Opvoedingscontract

Ik zat bij de tandarts en moest even wachten.
De krant trok mijn aandacht door een bericht over een opvoedingscontract. Pedagoog Hans van Crombrugge pleit in zijn boek  “Waanzin van het gezin” voor het aangaan van een opvoedingscontract waarin ouders een engagement aangaan voor hun kind.
Ouders beloven in dit contract hun kind lief te hebben in goede tijden en in slechte tijden, te zorgen voor hun kind als het ziek is en te luisteren als er problemen zijn.
Ik schrijf het allemaal even snel op de envelop van de afspraak en schroef de dop nog op de pen terwijl ik achter de tandarts aanloop.
Het komende uur heb ik alle tijd om na te denken over dit kranten bericht.

Een contract?

In eerste instantie lijkt het een beetje raar, maar na enige overdenking is het zo slecht nog niet. We regelen links en rechts van alles in ons leven en verzekeren ons uit ten treure, maar voor het welzijn voor onze kinderen doen we niets officieel. Of althans niet in de breedte van het leven, want ouders die hun kind laten dopen in de kerk beloven wel dat ze het kind met het geloof zullen opvoeden.

Wat zou er in moeten staan?

Het eerste wat je te binnen schiet gaat over schijnbaar normale zaken zoals fatsoenlijk onderdak, voeding en veiligheid. Schijnbaar normaal , maar ik heb heus meerdere gezinnen meegemaakt waar het alle drie ontbrak. Om nog maar te zwijgen over veiligheid. Want ieder kind/mens maakt momenten mee dat er onveiligheid is:

• Hoe veilig voelt een kind zich die ‘s avonds in zijn bedje zijn ouders hoort ruzie maken?
• Hoe veilig voelt een kind zich als pappa of mamma in beslag wordt genomen door werk en/of stress?
• Hoe veilig voelt een kind zich als de ouder te strakke regels hanteert met bijbehorende maatregelen, al dan gepaard gaan met verbaal of fysiek geweld?
• Hoe veilig voelt een kind zich als ouders geen regels stellen?
• Hoe veilig voelt een kind zich met flinke koorts in de kinderopvang?
• Hoe en waar heb je jezelf onveilig gevoeld als kind?

Dus ja, wat zou er in een opvoedingscontract moeten staan?

Wellicht moeten er alleen beloftes en intenties in staan.
Immers, ook ouders kunnen het roer kwijt raken zodat ze niet meer in staat zijn goed voor hun kind te zorgen. Als ze op zo’n moment een poosje op hun kind leunen of toestaan dat de kinderen hulp mogen aanvaarden van buiten het gezin, kan er nog steeds sprake zijn van goed ouderschap.
Misschien is dát juist wel goed ouderschap: In tijden van nood, maak je even ruimte zodat je kind krijgt waar het recht op heeft, namelijk het voldoen aan zijn basisbehoeften.
Het is ook helemaal niet erg wanneer een kind een poosje voor de ouders zorgt. Dit kan zelfs erg versterkend zijn.
Wél erg en schadelijk voor het kind is het als ouders deze liefde en zorg van hun kind niet erkennen en er waardering voor uitspreken.

Beloftes en intenties

Ja, dat zou wellicht het beste passen bij ouders en kinderen omdat niemand rampen in zijn leven kan voorkomen.
Concreet gezien zou het dan misschien op het volgende neerkomen:

• Het kind lief hebben, zorgen in tijden van ziekte en luisteren bij problemen zoals van Crombrugge zegt in zijn boek.
• Het kind stimuleren zich op het eigen tempo en eigen ritme te ontwikkelen.
• Het kind uitdagen zijn angsten te overwinnen.
• Het kind serieus nemen in zijn beleving van de wereld.
• Het kind net genoeg vrijlaten en begrenzen zodat het zich veilig weet.
• De andere ouder respecteren en liefdevol over hem/haar praten, ook als de liefde voorbij gaat.
• Het kind gunnen aan de andere ouder, zodat het kind van beide ouders het beste en het slechtste kan ontvangen.
• Het kind niet lastig vallen met zaken die bij de volwassenen thuishoren.
• En vast nog veel meer….

Als ik later thuis de envelop uit mijn tas haal, staat daar nog op geschreven dat kinderen genoeg hebben aan tevreden ouders. Een kind hoeft geen gelukkige ouders te hebben, maar ouders die zich kunnen beheersen. Dat stond er ook nog bij in de krant bij de tandarts.
Ai, dat is wel even slikken voor sommige ouders vrees ik, in deze tijd van recht hebben op persoonlijk geluk……..

En toch lijkt het me een goed plan, een opvoedingscontract. Tegenwoordig is er alleen sprake van een ouderschapsplan bij echtscheiding, maar dan is er vaak al veel onveiligheid ervaren.
Misschien kan het mode worden om tegelijk met het bedenken van een naam voor een baby, een mooi boekje aan te leggen met beloftes en goede intenties aan je kind.
Wie weet wat er dan gaat gebeuren….

Lees ook: Wat aandacht krijgt groeit.
Lees ook: Kinderarbeid in Nederland?
Lees ook: Tegoedbon voor ouders en kinderen.
Lees ook: Loyaliteitsconflict na echtscheiding.

De praktijk voor kindercoaching werkt samen met mediators bij echtscheiding en besteedt aandacht aan systemisch en contextueel werken in de opleiding tot kindercoach.
Nieuwsbrief ontvangen? Vraag hem hier aan.
De illustratie is van Aly Westerhuis