In kranten en tijdschriften vind je regelmatig een pagina met puzzels en raadsels. Vaak zijn daarin ook twee plaatjes opgenomen waarin iets is weggelaten of juist toegevoegd. De opdracht is dan “zoek de verschillen”. In feite is dat precies wat kindercoaches vaak doen.
De oorzaak van een probleem
Als we kinderen en volwassenen willen helpen bij hun problemen is de eerste reactie vaak dat we moeten zoeken naar de oorzaak van een probleem. Op de een of andere manier zijn we ervan overtuigd, dat we pas nadat we weten wat de oorzaak is verder kunnen. En het is een hardnekkige overtuiging die we zelfs bij de buurvrouw aan tafel en in de kroeg bespreken als we het hebben over onze problemen.
En toch is het onzin.
Het is juist een grote valkuil. Als we blijven zoeken naar de oorzaak, doen we wat we meestal al een hele poos doen. Dat is ronddraaien in steeds dezelfde vicieuze cirkel. En daar komt geen nieuwe informatie uit die helpend kan zijn in het vinden van een nieuwe oplossingsrichting.
Wat doet de kindercoach bij problemen
Het eerste wat de kindercoach doet, is het kind en de ouder vragen naar de verschillen. Lukt iets je thuis wel en op school niet of andersom?. Ben je bij oma niet bang voor monsters en het donker en thuis wel? Kan je bij de kindercoach wel goed woordjes schrijven of sommen maken en gaat het op school fout? Hoef je bij je vriendje thuis niet te flippen van boosheid en thuis wel? Kan je nu wel fietsen en vroeger nog niet? Kan je je uren voor de computer concentreren en op school maar 3 minuten?
Als het antwoord op deze en vele andere vragen bevestigend is, dan heb je een ingang.
Dat is interessant……?!
Als je een verschil vindt, is het zaak om daar eens heel erg goed bij stil te staan en minutieus alle verschillen te zoeken. Net zoals op het plaatje in de Donald Duck of de krant. Vaak zijn er namelijk nog 1 of 2 verschillen die er moeten zijn, maar die steeds aan je aandacht ontsnappen. Die te vinden geeft de meeste voldoening.
Dit betekent dat de kindercoach niet snel tevreden is. Hij zal samen met kind en ouders het laatste kleine verschil opsporen. Vragen die daarbij helpen zijn onder andere:
- Wanneer had je er geen last van
- Wanneer ging het al iets beter
- Wat zorgde ervoor dat het toen wel goed ging
- Wat deed je …en toen…..en toen….en toen…en toen
- Welke goede eigenschappen gebruikte je toen?
- Hoe houd je het vol en weet je dat je het kunt
- Hoe komt het dat het niet erger is geworden
En als je dan alle verschillen hebt gevonden, gaan we eens uitgebreid bedenken wat er nodig is om het probleem op te lossen. Wat kan je voortaan bedenken in de situatie die je zo moeilijk vindt? Klopt het eigenlijk wel wat je had bedacht? Als je hebt bewezen dat je iets in een andere situatie, tijd of plaats (plaatje) wel kan, waarom zou je dat dan nu niet kunnen?
Dat is toch interessant?
Wat te doen?
Als de kindercoach zo op deze manier samen met kind en ouders de verschillen heeft onderzocht, ben je er meestal al achter dat een actieplan binnen bereik ligt. Want als je iets al kan, hoef je alleen maar te bedenken hoe je dat nu meer kunt gaan doen. Immers als je een keer iets gedaan hebt, kan je het ook een tweede keer, een derde keer en nog veel vaker tot het automatisch gaat. Net als leren fietsen.
En geloof me, het maakt werkelijk niet uit of het nu gaat om boosheid, niet kunnen rekenen of lezen, ruzie maken, niet kunnen slapen, nagelbijten, faalangst en het beruchte concentratieprobleem. Alle problemen zijn zodanig te kantelen dat er iets anders voor in de plaats kan komen.
Het enige wat vereist is, is actie.
En voor actie is een eerste kleine stap nodig. Bijvoorbeeld, een poosje stilzitten en de aandacht richten bij een concentratieprobleem, even naar je kamer lopen, tot 10 tellen of zeggen dat je boos bent bij flippen, de juf om hulp vragen als je een som moeilijk vindt, een monster-tovenaar worden als je bang bent. Diep ademhalen en denken dat je het wel kunt als je faalangst hebt en zo nog heel veel meer.
Wie kan helpen?
Als je dit bedacht hebt kun je bovendien nog samen ontdekken wie er allemaal gaan helpen om het kind te leren zijn angsten te overwinnen, zich te leren concentreren, omgaan met boosheid en al die honderden dingen die kinderen kunnen, mogen en moeten leren tot ze volwassen zijn. En er zijn altijd (!) andere kinderen en volwassenen die willen helpen om iets wat belangrijk is, te leren.
Al was het alleen maar om een kind te helpen geen onuitstaanbare volwassene te worden over een jaartje of 20. Een volwassene die zijn ruzies op kantoor met handen en voeten uitvecht, rollend over het tapijt gaat, in huilen uitbarst bij een nare mededeling, bang is voor de manager of steeds ontslagen wordt omdat het zich niet kan concentreren.
Dan wordt het plaatje zoek de verschillen wel erg gemakkelijk, want dan is alleen het kind een volwassene geworden en is de rest hetzelfde gebleven :-)
Op de foto staan de cursisten van de opleiding oplossingsgericht werken en werken met Kids’ Skills voor de kindercoach. Zij hebben deze opleiding afgerond op 8 oktober 2011.
Marja, Marleen, Willemijn, Anneke, Aukje, Desiree, Gitte, Ilse, Jeannette, Lieneke, Mascha, IJkje, Petra, Sjoukje, Rudy, Thera en Willy (niet op de foto) gefeliciteerd met jullie certificaat en ik hoop dat jullie met net zoveel plezier oplossingsgericht werken als tijdens de afgelopen dagen.
Lees ook: Doe eens iets anders
Lees ook: Hulp vragen aan de juf
Lees ook: Anders zijn of moeite hebben met veranderen
Lees ook: Kan de kindercoach toveren?
Lees ook: Werken met het basismateriaal van de kindercoach
Wil je deelnemen aan de opleiding tot kindercoach, kijk dan op de website .
Wil je op de hoogte blijven van nieuws en artikelen, vraag dan de nieuwsbrief aan.
Mocht je hulp nodig hebben voor je kinderen, neem dan gerust contact op met de praktijk voor kindercoaching.
Geef een reactie