De Instagram moeder sektegroep

Er schijnt een nieuw soort sekte te zijn ontstaan op Instagram.
Een groep jonge moeders die blind achter een nieuwe opvoedfilosofie aanloopt.

Tenminste dat is wat ik begrijp als ik de verontrustende vragen van de laatste weken aanhoor uit verschillende hoeken van andere moeders en vaders die willen weten wat ik ervan vind

Nu ben ik nooit een fan geworden van Instagram.
Het lukt mij niet om een goed plaatje te maken en dan daar ook nog iets creatiefs mee te doen.
Over selfies kan ik beter helemaal zwijgen want pure horror en met filters weet ik pas echt desastreuze resultaten te halen.

Mijn Instagram ligt al jaren op apegapen dus de moeders en vaders moeten mij eerst even bijpraten over de nieuwe opvoedfilosofie

Respecteer je kind

schijnt de basis te zijn van de sektevolgers zoals ik ze vooralsnog even noem.
Het respecteren van je kind lijkt me overigens een prima uitgangspunt wat ik zelf ook graag propageer.

Als de verontrusten mij echter vertellen dat de moederlijke sekteleden aanhangen dat je ten alle tijde de grenzen en behoeftes van je kind moet respecteren, accepteren en opvolgen ongeacht de leeftijd van het kind, gaan de haartjes op mijn ledematen massaal omhoog staan

Er wordt dus bedoeld dat als je kind iets wil of niet wil dat jij als ouder dan ALTIJD moet volgen en voegen naar de wens van je kind.

• Niet naar bed willen? Oké dan spelen WE nog even door want ze wil spelen
• Geen boontjes op je bord? We hebben nog wel appelmoes
• Opeens de roze broek aan ipv de blauwe? Gaan we toch nog even verkleden?
• Door blijven gaan op de Ipad? Het is toch sneu om zijn spelletje te onderbreken?
• Nog niet naar huis willen na het spelen? Gaat mama toch gewoon nog een half uurtje op het kinderstoeltje wachten?

Ik begrijp dat het hier vooral om jonge kinderen gaat die de toverwoorden IK WIL of IK WIL NIET hebben leren gebruiken en hun ouders daarmee als een trekpop besturen

Waar ligt de grens vraag ik me af?

Van de verontrusten krijg ik inderdaad bijzondere voorbeelden te horen en wat opvalt is dat zij de betreffende kinderen ook kwalificeren met veel boze of angstige buien.

Ja, duuhhh denk ik, als er iets logisch is als een kind de grenzen mag bepalen is het wel het ontstaan van een driftkikker of een angsthaas

Wat ik wil weten is of ze de betreffende ouders al hebben gevraagd of hun peuter of kleuter de auto mag besturen als hij hier behoefte aan heeft en eist om te rijden.

Hoe lossen deze ouders het op als hun uk de auto wil besturen?

Sommige verontrusten moeten lachen als ik deze vraag stel, maar er zit een diepe kern van waarheid in want hoe kan een jong kind ooit overzicht hebben wat goed is voor zichzelf of zijn omgeving?

Hoe reageren de sektemoeders op eisen van hun kind die niet gezond zijn en zelfs een gevaar zijn voor hem zelf of de omgeving?

Leggen ze aan hun 2-jarige met eindeloos veel woorden uit dat het niet veilig is om de straat op te rennen of durven ze met een ferm: ‘en nu doe je wat ik zeg en blijf je op de stoep’ met een eventueel ‘gloeiende, gloeiende’ of ‘punt uit’ erachteraan om je punt te scoren

Ondertussen kan je kind potverdikkie wel dood zijn terwijl jij nog aan het argumenteren bent.

Ben je een trekpop of een ouder?

Wat ik begrijp is dat vanuit eindeloze liefde voor hun kind en vanuit de eigen behoefte om een perfecte ouder te willen zijn, deze sektemoeders vergeten dat ze een taak hebben uit te voeren.

In hun diepe behoefte naar goed genoeg zijn, laten deze sektemoeders de regie over hun leven over aan een weerloos kind die nog niets van de wereld weet en geen enkel overzicht heeft over zijn werkelijke diepe behoeften

De sektemoeders verwarren behoefte met korte termijn bevrediging die zich vertaalt in de woorden IK WIL  of IK WIL NIET.
Aan werkelijk behoeften van jonge kinderen aan basisveiligheid, duidelijkheid en verbondenheid gaan ze voorbij.

Er is een groot verschil tussen het opmerken van behoeftes en daarvoor erkenning geven én je kind zijn zin geven omdat het iets wil!

De behoefte aan iets als autonomie is iets anders dan de auto willen besturen of de boontjes uit je bord kieperen omdat je niet wilt eten.
Je kunt autonomie en ‘ikke zelluf doen’ pas vormgeven door je kind stapje voor stapje en begrensd met respect voor zijn ontwikkeling en vaardigheden.

Als ouder is het tenslotte je taak om je kind leiding te geven en er te zijn als veilige haven die bepaalt wat je kind wel of niet doet.

Hij mag willen wat ie wil, maar jouw wil is net even belangrijker omdat jij weet wat veilig is, wat de capaciteiten zijn van je kind en ook zelf een planning hebt

Wat is wijsheid

Natuurlijk willen de verontrusten van mij het verlossende woord, wat ik uiteraard niet heb want ik heb de sektemoeders niet voor mijn neus.

Als de sektemoeders nog niet moe en wanhopig genoeg zijn en zich nog niet een trekpop voelen, is er weinig te verwachten en kun je hooguit wat vragen stellen.

Voor de rest mag je gewoon afwachten want de kinderen zullen compleet vastlopen in boosheid of angst omdat ze zich geen raad weten bij anderen en niet gewend zijn om een NEE te krijgen.

De moeders zullen dit merken doordat hun lieverd hen als eerste te grazen neemt met schelden, schoppen en slaan en ze daar ook weer behoeftevol en begripvol op reageren

Op school zullen de kinderen snel vastlopen op regels en sociale vaardigheden met andere kinderen. Gaat het nog door als puber dan wacht vanzelf de depressie of straatcultuur want mama heeft allang iedere vorm van gezag en respect verloren bij het kind.

Gelukkig komt er meestal veel eerder een ommekeer omdat een boze of angstige peuter of kleuter erg moeilijk op lange termijn vol te houden is.

Wat dan heel helpend is, is een pas op de plaats gesprek met een inventarisatie van de aan en afwezige vaardigheden, wat je mag verwachten van de ontwikkelingsleeftijd, van de werkelijke behoeften van kind én ouder.

Een onderzoek naar helpende strategieën, overtuigingen die helpend en niet helpend zijn en wat de sektemoeders kunnen leren om hun kind gewoon op te voeden, bieden alle perspectief, hoop en handvatten die nodig zijn.

Gewoon een goed gesprek dus over de stand van zaken en misschien het advies om uit de sekte van Instgram te stappen.

Over het resultaat van dat gesprek zeggen de deelnemers van de online opleiding: ‘het oudergesprek of het eerste (intake) gesprek het volgende:

• Ik heb veel meer aandacht voor wat ouders zeggen en luister veel beter
• Verbijsterend hoeveel sneller er resultaat is en hoe beter dit beklijft, waarschijnlijk doordat ouders echt deelnemer zijn en geactiveerd worden door deze aanpak
• Ik realiseer me hoe probleemgericht ik bezig was en doelen veel te abstract formuleerde waardoor het niet aanhaakte
• Ik bereid me nu heel anders voor op een gesprek en besteed vooral aandacht aan het concretiseren van doelen die het voor ouders zoveel gemakkelijker maken
• Het is voor mij veel gemakkelijker om door te vragen omdat ik nu weet welke vragen ertoe doen en vooral ook waarom vragen die ik gewend was te stellen niet helpend zijn
• Waar ik het voorheen wel eens lastig vond om almaar voorbeelden te horen, gebruik ik deze nu om de situatie om te keren en door te vragen in een meer helpende richting waardoor klagen en anderen beschuldigen verleden tijd is
• Ouders krijgen zoveel inzicht in wat er speelt en wat hen staat te doen dat ze bijna automatisch KIEZEN voor hun verantwoordelijkheid en verandering
• Ouders formuleren zorgvuldiger als ik de tijd neem om het voor hun neus op te schrijven waardoor de kwaliteit van het gesprek met springen vooruit gaat
• De neiging om adviezen te geven verlies ik steeds meer en weet ik mijn adviezen veel beter te verpakken waardoor ze gehoord worden
• ER ZIJN NOG MINSTENS 15 BEWEZEN RESULTATEN NA HET VOLGEN VAN DE ONLINE OPLEIDING HET OUDERGESPREK OF HET EERSTE (INTAKE) GESPREK.
  Je kunt nu starten met deze opleiding en de sektemoeders helpen te beginnen hun kinderen op te voeden.