De scholen zijn nog maar koud begonnen of ik word alweer overstelpt met berichten hoe fout het schoolsysteem is.
En ook hoe school leidt tot faalangst.
En hoe ouders hun kind pushen, bewust of onbewust, om maar een zo hoog mogelijk diploma te halen.
Want zonder hoog schooldiploma is je leven bij voorbaat mislukt zo is de heersende gedachte
Ik word er zo bedroefd van……
Kan het ook anders?
Wat er ook langskwam was een mooi foldertje.
Op de voorkant prijkte een stralende meid op een prachtige stoel.
Zij was meubelmaker geworden en keek vol vertrouwen en passie de toekomst tegemoet.
Kijk daar word ik dan weer heel blij van!
Wanneer, oh wanneer gaan we eens kijken naar het potentieel wat echt in onze kinderen leeft in plaats van hen te duwen in onze malletjes van een goed leven?
Wanneer is die idiote ratrace begonnen?
Ik denk dat het van alle tijden is dat ouders hun kinderen goed en veilig onder de pannen wensen.
Zo herinner ik me collega’s in mijn eerste echte baan bij de postgiro waarvan de ouders dolblij waren dat hun zoon of dochter daar werkte.
Want als ambtenaar was je de rest van je leven gered.
Je pensioen was geregeld, je werd goed betaalt en kon nooit ontslagen worden.
Wat wilde je nog meer?
Op je zeventiende was je toekomst gegarandeerd.
Ik denk dat het daar ergens vanaf de zeventiger jaren is begonnen dat ouders betere toekomstperspectieven voor hun kinderen zagen.
Dat het niet meer een automatisme was dat kinderen hetzelfde beroep gingen uitvoeren dan hun ouders.
Waarschijnlijk daarmee samenvallend dat ook meisjes door gingen leren en hun plek op de arbeidsmarkt opeisten met diploma’s die ertoe deden.
Maarrr….
Wanneer prikken we de illusie door?
Inmiddels weten we dat onze ouders ongelijk hadden. Ons kostje was niet gekocht.
In het bankwezen en bij de grote bedrijven is iedereen er inmiddels wel uitgeknikkerd, al dan niet met waardering en erkenning.
En als ouders van die generatie zouden we inmiddels ook beter moeten weten!
Want in feite zijn wij als huidige ouders misschien nog wel erger dan onze eigen ouders die zo blij waren dat we een goede baan hadden en die ons lieten studeren voor betere kansen.
Bij veel ouders van nu heeft de gedachte post gevat dat hoger beter is.
Wanneer gaan we inzien dat over twintig, dertig jaar onze kinderen als ze durven en misschien gedwongen door de zoveelste burn out hun gestudeerde baan aan de wilgen hangen?
En dan kiezen waarvoor ze echt bedraad en getalenteerd zijn?
Wat moet er gebeuren dat wij onze kinderen weer de tijd en ruimte geven om zich te ontwikkelen tot wie ze werkelijk zijn en brood op de plank gaan regelen met dat wat past?
Wie durft zijn kind het leven onderweg te laten leven en ontdekken en zijn eigen angst opzij te zetten?
In de wetenschap dat iedere generatie ouders het toch bij het verkeerde eind had voor het toekomstperspectief van zijn kinderen?
Wie gaat de hand in eigen boezem steken en niet alleen het schoolsysteem ‘de schuld geven’ maar zijn kind stimuleren om misschien wel de nieuwe rijke te worden met werk waar we nu nog op neerkijken omdat we denken dat hoger beter is?
Wie biedt?
Enn.. voel je zelf de angst en herken je de (faal)angst bij je kind of leerling?
Weet dan dat ik een prachtige online opleiding kinderen helpen bij angst en faalangst heb gemaakt waarin ik het thema van A tot Z behandel met prachtige voorbeelden van kinderen en hun ouders die ook vastzaten in de ratrace van illusies.
De opbrengst van deze opleiding is dat je de tools en handvatten in handen krijgt om voorgoed af te rekenen met angst en faalangst en kinderen en jongeren met hun ouders op hun sterke pootjes te zetten.
Je kunt vandaag nog beginnen en morgen al verschil maken met de opleiding “kinderen helpen bij angst en faalangst‘
Lees ook over faalangst opsporen in drie minuten
Lees ook over angst is als onkruid
Lees ook over herstel denkfouten en niet de oorzaak
Bekijk ook de video over hoe het 5G schema wel effectief helpt bij faalangst
Bekijk ook de video over angst voor nieuwe dingen, en dan?
Zo mee eens Tea!
Zo blij dat mijn beide jongens gekozen hebben voor hun passie. Mijn hoogbegaafde zoon koos een MBO nivo 3 opleiding, want hij wilde machinist worden. Nu al weer 14 jaar aan het werk en daarbinnen met zijn capaciteiten ook andere taken gekregen, maar heeft afgedwongen dat ie erbij bij wil blijven rijden( zijn passie) en dat is gelukt.
De ander, niet passend in het schoolsysteem, creatief, ADD, dyslexie, is nu al weer een paar jaar succesvol webdesigner.
Bovendien zijn de praktijk opgeleide jongeren momenteel de best betaalde jongeren. Dus ook dat moet geen belemmering zijn. 💪🏼.
Groeten, Mirjam
Wat heerlijk dat jullie kennelijk toen al zo de talenten van je kind kon zien in de volle breedte. Zo fijn dat ze nu doen waar ze goed in zijn en niet eerst een burn out en vele andere wegen nodig hadden… :-)
Hallo Tea,
Wouw, prachtig geschreven weer!! Ik denk ook dat er veel dingen uit een andere tijd zijn blijven hangen die niet meer passen in deze tijd.
Uit ervaring kan ik spreken, hoger was het beste waardoor ik doodongelukkig was op de middelbare die niet bij mij paste. Ging van de Havo naar de Mavo, ben in de 3e blijven zitten, heb mijn diploma net gehaald en had toen geen idee wat ik wilde behalve nooit meer naar school 🤭
Onze oudste zit nu in de 2e Havo (Vwo advies). Ik vind het soms wel moeilijk antwoord te geven op de vraag waarom hij ‘dit allemaal moet weten’.. Wat de zin is van het leren van dingen die je zo opzoekt op internet en waar je interesses niet liggen. Maar waar zijn interesses liggen heeft niet zoveel met de schoolse taken te maken. Je raadt het al: gamen en gelukkig ook voetbal 😉
Het ouderschap is soms best ingewikkeld, ik ben jou dankbaar voor de heldere inzichten!
Groetjes Sandra
Ahh jaaa.. Sandra, dank je wel voor je reactie en het is ook
ingewikkeld!
Man, man…. je kinderen nemen niet alles zo maar weer aan en dan kan
het knap lastig worden…
Ook een mooi onderwerp voor een blog. Ik noteer het.. :-)
Enn.. met jou is het goed gekomen dus dat zal ook zeker met jou
kinderen gebeuren.. Op hun eigen manier!
Veel goeds voor hen gewenst.
Goed verhaal!!! Wat heb je het altijd heerlijk bij het rechte eind!
Helaas is het basisschoolsysteem zo ingericht dat het vooral op leren
gericht en er weinig ruimte is om lekker praktisch aan de slag te
zijn. Want de schooldirecteur geeft aan ook gevangen te zijn in het
systeem dat ervoor gezorgd moet worden dat er zoveel mogelijk havo en
vwo uitstroom is. Anders kom je onder bewind van de schoolinspectie.
Jammer hè, waarom de kinderen van jongs af aan niet interesseren in
ook de praktische vakken en dat ook geven op school.
Hartelijke groet,
Gepke
Dank je wel Gepke en jaaaaaa… we moeten roeien met de riemen de we
hebben in de systemen… ennn… uit mijn praktijk weet ik dat wij als
ouder en leraren zoveel invloed hebben…
AMEN!!!!
Ahhhhhh… lieffff.. dank je…