Weg met alle opvoedtips, wees jezelf

Eerlijk gezegd ben ik heel blij dat in mijn tijd, toen de kinderen nog jong waren, er geen opvoedtips bestonden.
Lekker rustig was dat, al ging ik wel omdat ik het zo leuk vond eens naar een Gordoncursus.
Met een aantal andere moeders ook even lekker klagen hoe zwaar het soms was en dan horen hoe wij het ons zelf zo zwaar maakten.

En nu?

Gek wordt je ervan.
Als je in een algoritme zit wordt je doodgegooid met opvoedtips en ze lijken allemaal op elkaar.

Niks even lekker zeuren hoe zwaar het is, nee je moet aan de bak:

Je kind spiegelt je, wat moet je anders doen
Je moet je kind vriendelijk terecht wijzen
Je moet rekening houden met de gevoelens en behoeften van je kind
Je moet wel alles uitpraten en je kind eindeloos uitleggen hoe iets werkt

En zo kan ik nog wel even doorgaan…….

Het effect van allerlei lukrake opvoedtips?

Het komt me voor dat vooral moeders steeds onzekerder worden en zich als een malle afstemmen op hun kind.
En dat kind heeft geen idee, die zeurt en dramt lekker door omdat in weinig tips wordt genoemd dat je je kind allereerst een stevige basis moet geven op het gebied van grenzen.

En vooral dat JIJ degene bent die de leiding heeft en die het beleid bepaalt.

Dat betekent dat je kind ook regelmatig geconfronteerd mag worden met je ongeduld, je slechte humeur, je gekat en gezeur.

Sterker nog, doe je kind een plezier en leer hem omgaan met gezeur en humeurigheid.
Daar worden ze sterk van als juf, leraar, vriendjes, partners en managers later ook wel eens uit de bocht springen.

Wat te doen bij gezeur en humeurigheid

De denkfout is dat je altijd vriendelijk voor je kind moet zijn en rekening moet houden met zijn tere zieltje.
Dit betekent in de meeste gevallen dat jij degene bent die zich gaat aanpassen en je eigen tere zieltje beschadigd omdat je wilt voorkomen dat je kind nare dingen ervaart.

De vergissing die je maakt is dat kinderen juist nare dingen moeten ervaren om van te leren.

Niet de ervaring is de moeilijkheid, maar hoe je ermee omgaat.

Immers als je nooit op je pootjes gaat staan en honderd keer valt, leer je nooit iets over evenwicht en lopen.

Zo is het ook met dat wat wij lelijke emoties en gevoelens noemen.
Je leert er pas mee omgaan als je ze eerst hebt ervaren.

Stop met opvoedtips, wees jezelf

Je kind heeft meer aan jouw echte zelf, met goede én chagrijnige dagen, dan aan een ouder die zich krampachtig aan “het boekje” houdt.

Natuurlijk mag je leren van inzichten en tips, maar begin bij jezelf:
Wie bén jij als ouder, en wat vind jij belangrijk om je kind mee te geven?

En daar hoort zo nu en dan stevige duidelijkheid bij richting je kind.
Met chagrijnig hoofd en al. 🌟
Als het maar écht is.

Ennnn…..

Wil je ontdekken hoe je voorkomt dat je waardeloze opvoedtips geeft, maar ouders en kinderen wel écht vooruit helpt?

Volg dan mijn Masterclass/online college ‘Werken met het werkmodel van de kindercoach en opvoedcoach‘ en ontdek hoe je bijna moeiteloos ouders en kinderen tot inzicht brengt wat ze handiger en makkelijker kunnen doen.
Inclusief het slechte humeur wat ze soms hebben. 🌟

🎓 Start hier direct en doe net als ik: geen tips, maar wel versterken!