Heb je het ooit zelf gedaan?
Meppen op een kussen, iets kapot scheuren of ergens een trap tegenaan geven?
En was het lekker?
Was je probleem opgelost?
Was je omgeving ook nog blij met je?
Het… lost… niets… op..
Ik durf wedden dat je je na het moment van ontlading best wel even lekker voelde.
Want ja een emotie zit in het lijf en vraagt om beweging, maar of het echt helpt?
Meestal moet er nog wel even iets rechtgezet of opgelost worden na je woede uitbarsting en als je dat nalaat is het wachten op de volgende.
Welke boodschap geven we kinderen met toestemming om te rammen?
Stel je leert je kind als deze boos is dat deze mag krassen, scheuren, slaan of schoppen.
Welke boodschap geef je dan ook?
- Als je boos bent, hoort daar geweld bij
- Jij moet het maar in je eentje oplossen want doe dat maar op je kamer
Wat mogelijk een ook een neven effect is, is dat je kind merkt dat hij met deze geweldsuitbarsting invloed krijgt want zoals veel kinderen mij vertelden is dat ze van slaan, krassen en scheuren vaak alleen maar bozer werden.
Pubers noemden zelfs het woord razernij.
En wat er gebeurt is dat ik deze kinderen en hun ouders na verloop van tijd mag coachen voor hun woede regulatie omdat iedereen, inclusief het kind zelf, bang is geworden voor deze gewoonte van woede uitingen.
Want wat werkt, doe er meer van toch?
Vind een echte oplossing voor boosheid
Ik word er zo verdrietig van wanneer kinderen afgescheept worden met deze tip over boosheid omdat het niet werkt.
Niemand leert ervan hoe je omgaat met het gevoel van boosheid, wat de bron is en hoe je het in de relatie oplost en samen een stap verder komt.
Negeren van de bron van boosheid maakt het alleen maar groter en bovendien eenzamer want kijk eens goed naar zo’n gewelddadig kind? Hoe wanhopig is die bezig iets onder controle te krijgen?
En dan laten wij het alleen en zeggen we bovendien in de onderlaag dat geweld de oplossing is?
Hoe dom kunnen we zijn?
Hoe simpel is het om een paar vragen te stellen en zo het kind helpen inzicht en een oplossing te krijgen voor zijn gevoelens en emoties?
Zodat hij op weg naar volwassenheid gezond leert omgaan met zijn boze gevoelens?
Bijvoorbeeld:
- Wat gebeurde er waardoor je je zo boos voelt?
- Wat zou je het liefst willen zeggen?
- Wie moet weten wat jou gaat helpen?
- Is dit wat je wilt?
- Hoe kan ik je helpen?
Neem van mij aan na bijna 20 jaar coachen en literatuurstudie over het thema boosheid dat het enige wat werkelijk helpt het serieus nemen en luisteren naar een kind (lees ook volwassene) is.
Daarmee voorkom je vele onnodige boosheid en escalaties.
En scheep je kind niet af en laat hem in de steek met domme tips over hoe boosheid te reguleren, maar help hem zich bewust te worden van de storm in het lijf en deze gericht te uiten op een manier waarbij alles en iedereen heel blijft. Inclusief de relatie met anderen.
Enne.. voor de duidelijkheid: peuters en kleuters mogen best nog helemaal tekeergaan met hun lijf en boosheid, maar tegen de tijd dat je 10 jaar bent is het toch fijn als je woorden hebt leren gebruiken.
Weet jij het ook niet meer?
Je mag beginnen met het gratis opvragen van mijn poster: Eerste hulp bij boosheid
Al mijn kennis en werkende handvatten heb ik gebundeld in opleidingen voor leraren, kinder- en jeugdwerkers in ‘Kinderen helpen bij boosheid‘. Hierin leer je ouders en kinderen boosheid op een gezonde manier te reguleren.
Voor ouders heb ik een praktische workshop en een 5-stappenplan ontwikkeld om hun kind te leren omgaan met boosheid.
Geef een reactie