Via dagblad Trouw kreeg ik vorige week weer eens een vraag voorgelegd voor de wekelijkse opvoedvraag.
Of ik mijn mening wilde geven over een jongetje van 4 jaar wat niet kan stoppen met eten. Hij denkt, praat en eet liefst de hele dag. Op visite eet hij geregeld de schalen leeg. Familie vindt het schattig.
Ouders willen dit kind graag leren minder te eten en passen nu alles voor hem af.
Is dat de juiste keus?
Onderstaan antwoord heb ik gegeven en een compilatie van het antwoord wat in het krantenartikel is opgenomen is toegevoegd.
Eten in deze tijd
In deze tijd is het heerlijk als een kind een gezonde eetlust heeft. Dat is iets wat je wilt vasthouden en wilt koesteren. Kinderen hebben echter wel te leren om naar hun buik te luisteren. Wanneer is deze vol en wanneer is de buik leeg en wat nu lekker zou kunnen zijn.
En dat kan een kind alleen maar leren door ervaring en door het goede voorbeeld te krijgen.
Regie
Als een kind 4 is, kun je nog volop de regie hebben over wat je thuis op tafel zet, maar over een paar jaar lukt dat niet meer want dan weet je kind bij wijze van spreken beter wat er in de kast staat dan jij.
Wat deze ouders kunnen doen is hun kind naar zijn buik te laten luisteren. Dat kan een nieuwe gewoonte worden aan tafel waarbij alle gezinsleden aangeven wanneer het buikje vol en rond is. En je kunt leren dat als je buik vol is, dat je dan stopt met eten. En als je kind iets wil eten, vraag je eerst hoe het met de buik is. Juist het eigen eten opscheppen kan daarin helpen. Zo voorkom je ook een machtsstrijd waarin het kind meer wil en ouders Nee moeten zeggen.
Overigens is het prima als ouders aangeven hoeveel broodjes het kind gaat eten en dat het kind mag kiezen voor het ene beleg of het andere. Geef maximaal twee alternatieven en dan kan het kind kiezen welke boterham eerst wordt gegeten en welke laatst. Zo blijft de autonomie van het kind ook aandacht krijgen. Alles weghouden bij het kind, zal alleen maar gretiger maken. Dan blijft nog steeds de aloude wet van kracht: Wat aandacht krijgt, groeit…..
Op visite
En dan kan het ook nuttig zijn om zo nu en dan teveel te eten zoals bij opa en oma. Dat je dan misselijk wordt en moet overgeven, komt omdat je buik niet groot genoeg was en dat alles door elkaar zat. Net als met speelgoed wat op één hoop wordt gegooid.
Een kind van 4 kan dat niet van één keertje leren want er zitten uren tijdverschil tussen en het was toch lekker op het moment. De link misselijk en teveel lekkers is voor een kleuter moeilijk achteraf te leggen, daar is echt meerdere malen een ervaring voor nodig.
Op visite kun je je kind ook leren dat het een maximaal aantal hapjes mag nemen omdat ook andere mensen iets mogen hebben en dat er dan iets overblijft. Daar kun je een afspraak over maken en ook dan mag het kind kiezen. Bovendien kun je afspreken dat het kind toestemming moet vragen als het iets van tafel gaat pakken. Dat kan gewon een regel zijn.
In sommige families krijgen kinderen hun eigen eten en lekkers op een aparte tafel en in aparte zakjes. Wij gaven de kinderen op verjaardagen wel een koffiefilterzakje met lekkers wat ze zelf mochten uitkiezen.
En op is op.
Uitzonderingen
Voor ongezonde dingen kun je ook iets feestelijks maken. Op zondag mag je zoet beleg. Dat kan dan een extra traktatie zijn voor die dag. Net zoals 50 jaar geleden chips een festiviteit op zondag was. Zo kan het kind ook leren dat er speciale gelegenheden zijn waarin er iets extra’s is en zo kun je als gezin echt leren genieten van speciale momenten met iets lekkers. Dat kan een soort traditie worden met bij wijze van spreken een extra mooi gedekte tafel of eten bij de salon tafel. Eten wordt dan een gezellig gezinsmoment waarin je leert naar je buik te luisteren en het samen goed hebt.
Als ouders ontspannen met eten omgaan en de grenzen aangeven en in de gaten houden dat voldoende eten geleerd moet worden, dan nemen ze hun kind daarin mee.
Als we bedenken dat eten ook iets is om te leren, kunnen we er gewoon ontspannen mee omgaan en een plan bedenken.
Maar….. het belangrijkste blijft ten alle tijde het voorbeeld gedrag van ouders en hoe zij met eten omgaan en hoe ze het voorbeeld geven.
Lees ook: Wie heeft de regie in huis
Lees ook: Kleuters moeten spelen in plaats van leren
Lees ook: Moeten leerkrachten opvoeden?
Lees ook: Wat moet je niet doen bij hooggevoelige kinderen?
Lees ook: Waarom stoppen ouders met aanmoedigen van hun kind?
Lees ook: Alles gaat een keer voorbij
Lees ook: Wat kan een kindercoach met peuters en kleuters?
Wil je een afspraak maken met je kind, lees dan hier verder…
Wil je informatie over de opleiding tot kindercoach? Lees dan hier verder….
Wil je op de hoogte blijven, download dan het gratis eboek
Kindercoachmaterialen vind je bij Ninico.nl.
Ken je de training Ik leer leren al?
De illustratie is van Kitty Bakker
Voedsel is een interessant gebied Tea Adema. Er is een verhaal van een gevangene in de 2e wereldoorlog die ondanks het slechte voedsel in de concentratiekampen deze hel er in ‘blakende’ gezondheid uit kwam. Fascinerend! Hij ‘dacht’ dat het voedsel goed was.
Ach, het is maar een signaal in de wereld…
Wat het mij aangeeft is dat de instructie, de gedachtegang over voedsel (vul maar in) erg belangrijk is. En verder? Verder niets.
Fascinerend Sjoerd….. Dank voor het delen…