‘Dat jij niet helemaal gek wordt’ zegt mijn zusje.
We zijn aan het klussen.
Om mij heen staat gereedschap, er liggen kromgebogen spijkers, zaagsel, splinters hout waar Jan net gesloopt heeft en de nieuw door hem gemaakte kozijnen staan klaar voor montage.
Het ziet er inderdaad minder opgeruimd uit zoals zij van mij gewend is.
Maar er gek van worden? Echt niet, want alles is ‘under control’
Wat je bij een ander ziet…..
’s Avonds als alles weer wat opgeruimd is, denk ik nog even na over haar opmerking en verbaas me. Want ondanks dat ook mijn zusje wel van de opruim is, zie ik daar regelmatig een stofzuiger middenin de kamer die er dagen kan staan. Ook in de bijkeuken moet je soms met een boog om stapels vieze was, waar sokken liggen te stinken, heenlopen.
Allebei een voorbeeld wat je never nooit bij mij zal aantreffen tenzij ik ermee bezig ben.
Hoe bijzonder dat ze mij nu vraagt of ik niet gillend gek word…..
Wat is troep voor jou?
Het brengt mij weer bij de gedachte hoe geweldig het is te merken dat iedereen anders omgaat met het leven en alle toebehoren.
Een poosje geleden waren we even bij onbekenden om iets af te halen en onderweg naar huis hebben we ons mateloos zitten verbazen. Over hoe smaken kunnen verschillen en wat mensen om zich heen verzamelen om zich goed te voelen.
Wat ik troep vind, heeft een ander nodig om zich happy te vinden
Vanuit verbazing daarover kunnen er prachtige dingen ontstaan. Want wat is het geweldig om met mensen in gesprek te gaan die vol enthousiasme over hun schatten vertellen.
Vaak zijn er mooie herinneringen verbonden aan voorwerpen die ik eigenlijk troep vind.
Troep kan dus voor mij ook zitten in spullen die je om je heen verzamelt. Rommel hoeft niet alleen over stof, de was of een vol aanrecht te gaan. (Mijn aanrecht is overigens altijd leeg! :-) )
Rommeltolerantie
Het is dus maar net hoe je over rommel denkt en welke beelden je daarbij hebt.
Sommige mensen bedoelen daar spullen mee zoals lampen met veel regenboog gekleurde tinkelende pegels, een vensterbank met engeltjes of guitig kijkende kabouters op de hoek van het dressoir. Anderen bedoelen met rommel een vol aanrecht met theekopjes met bruine randen, vieze onderbroeken in de puberkamer of een badkamer met haren in het afvoerputje.
Als je een beetje in elkaar zit zoals ik dan ben je zowel allergisch voor allerlei onnodige plastic speeltjes, action kassakoopjes én een aanrecht met vieze afwas en achtergebleven kruimels en messen met de pindakaas er nog aan.
Wanneer je kinderen in huis hebt, kan je leven zomaar een dagelijkse uitdaging worden omdat kinderen nooit vanuit zichzelf iets zullen opruimen. Als je een peuter en kleuter niet gaat leren dat het blokje waarmee hij speelt, de rode brandweerauto waarmee hij tetuutend rondrijdt en de pop die hij ondersteboven houdt ergens na gebruik thuishoren, garandeer ik je een zeer frustrerende puberteit.
Als je van jezelf weet dat je rommeltolerantie vrij laag is, doe je er verstandig aan je lat lager te leggen over rommel in huis. Wat daarnaast verstandig is, is dat je investeert in de zogenaamde executieve functies waarmee bedoeld wordt dat je je kind opvoedt. :-)
Dat wil zeggen dat je hen vanaf het moment dat ze kunnen staan leert dat was in de wasmand hoort, speelgoed in een ton en jassen op de kapstok met de schoenen eronder.
Heb je een hoge rommeltolerantie dan merk je tegen de tijd dat je kind puber is dat je ergens onderweg iets vergeten bent over zaken als organiseren, plannen, time-managemanet, doorzetten, initiatief nemen , frustratietolerantie en emotie regulatie.
Tegen de tijd dat je kind puber is, krijg je de rekening over je beleid van de voorgaande jaren.
Goede gewoontes…
Het kan daarom de moeite lonen om eens na te denken over jouw eigen rommeltolerantie en wat je verstaat onder rommel. Zijn je kinderen nog klein dan heb je nog alle ruimte en tijd om je kind goede gewoontes te leren op het gebied van opruimen.
Als je ervoor zorgt dat alles een vaste plek heeft en zelf het goede voorbeeld geeft, is er hoop voor het voorkomen van rommeloorlogen in de puberteit.
Iets moeilijker kan het worden met bezittingen. Dan heb je vaak gewoon te dealen met onnodige verjaardagscadeautjes en afschuwelijke supermarkt spaaracties met boerderijvriendjes, stickers, balletjes en allerlei andere spuwlelijke rommel.
Zelf heb ik naast flippo’s en ander tijdelijk klein spul gelukkig niet al teveel gekkigheid hoeven dulden. Maar ook bij het kleine spul kun je als ouder eisen dat dit in een bakje komt en opgeruimd wordt. :-)
Al moet ik eerlijk bekennen dat als ik nu zo nu en dan rondkijk in de huizen van mijn volwassen kinderen, ik wel het idee heb dat er ergens iets is misgegaan…
Wat werkt voor jou
Mocht je zo nu en dan het idee hebben dat je kinderen je huis overnemen door het achterlaten van allerlei spullen die niet schoon, fris of gewoon overbodig zijn, bedenk dan eens hoe het zit met je rommeltolerantie.
En verbaas je over het feit dat wat voor de één chaos en rommel is, voor de ander gezelligheid betekent of gewoon domweg een gewoonte zoals een stofzuiger dagen in het midden van de kamer laten staan.
Ik weet dat ik binnen een paar dagen weer lekker rond kan gaan met die stofzuiger en dat dan alles weer schoon, fris en opgeruimd is.
Ben jij hulpverlener of leraar en krijg je wel eens hulpvragen van ouders over ‘nare’ gewoontes, lastig gedrag of het niet luisteren van hun kind?
Begin dan vandaag nog met de online opleiding “Het eerste (intake) gesprek“en ontdek hoe je ouder en kind helpt om heel snel een oplossing te vinden voor hun probleem.
Succes gegarandeerd met deze aanpak!
Meer artikelen:
Lees ook: Leer je kind goede gewoontes voor een gemakkelijk leven
Lees ook: Is boosheid een gewoonte die je kunt veranderen?
Lees ook: Hoe los jij ruzies en conflicten op?
Lees ook: Word de kok van je eigen leven
Bekijk ook: Wat is je gewoonte in een nieuwe situatie?
Bekijk ook: Wie krijgt de schuld?
Bekijk ook: Hoe samen opvoed je als je verschillend bent?
Geef een reactie