Zo simpel kan het toch niet zijn, krijg ik vaak als vraag wanneer het over mijn aanpak gaat over hulpvragen op het gebied van angst, faalangst, perfectionisme, onzekerheid en weinig zelfvertrouwen?
Het is niet aan mij om daar een antwoord op te vinden want het enige wat voor mij telt is resultaat.
En voor de goede orde dat kan van alles zijn zo lang het voor de klant oké is.
Daarnaast weet ik dat angst, machteloosheid, onmacht en radeloosheid met een noodgang uit de hand kunnen lopen als het niet wordt gestopt.
De voorbeelden met een snel positief resultaat die ik heb bij angsten van kinderen en machteloosheid van ouders zijn inmiddels niet meer te tellen.
Terwijl ik vaak maar een enkele sessie met ouders en soms nog eentje met hun kind nodig heb om muizenissen, angsten en gedoe weer tot normale proporties terug te brengen.
Waardoor ze weer verder kunnen.
De meest interessante angst en radeloosheidsvragen zijn die vragen die na verloop van tijd een terugval laten zien en men weer bij mij in de paniekstand aanklopt.
In mijn beginjaren trapte ik daar nog wel eens in door snel een nieuwe afspraak te maken.
Tot ik ontdekte dat ik alleen maar hoef te vragen hoe het kan dat ze het zo lang kunnen fixen en wat de vorige keer geholpen heeft.
Ohhh jaaaaaa, krijg ik dan steevast te horen en men kan weer verder.
Gelukkig voor kind en jammer voor mij want dat scheelt natuurlijk wel iedere keer een sessie en inkomsten.
Hoe lopen angst en machteloosheid hand in hand?
Laat ik beginnen bij een kind wat ergens bang voor wordt.
Ja uitdrukkelijk wordt, want het was er eerst niet, dus kan het er opnieuw niet zijn, toch?
Iedereen weet dat als je ergens bang voor wordt, je het liefst weg wilt. Kinderen laten dit ons weten door lawaai te maken.
En dan volgt onze reactie.
De reactie die je kind van jou krijgt op zijn lawaai, is de voorbode van het vervolg en is dus cruciaal.
Schiet jij ook in de stress net zoals je kind, dan heb je de poppen aan het dansen want je kind voelt met de snelheid van het licht je ongemak en machteloosheid.
Het gevolg is dat je kind zich niet meer veilig voelt want als papa en mama het ook niet meer weten, ben je goed de sjaak en is de wereld een ramp.
De gevolgen om maar eens een willekeurige dwarsstraat te nomen:
- ’s avonds niet inslapen
- tig keer uit bed komen
- niet meer durven spelen
- niet door het gat zwemmen
- bang voor dieren, mensen, boten, regen, onweer en wat je maar kunt verzinnen (ik kijk nergens meer van op)
Als de angst van je kind gelijke tred houdt met jouw machteloosheid, radeloosheid en het niet meer weten bemesten de angsten van je kind en jouw onmacht elkaar in een razend tempo.
Wanneer er dan ook nog schuldgevoel over je eigen onmacht en medelijden (want het is zo zielig voor je kind) bij jou om de hoek komt is het drama en de val van escalatie compleet.
De escalatie gaat dan in een razend tempo verder wanneer de juf, de buurvrouw en vooral de kindercoach en therapeut worden betrokken want dan is de bemesting in het hoofd van het kind volledig.
Als er zoveel volwassen zich met jouw ellende bezighouden, moet wel heel ernstig zijn weet je kind inmiddels zeker
Dusss… ouders hebben het weer gedaan?
Was het maar waar dan konden we het snel tackelen.
Wij zijn het juist met ons allen, de hele maatschappij lijkt het wel, die het verleerd lijken te zijn hoe je met tegenslag, ongemak en onzekerheid omgaat.
We verdragen het niet wanneer een kind zich even niet zo happy voelt, niet weet hoe het moet en even klem komt te zitten.
In plaats van dat we een beroep doen op de logica, de natuurlijke hulpbronnen die we allemaal hebben en een heldere blijk laten we ons leiden door vele overtuigingen die ons machteloos maken.
We denken dat kinderen hulpeloze wezentjes zijn in plaats van hen uit te dagen hun angsten in de bek te kijken.
Het grappige is dat vele, vele ouders mijn na het betalen van de sessie en in de deuropening hebben gevraagd:
‘Waarom heb ik zelf niet bedacht wat jij nu hebt gedaan?’
En dat is precies wat het is:
Dat je je laat meesleuren met de angst van je kind omdat je even niet weet hoe het op te lossen en je een perfecte ouder wilt zijn, verhindert de echte bloei van je kind en zorgt alleen voor meer aandacht voor de angsten en onzekerheid van je kind.
En, nog even een disclaimer:
Natuurlijk neem ik iedere angst, onzekerheid en machteloosheid bloedserieus, maar ik weiger me mee te laten sleuren in eindeloze drama’s
En is weet ook dat aan angsten vaak een trauma onderliggend kan zijn waarbij dat ook geen reden is voor hopeloosheid.
En helaas is niet alles oplosbaar en ook dat is oké want er is altijd nog hoop op een kleine verbetering.
Wil jij ook machteloosheid en angst leren aanpakken?
Voel jij ook dat jij een rol kan en wil spelen om ouders bij te staan wanneer het opvoeden even lastig is door bijvoorbeeld angst, faalangst, onzekerheid of verdriet?
In de opleiding Opvoedcoaching in de praktijk ontdek jij hoe het kan dat we ons als ouder van ons padje laten brengen en hoe je weer op het goede spoor komt met het hele gezin.
Doe je mee?
Meer lezen/kijken?
Lees ook: Ooit een baby met faalangst gezien?
Lees ook: Waar maakt je kind zich zorgen over?
Lees ook: de valkuil van geruststellen
Lees ook: bezorgde ouders maken kind ongelukkig
Bekijk ook: wat te doen als een kind overprikked is?
Geef een reactie