Bezinning voor alle ouders die het zwaar hebben door Corona

Raak jij ook zo in de war van alle corona adviezen?
Wat je moet doen of laten om je kinderen aan het schoolwerk te krijgen. Over hoe jij zelf tussen het kindergewoel door ook nog aan het werk kunt gaan. En hoe je werk verdeelt met je partner.
Alsof we allemaal kleuters zijn geworden die niet meer weten hoe een huishouden te bestieren.

De gekkenboel na de uitbraak in Nederland

Natuurlijk is het wennen. Van ieder zijn ritme en dagelijkse bezigheden naar fulltime op elkaars lip. Mogen we alsjeblieft even wennen? Kunnen we alsjeblieft wat ruimte maken voor het vinden van een nieuw evenwicht?

Het is toch te gek dat iedereen gelijk de eerste dag al in een soort kramp lijkt te schieten. Leraren slaan massaal aan het inpakken van schoolpakketjes voor kinderen en ict-ers weten niet meer wat ze eerst en laatst moeten doen.

Waarom moet het allemaal zo snel en zo paniekerig geregeld worden? Wie zegt dat je kinderen door een weekje niet naar school opeens achterstanden oplopen? Wat is er op tegen om eerst een pyjama week te houden en dan vanuit rust te onderzoeken hoe jullie dit gaan oplossen?

Ook voor ouders is het een behoorlijke schakeling om van kantoor opeens thuis te moeten werken.

Want hoe dan?

Waar moet je zitten en hoe doe je dat met spelende kinderen om je heen. Dat is nog erger dan de kantoortuin want daar kun je nog even babbelen met een collega met een kop koffie. Of op het toilet gaan zitten. Probeer dat maar eens met kinderen te doen. Ze laten je echt niet met rust als zij iets nodig hebben.
Zoals aandacht.
Antwoorden op hun vragen.
Angst voor wat er kan gebeuren en of oma ook dood kan gaan.

Wie heeft bedacht dat binnen een week alles geregeld moet zijn en dat alle tips van internet direct zullen werken?

Waar komt de stress vandaan?

Hoe is het toch mogelijk dat iedereen direct in de houding lijkt te springen om het maar zo goed mogelijk te doen.

Al die actie die erop is gericht controle te houden op een moment dat alles uit controle is.

Hoezo stress?

• je werk moet doorgaan
• kinderen moeten onderwijs krijgen
• je mag niet meer in groepen samenkomen
• de zon schijnt uitbundig, maar kinderen moeten binnen blijven
• in blokken van 2 uur moeten kinderen in dagschema’s gepropt worden
• de weektaken voor school moeten af
• jij moet videobellen met klanten
• je wordt gek van de ruzies tussen de kinderen
• je voert strijd met je partner wiens werk voorrang moet hebben

Hoezo stress?

Niemand heeft ooit te maken gehad met deze uitzonderlijke situatie, waarin gezinnen plotseling tot elkaar zijn veroordeeld zonder ontsnappingen met collega’s, vrienden en gezellige gezinsuitjes. Van de ene dag op de andere moet je nu van je thuis, waar je normaliter kunt ontspannen, je werk- en schoolplek maken. Alle functies van je leven vinden nu plaats binnen je vier muren. Denkbeeldig op de achtergrond staat je manager met de bedrijfsdoelen te zwaaien. Je voelt het vingertje van de juf en meester over leerprestaties van je kinderen.

Alsof jij zomaar even naast je werk ook nog als juf en meester kunt functioneren.

En ondertussen knaagt ergens in je buik de angst voor je zwakke moeder en het virus.

Hoezo stress?

Even pas op de plaats

Hoe zou het zijn als je nu als gezin eerst eens even een adempauze neemt? Gewoon even een paar uur met de benen op tafel en gaat zitten bedenken hoe het nu met jullie allemaal is.

• hoe is het jullie gelukt de afgelopen weken door te komen sinds de eerste thuisblijf dag?
• wat heeft geholpen?
• waar werden jullie blij van?
• waar ging iedereen van stressen?
• wie komt met goede oplossingen?
• hoe kunnen jullie elkaar helpen?
• op welke manier willen jullie verder gaan?
• en misschien de belangrijkste: hoe willen jullie later terugkijken op deze periode?

Sta de komende week voor jezelf en met elkaar zo nu en dan even stil bij hoe het NU is.
Met jou.
Met je partner,
Met je kinderen,
Met de hond, de kat en de goudvis.
Hoe gedijt iedereen onder deze gekke omstandigheden? Wie heeft meer of juist minder ruimte nodig? Is het werkelijk nodig dat je kinderen alle lijstjes van school afwerken of mogen ze zelf onderzoek doen en hun eigen leermanieren ontdekken? Hoeveel ruimte is er voor buiten de lijntjes denken van werk en school?

Wat als je gaat bezinnen?

Wat zou er gebeuren als je je realiseert dat je met de uitbraak van het virus in de houding bent gesprongen voor staat, werk en school? En dat je jezelf en dat wat je werkelijk belangrijk vindt gewoon even helemaal vergeten bent?

Stel je voor dat volgend jaar de hele samenleving op zijn kop staat. Wat zou je dan het belangrijkste vinden voor je gezin? Zijn dat de schoolresultaten van je kinderen? Zijn het de targets van je werk?

Wat als je werk en school er niet zouden zijn en dat je toch met dezelfde beperkingen dan nu hebt te maken? Hoe zou je dag er dan uitzien? Op welke manier ga je dan met elkaar om?

Al die vragen.
Precies dat soort vragen.

Stel jezelf en je gezin al die vragen over hoe het zou zijn als….. Bedenk wat er werkelijk toe doet. Vraag je af of het werkelijk nodig is om op dit moment alles perfect te willen doen terwijl je morgen op de IC kunt liggen.

Wat ik je gun

Laat alle tips en lijstjes van internet even los. Jij bent heel goed in staat om zelf een ritme te vinden. Voor jou kan dat zijn om even lekker gek te doen en voor iemand anders is het nodig om een strak regime te hebben. Ga lekker je eigen wiel en geluk uitvinden. Lees de lijstjes. Pak eruit wat je handig vindt en wees binnen de muren van je huis zo nu en dan lekker recalcitrant en doe alles op je eigen manier. Houd de ontwikkeling en het welzijn van je gezin in de gaten en ontdek waar jullie allemaal van groeien en bloeien.

Je weet nooit hoe lang het nog duurt.

Je kunt kiezen om deze bijzondere tijd in te vullen zoals dit past bij jou en je gezin op jullie eigen manier. Als het straks voorbij is, moet je weer in het gewone leven en ritme. Als je je NU kunt ontspannen en je kunt aanpassen op jouw manier, dan kun je straks terugkijken op een bijzondere tijd in je leven. En reken maar dat jullie juist door nu te ontspannen, dan flexibel genoeg zijn om de draad weer op te pakken.

Wat zal de waarde zijn van deze paar maanden in je leven?

Meer artikelen:
Lees ook: Maak een corona herinnering
Lees ook: Laat kinderen toch lekker in hun comfortzone
Lees ook: Wat is er mis met curling ouders?
Lees ook: Laten we stoppen met kinderen te repareren
Bekijk ook: Wat als je kind veel zeurt?
Bekijk ook: Hoe kunnen ouders het beste helpen bij huiswerk?
Bekijk ook::Hoe benader je negatief gedrag op een positieve manier?