Het woordje ‘Jammerrrrrr…..’ heeft inmiddels een behoorlijke reputatie opgebouwd bij kinderen die bij mij in de praktijk zijn geweest en ook bij mensen die ooit zijn geweest voor een training of bijscholing.
Ik denk zelfs dat het woordje ‘jammer’ een zeer belangrijk woord is wat in deze tijd heel erg nodig is.
En het mooiste is als het woordje uitgesproken wordt met de bijbehorende beweging van je hoofd buigen en je je ook nog voorover laat vallen.
Als je dat kunt, kun je goed omgaan met tegenslag die je tegenkomt.
Hoezo tegenslag en jammerrrrr…..
En laat ik maar weer eens lekker ouderwets beginnen.
In deze tijd is bijna alles te koop wat we ons wensen en zeker kinderen krijgen bijna alles wat andere kinderen ook hebben.
Wanneer iets niet bereikbaar is, doen veel ouders hun uiterste best om het gemis te compenseren met het één of het ander.
Daarnaast proberen de meeste ouders te voorkomen dat hun kind teleurgesteld raakt door al op voorhand alternatieven bij de hand te hebben voor als het eens tegenzit. En is er echt geen ontkomen aan dan worden kinderen getroost met een belofte of goedmaker voor het één of het ander.
In mijn praktijk, maar ook in mijn omgeving hoor ik bijna nooit dat iets gewoon niet kan en dat het jammer is zonder dat er enige vorm van goedmakende troost tegenover staat.
Sterker nog, ik hoor steeds meer kinderen eisen stellen aan hun ouders en hen verwijten maken dat ze ergens niet voor gezorgd hebben.
En dit is best een kwalijke trend.
Wat kan er tegen zitten?
Tegenslag begint natuurlijk al heel jong en loopt je hele leven door.
Immers:
- Je mag niet met eten gooien
- Je mag niet het lekkers op de tafel van de grote mensen opeten als er een feestje is
- Je moet stoppen met het leeghalen van de keukenkastjes
- Je moet stoppen met spelen op de ipad
- Je wordt niet uitgenodigd voor een feestje van een klasgenoot
- Je mag niet meespelen op het schoolplein
- Je hebt geen genoeg zakgeld voor iets wat je graag wilt hebben
- Je wordt uitgeloot voor de opleiding van je voorkeur
- Je wordt afgewezen voor een kamer
- Je wordt keer op keer afgewezen bij sollicitaties.
- Het huis wat je graag wilde, wordt voor je neus verkocht
- Je vrienden laten je in de steek
- Je verliest je baan
- Je partner besluit op te stappen
Zo kun je invullen en de lijst oneindig aanvullen.
Wat als je niet leert omgaan met tegenslag?
Wanneer je niet al heel jong leert dat er momenten zijn dat je dikke vette pech kunt hebben, dan zal je of proberen alsnog je zin te krijgen of je geeft het op.
Beide typen kinderen en jongeren heb ik in mijn praktijk gehad.
Degenen die het opgeven, gaan zich depressief voelen en vinden zichzelf uiteindelijk niet de moeite waard en voelen zich vaak slachtoffer van de omstandigheden.
Ze hebben geen idee dat ze zelf iets kunnen doen waardoor hun leven zich weer in een positieve flow kan gaan bewegen.
Ze voelen zich hulpeloos en kennen geen opties om het tij te keren als het tegenzit.
De kinderen en jongeren die alsnog proberen hun zin te krijgen, lopen ook volledig vast.
Zij kennen maar één strategie en dat is meestal meer lawaai maken of een soort van manipuleren om hun zin te krijgen.
Zolang ze nog klein zijn, levert dit meestal het gewenste resultaat op waardoor het een vast gedragspatroon wordt.
Echter na het 9e levensjaar beginnen andere kinderen en volwassenen het drammen, dreinen en dramagedrag niet zo fijn te vinden en volgt vaak buitensluiting.
In de pubertijd is het meestal helemaal gedaan met de acceptatie van het ongewenste -je-zin-krijgen-gedrag- en zie je vaak eenzaamheid en nog meer van het zelfde gedrag.
Beide vormen van het niet leren omgaan met tegenslag zie je dus terug in gedrag waar anderen ook op gaan reageren en waarbij je jezelf vaak buiten sluit.
Veerkracht
Waar het om gaat bij leren omgaan met tegenslag is veerkracht ontwikkelen.
Wanneer je voldoende veerkracht hebt, ben je in staat om als het tegenzit weer in je oorspronkelijke staat te komen. Je bent net een tuimelaar die door omstandigheden uit het lood wordt geslagen en vanzelf uiteindelijk weer terug veert naar het midden.
Veerkracht leer je vooral door:
- Accepteren dat het tegenzit
- In staat zijn je gedachten weer op rij te krijgen
- Te gaan doen wat je moet doen.
- Jezelf geruststellen
- Leren vertrouwen te hebben dat de zaken weer ten goede zullen keren
- Verantwoordelijkheid leren nemen voor je eigen situatie
- Leren herkennen wat je echt belangrijk voor je is en daarvoor gaan
- Flexibiliteit om je doel te halen op een andere manier dan oorspronkelijk
- Oefenen, oefenen en oefenen met teleurstellingen oplopen
Hoe kunnen ouders hun kind helpen ?
Kinderen kunnen het natuurlijk niet alleen. Allereerst leren kinderen veel van het voorbeeld wat ouders zelf geven. Hoe gaan ouders zelf om met hun teleurstellingen en tegenslagen? Hoe krijgen ouders weer grond onder de voeten als er erge dingen gebeuren of hoe reageren ze bij alle dagelijkse kleine tegenwerkingen?
Dat is het meest cruciaal voor kinderen.
Daarnaast is het natuurlijk belangrijk hoe ouders reageren als hun kind lawaai maakt omdat het zijn zin niet krijgt.
Worden ouders boos? Gaan ze de strijd aan? Krijgt het kind bij nader inzien toch zijn zin? Of blijven ouders rustig en standvastig bij hun beslissingen en tonen ze leiderschap?
En als het dan toch echt om verdrietige en bijna onverteerbare zaken gaat?
Troosten ouders dan hun kind door het gegeven te bagatelliseren? Proberen ouders de teleurstelling voor hun kind te compenseren door hen iets aan te bieden als troost? Lachen ouders de teleurstelling weg? Zeggen ouders dat hun kind zich niet moet aanstellen? Geven ouders snoep en lekkers als gewoonte om negatieve emoties weg te leren eten?
Of leren ouders erkenning te geven over de teleurstelling, verwoorden ze wat en hoe er zo moeilijk is en bieden ouders dan een denkkader waardoor het kind zelf kan opkrabbelen?
Mag het kind de tijd hebben om erover heen te komen in zijn eigen tempo en kunnen ouders het aanzien en uithouden dat hun kind even niet lekker in zijn vel zit zonder in te willen grijpen behalve aanwezig te zijn als steun?
De houding van ouders is dus cruciaal voor hoe kinderen opgroeien en het leven aankunnen.
En in deze tijd waarin alles voorhanden is, valt het nog niet mee om als ouder je kind een beetje vrij te laten en je kind zijn negatieve ervaringen te gunnen om ervan te leren in plaats van ze te willen oplossen.
Ennnn… waarom buigen bij Jammerrrrrrr?
Dat is nog een interessant gegeven om even te benoemen.
In mijn praktijk oefen ik altijd met kinderen met het woordje ‘Jammerrrrr’.
Als het ze lukt om losjes voorover te buigen, geven ze daarmee ook de overgave aan.
Ons lichaam is vele malen wijzer dan ons hoofd.
En ik heb gemerkt dat de kinderen die het niet lukt te buigen en het woordje jammerrrrrrr erbij uit te spreken het erg moeilijk hebben.
Soms zit dat in de situatie waarin een kind sterk moet zijn en taken doet die eigenlijk niet bij een kind thuis horen en soms zit het in de overtuiging van een kind dat die niet wil buigen, maar wil doorzetten.
Voor alle kinderen die ik heb gezien, maar ook zeker de volwassenen, levert het veel op als je je hoofd kunt buigen voor dat wat het leven op je bordje legt.
En met die overgave aan het hier en nu, volgt het omgaan met tegenslag vanzelf.
Op het moment dat je je opricht komen er vanzelf meerder opties in je op om met die ene moeilijke situatie om te gaan.
Wanneer je deze tekst, of gedeeltes daarvan, wilt gebruiken vraag dan even toestemming.
De link mag gedeeld worden op social media.
Wil je voorkomen dat je kind boos wordt?
Volg dan de online workshop ‘Voorkom de vier valkuilen bij boze kinderen‘ en krijg meer harmonie in huis.
Lees ook: Geweigerd voor een feestje
Lees ook: Hoe leer ik mijn kind omgaan met teleurstellingen?
Lees ook: Boosheid is een noodzaak
Lees ook: Waarom verliezen zo belangrijk is
Lees ook: Wen er maar aan….
Bekijk ook: Hoe streng ben jij voor je kind?
Bekijk ook: Fixed en growth mindset
Geef een reactie