Sommige kinderen, pubers en volwassenen weten goed raak te schieten.
Andere kinderen, pubers en volwassenen zijn gevoelig of zijn ooit gekwetst waardoor ze extra kwetsbaar zijn.
Als deze partijen samenkomen en gaan strijden, is er een groot risico op pijn en verdriet. De vraag is, of de schutter meer schuld heeft aan de pijn en het verdriet, of dat de geraakte te weinig weerbaar is.
Teleurstelling, plagen, pesten, kwetsen
Gaandeweg zijn leven leert een kind omgaan met leeftijdsgenoten en volwassenen.
Al heel snel na de geboorte ervaren baby’s dat het leven buiten (de paradijselijke?) baarmoeder zo zijn nare kanten heeft. Honger, kou en ander ongemak komen regelmatig voorbij.
Later ervaart het kind steeds meer en vaker dat zijn wensen niet direct worden vervuld en moet het kind leren omgaan met uitgestelde aandacht.
Wie zal zeggen hoeveel kleine en grote traumatische gebeurtenissen een kind al heeft ervaren tegen de tijd dat het een jaar of tien is?
Een feit is in ieder geval dat ieder kind de nodige butsen en kwetsuren heeft opgelopen. Het hangt van de weerbaarheid van een kind en zijn directe omgeving af, hoe het heeft leren omgaan met de minder prettige kanten van het leven.
Zo heeft een kind van een jaar of tien al weet van teleurstelling en van het verschil tussen plagen en pesten. De meeste kinderen kennen het begrip kwetsen en weten wat het met hen doet en met een ander.
Wat gebeurt er met kwetsende pijlen
Als volwassene houden we al snel onbewust onze adem in als we merken dat kinderen gekwetst worden. Dit betekent dat we dan zelf al in de vecht- of vluchtmodus staan. Die modus maakt dat we ogenblikkelijk reageren op een boze of verdrietige manier. Een manier die gericht is op de buitenwereld of een manier die bij ons zelf naar binnen slaat.
Het kind ziet dit gebeuren en kan deze stijl gaan overnemen.
We hebben het dan over een copingstijl (overlevingsmechanisme) wat al jong geleerd wordt en primair naar binnen of naar buiten is gericht.
Als het kind dus een kwetsuur oploopt, kan het zich naar buiten richten. Het geeft de ander de schuld en verweert zich door te schelden of te slaan. Het kind kan zich ook teleurgesteld en gekwetst afwenden en in een hoekje verdwijnen.
Als het kind de schuld eerder bij zichzelf zoekt, zal hij waarschijnlijk eerder in zichzelf keren, maar kan ook zeurderig en jammerend gedrag vertonen.
Aan de kwetsuur zelf zal geen enkele gedragskeuze iets toevoegen of kunnen helpen.
Hoe kun je een kind helpen met kwetsende pijlen
Als kindercoach kan je dit thema letterlijk met een pijl “uitspelen”. Je kunt hiervoor een mooi stappenplan doorlopen:
- Je bespreekt met het kind, door wat en wie het zich gekwetst voelt.
- Je neemt een pijl en prikt op de plek waar het kind zich gekwetst voelt.
- Het kind mag aangeven hoe groot de kwetsuur (wond) is, en hoe het eruit ziet.
- Je bedenkt samen een manier om de wond te helen en voert dit ter plekke uit.
- Je bedenkt andere situaties waarin het kind gewond raakte. Het is handig om hiervoor concrete situaties te bedenken, bijvoorbeeld een valpartij met bloed.
- Prik met de pijl op de verschillende pijnplekken en bespreek hoe de wonden van het verleden zijn geheeld.
- Bedenk een manier hoe toekomstige kwetsende pijlen kunnen worden afgeweerd.
- Maak hiervoor bijvoorbeeld in het echt of denkbeeldig een schild die helpt om pijlen af te weren.
- Vraag het kind de pijl te werpen en bespreek hoe goed het kind zich kan leren verdedigen.
- Wanneer een kind bang is om anderen te kwetsen, oefen dan goed in pijlen schieten zodat het kind leert naast te schieten of juist goed doel te treffen.
- Bespreek met het kind wat erger is, een slecht geschoten pijl of een goed gerichte pijl die een mooie en makkelijk te helen wond achterlaat.
- Bekijk met het kind alle wonden die je zonet hebt aangeraakt met de pijl en die inmiddels geheeld zijn.
- Verwonder je over de veerkracht en het vermogen tot genezing van de mens.
- Bespreek en oefen met het kind wat het betekent als het nooit leert pijltje schieten.
- Bedenk met het kind hoe de schilden, van verschillende kinderen en volwassenen hebben die hij kent, er uit zien.
- Laat het kind zich bedenken dat de ander wel eens een heel goed schild zou kunnen hebben wat heel goed bestand is tegen zijn pijlen.
- Laat het kind tenslotte thuis goed oefenen met pijlen schieten en het maken van effectieve schilden.
Ik wens je veel plezier met je pijlen en schildenspel.
Lees ook: Zelfbewustzijn tegen pesten
Lees ook: Hulp vragen aan juf
Lees ook: Kan de kindercoach toveren?
Lees ook: Over probleemgedrag
Lees ook: Van pesten naar weerbaarheid en zelfvertrouwen
Lees ook: Telefoonterreur
Geef een reactie