Helaas is het in ons kikkerlandje al zo erg geworden dat we een “dag van de echtscheiding” kennelijk nodig hebben om echtscheiding extra aandacht te geven. Brrrrrr…..
Voor kinderen betekent een echtscheiding een behoorlijke aanslag op hun veiligheid en toekomstbeeld. Uit onderzoek is onlangs gebleken dat éénderde van de kinderen in echtscheidingssituaties te maken heeft gehad met een uithuilende ouder. Meer dan de helft van de kinderen is betrokken geweest bij ruzies tussen hun ouders. Bovendien maakt bijna 60% van de kinderen van gescheiden ouders zich zorgen over de ouders.
Hoezo geen kinderarbeid in Nederland?
Kinderen doen altijd erg hun best voor ouders.
Wanneer ouders zich niet goed voelen maken kinderen zich bezorgd. Als de situatie zich voortzet gaat een kind voor zijn ouder zorgen. En dan bedoel ik niet dat ze de tafel afruimen en zonder mopperen hun kamer opruimen. Nee, kinderen houden hun ouder uit de wind: zeggen niet meer dat hun iets dwars zit, vragen geen aandacht meer of juist heel veel negatieve aandacht om ervoor te zorgen dat de ouder niet zo veel aan zijn eigen sores denkt.
Oudere kinderen, maar helaas ook wel jongere, worden de steun en toeverlaat van hun ouders. De ouder neemt de gewoonte aan om al zijn ongenoegen en zorgen met het kind te bespreken en het kind heeft een luisterend oor.
Dit alles is de psychische en emotionele belasting die het kind als “werk in uitvoering” op zich neemt voor één of beide ouders wanneer deze een situatie in het eigen leven niet meer trekt.
Dan is er ook nog een ander soort kinderarbeid: het kind neemt te veel fysieke taken in het huishouden op zich.
Let wel, voor alle kinderen is het goed om mee te functioneren binnen het gezin. Met het vorderen van de leeftijd kan een kind bepaalde taken binnen het huishouden uitvoeren. Zo leert hij langzamerhand wat er allemaal komt kijken bij het draaiende houden van een gezin en leert tegelijkertijd zelfstandigheid en autonomie.
Zelfstandigheid en autonomie zijn een noodzaak voor een gezonde ontwikkeling.
Waar echter de ouders af moeten haken door ziekte, echtscheiding, depressie, (uitgestelde) rouw, verslaving, overlijden van één van de ouders of welke situatie zich ook voor kan doen, daar worden de kinderen vaak de dupe.
Een kind mag en kan best verantwoordelijk zijn voor een taak die het uit moet voeren, maar eindverantwoordelijk voor het huishouden en het welzijn van de ouder(s) is altijd te zwaar voor een kind.
Welke gevolgen heeft kinderarbeid voor een kind
Een kind wat zich langdurig en teveel zorgen maakt over zijn ouder(s) en volwassen taken op zijn schouders neemt kan zich niet meer ontwikkelen volgens zijn eigen ritme en leeftijd. De psychische, emotionele en soms seksuele belasting van volwassen zaken is te veel voor een kind.
Wat kun je eventueel opmerken aan kinderen die arbeid voor hun ouders verrichten:
- Achterstanden en lagere cijfers op school.
- Gebrek aan concentratie want het koppie zit immers vol zorgen.
- Ouders hebben geen contacten met school en tonen geen betrokkenheid.
- Weinig tot geen buitenschoolse activiteiten.
- Vervreemding van leeftijdsgenoten door een andere beleving.
- Vroeg oud en te wijs voor de leeftijd.
- Ouwelijk taalgebruik.
- Gedragsproblemen: naar buiten toe door stoerdoenerij en agressie of naar binnen door terugtrekken.
- Weinig tijd voor vrienden want de ouder en taken wachten na schooltijd.
- Kind vertelt weinig over thuis en beleeft weinig.
- Te aangepast gedrag.
- Te vroege of ongepaste seksuele ontwikkeling.
- Het uiterlijk kan (maar hoeft niet!!) er enigszins verwaarloosd uitzien.
- Meer zorg en hulpverlening nodig op latere leeftijd.
- …………..
Hoe kan je kinderarbeid stoppen of de gevolgen minimaliseren?
Allereerst is van belang dat er oog komt voor kinderarbeid. We denken bij het woord kinderarbeid alleen aan ontwikkelingslanden waar kinderen overdag in fabrieken moeten werken onder slechte omstandigheden.
Maar wie zal zeggen hoe de kinderen in onze westerse wereld zich voelen onder de soms zware psychische, emotionele en soms seksuele druk van het werk wat ze doen om ouder(s) op hun pootjes te houden?
Wie heeft er oog voor het kind wat vaak lijdt in stilte of met gedragsproblemen?
Erkennen dat kinderen soms hard werk verrichten is een belangrijke eerste stap. Je kunt het als buitenstaander benoemen: “Goh, dat moet best moeilijk voor je zijn nu je moeder/vader zo verdrietig/boos/ziek/verslaafd/depressief/moe/etc is. Ik zie dat je heel hard je best doet om ervoor te zorgen dat het thuis goed gaat, knap hoor”.
Mijn ervaring is dat het kind zich na zo’n opmerking zich eerst te pletter schrikt of het ontkent. Maar het is gezegd en het zal het kind uiteindelijk goed doen.
Natuurlijk zou het prachtig zijn als de ouder(s) inziet hoe hun kind(eren) zo hard voor hen werkt. En als de ouder het kind dit kan zeggen en het kind kan bedanken voor zijn harde werken en begrip en steun. Dan kan het kind weer vrij zijn en verder gaan met zijn eigen ontwikkeling.
In die situatie heeft de kinderarbeid het kind sterk gemaakt en kan alles in orde komen.
En jij als ouder, zie jij waar jouw kind kinderarbeid verricht?
Lees ook: Spreek jij de taal van je kind?
Lees ook: Lang leve de grootouders
Lees ook: Ouderschap is voor de toekomst
Lees ook: Problemen oplossen waar het hoort
Lees ook: Terugkijken op het oude jaar
Lees ook: Leugentje om bestwil
Lees ook: Eruit halen wat erin zit?
Lees ook: Een heilige voor de klas?
Geef een reactie