun slof schieten en mopperen op zijn tijd. Ouders die hun kinderen lekker laten aanmodderen met hun teleurstellingen en zich daarover schuldig voelen en dat gelijk weer los laten. Ouders die met een grote inwendige glimlach toekijken hoe hun kinderen vals spelen, liegen, stiekem koekjes pakken, ongehoorzaam zijn en ondertussen uitwendig brommen en terechtwijzen. Dit doen ze zo omdat ze weten dat hun kind daardoor belangrijke lessen leert door het ervaren van de consequenties van overschrijdend gedrag. Ouders die, als ze moe zijn, hun kinderen vriendelijk doch dringend verzoeken even op te hoepelen om zichzelf te vermaken.

Kortom: ouders zoals jij en ik die in het dagelijkse verkeer per dag honderden keuzes maken en zo nu en dan even reflecteren of hun aanpak echt leidt tot gelukkige kinderen…..

Be happy…. :-)

Lees ook: Gun je kind zijn ellende
Lees ook: 11 tips voor ouders
Lees ook; Recept voor faalangst
Lees ook: Wat is de onderliggende boodschap van de Cito
Lees ook: Welkom bij de zeurende moederclub
Lees ook: Sta je voor, achter of naast je kind?
Lees ook: Opvoed illusie: ouders op één lijn
Lees ook: Bezorgde ouders maken kinderen ongelukkig
Lees ook: Laat je kind meehelpen in huis
Lees ook: Wie heeft de regie in huis?
Lees ook: Je hebt me teleurgesteld…