Een paar jaar geleden viel er bij ons een brief van gezamenlijke instellingen over vuurwerk en kinderen in de bus. Wij werden als ouders opgeroepen om hierover met onze kinderen in gesprek te gaan en er was een kaart toegevoegd met een aantal smileys over hoe om te gaan met vuurwerk en hoe het leuk te houden.
Er stond één sombere smiley naast een berichtje over kosten die verhaald zullen worden na vernieling van openbaar geplaatst meubilair.
Gesprek over vuurwerk
Tsja, een open deur, maar ik vrees dat het in veel gezinnen een vrij autoritair gebeuren gaat worden. En daar is over dit onderwerp volgens mij niets mis mee.
Tenminste….. daar waar vuurwerk op de kinderen een grote aantrekkingskracht heeft.
( ……Laat ik het uitleggen voor mensen mij afschieten….. :-) )
Met kinderen die niets hebben met vuurwerk of er neutraal tegenover staan, kun je volstaan met het ach en wee over vuurwerk. Hoe gevaarlijk het is en hoe dom sommige kinderen zijn die zich onder groepsdruk laten verleiden tot gevaarlijke handelingen. Ook de domheid en het risico van een HALT-straf door het toekijken, dan wel toejuichen, van het molesteren van de openbare ruimte is met deze kinderen bespreekbaar.
Sterker, jullie zijn het gloeiend eens…
Prachtig toch, snel uitgekletst en als ouders en pubers eensgezindheid over een belangrijk onderwerp.
Een preek over vuurwerk
Maar dan het kind met een zeer licht vorm van pyromanie, meest jongens…
Deze komen zo na de kerst tot leven en zijn niet te harden. Vroeg op en fijn zwerven over straat. Vage antwoorden over verblijfplaatsen en met kleine brandgaatjes in de jas. En een sterke brandgeur in de ge-gel-de strakke haren.
Nou, weet van mij dat je het niet gaat redden met een goed gesprek. Deze jongens hebben ergens een bron van aanvoer van steeds nieuw zwaar en illegaal vuurwerk. Iedereen behalve jij weet waar het vandaan komt.
En gevaarlijk?
Hoe kom je erbij, je bent echt de meest middeleeuwse moeder die zelf spookbenauwd is en je kind niet zijn ervaring gunt.
En reken maar dat dat klopt. Zeker op dit gebied.
Dus rest de preek en als dat niet helpt een keihard verbod waarbij je tig keer per dag de vreselijke crisis moet doormaken dat je je kind isoleert van zijn vriendjes.
Nog beter werkt overigens de actie die manlief een keer uitvoerde: Na overtreding de hele rataplan in een grote emmer water.
Dag vuurwerk en knalwerk….
Oeff, ik moet zegen dat in eerste instantie deze actie mij ook heftig voorkwam. Echter de werking is voor de eerst komende jaren preventief, want ja dat was nu ook weer niet de bedoeling van het zakgeld.
Wat te doen deze dagen?
Dat hangt dus helemaal van je kind af. Jonge kinderen moet je gewoon voorlichten over veilig afsteken, uit de buurt blijven, een aansteeklont hebben, en bla, bla, bla. Samen al jong beginnen met het kopen, oefenen en er samen een mooie traditie van maken.
Onoverkomelijk is het ook niet als je kind per ongeluk voelt hoe heet een sterretje wordt.
Houd toezicht en stuur je verstandige kind met verstandige instructies op pad om te genieten. Vertrouwen moet gegeven en verdiend worden en daar werk je samen aan door het maken van afspraken.
Je kleine nieuwjaarspyromaantje houd je strak, alcoholvrij en die stel je de meest verschrikkelijke straf in het vooruitzicht zoals een emmer water voor de knallers of alleen onder toezicht de straat op.
Geniet zelf zo veel mogelijk, blijf ademen en weet dat het over een paar jaar voorbij is als ze zelf ook wat meer middeleeuwse activiteiten krijgen of een bange vriendin. Die laatste is dacht ik de beste verdediging voor letsel……
Lees meer in de categorie bij mij thuis en pubers.
Lees over : ruimte voor jongens.
Lees meer : Wat aandacht krijgt groeit.
Lees meer: Ruzie in de tent.
De praktijk voor kindercoaching en de opleiding tot kindercoach wenst je een schitterende jaarwisseling.
Ook ik mocht geen vuurwerk, elk jaar weer ik ben nu 26 en kan zeggen dat dat niet de oplossing is.
Nu ben ik nog steeds redelijk gefixeerd op vuurwerk en ik neem het mijn ouders best kwalijk dat ik het niet mocht afsteken, omdat de aantrekkingskracht de dagen voor oud en nieuw te sterk was.
Dus de consistentie voor mij was dan vaak isolatie van vriendjes en vooral van vuurwerk.
Ik maak tijd voor mijn dochter of ze nu 5 of 500 rotjes / pijltjes wil afsteken. En natuurlijk kan mijn vriendin zeggen ik ben er bang voor of het is te koud noem maar op. Het is een keer per jaar en dankzij mijn ouders kan mijn 6 jarige dochter zich elk jaar weer gecontroleerd uitleven. Zodat zij er op een verantwoorde manier mee om kan gaan in de toekomst.
Jammer dat je geen vuurwerk mocht van je ouders en fijn dat je je dochter dit feest gunt. Ik denk dat het onderwerp vuurwerk wel genuanceerd is. De wet schrijft domweg de regels voor en waar het vaak om gaat is dat pubers risico’s nemen die ze niet kunnen overzien. In het boek het puberende brein wordt prachtig omschreven hoe het in de puber hersenen werkt bij risico gedrag.
Verbieden van vuurwerk heeft naar mijn idee weinig zin. Begeleiden van kinderen bij vuurwerk is daarentegen wel heel zinvol. Op oudejaarsdag mag volop geknald worden en dat is prima. Voor ouders is het verstandig hun kind ook op dit gebied op te voeden en dat betekent leren veilig en verantwoord om te gaan met knalwerk en de buurt. Op die manier kan iedereen er plezier aan beleven. Je zegt zelf ook al ‘gecontroleerd uitleven’ en dat lijkt me de beste houding.
Voor veel kinderen en ouders is het niet zo’n punt zoals ik al in mijn blog schreef. Voor anderen is de uitdaging wat groter. Het was niet voor niets dat mijn zoon zijn rotjes zag verdrinken. Je mag van je kinderen verwachten dat ze zich aan de (wettelijke) afspraken houden en dat er consequenties op staan. De groep kinderen en jongeren van de leeftijd van destijds mijn zoon kende een grote verscheidenheid. Er is toen veel straatmeubilair kapot gegaan door oneigenlijk gebruik van verboden ‘bommen’. Nitraatvuurwerk en weet ik wat voor knallers hoort niet thuis in kinderhanden. Sinds de bewuste jongeren uit die groep allemaal minstens 1 halt taakstraf hebben doorlopen, en er deze week alweer een 14-jarige is thuisgebracht door de politie, is het dit jaar tot nu toe vrij rustig in ons dorp. Al heeft onze hond (en die niet alleen) al de hele week de bibbers.
Morgen, op oudejaarsdag zitten we de hele dag in het carbid ‘gedonder’ Prachtig dat dit kan en een feest voor vele pubers. Vanuit de verre omtrek en buurdorpen horen we de doffe dreunen de hele dag gaan. Mijn kinderen kopen al lang geen vuurwerk meer nadat we een aantal jaar geleden een zo grote voorraad rotjes hadden aangeschaft, dat ze zelfs na de hele dag afsteken nog niet door de voorraad heen waren. Kennelijk was het toen genoeg.
En voor jou, ook al omdat je me een reactie vroeg, de vraag: Houd jouw dochter er echt van of doet ze het om jou een plezier te doen? Wat is er in haar ogen te lezen, blijdschap of toch een spoortje angst?
In ieder geval wens ik je een prachtige en knallende jaarwisseling en een goed 2012.
Gelukkig had ik een grote broer en een vader die ook van vuurwerk hield. Samen kochten wij het vuurwerk en een paar lontjes. Mijn vader leerde mij hoe ik het vuurwerk moest afsteken. Vuurpijlen in een fles die stevig staat en ander vuurwerk vanaf de grond. Blijven praten over de gevaren, voordoen en er samen van genieten is volgens mij de sleutel.
www . hulp-bij-opvoeden . nl
Dag Sonja,
Dank je voor je reactie.
En Ja….., prachtig om vuurwerk van je vader en grote broer te leren en een lesje over veiligheid te krijgen. Dat vergeet je je leven niet weer en kan zo mooi van generatie op generatie overgaan.
En dan leer je naast veiligheid over vuurwerk ook nog eens over (basis) veiligheid van je ouders….
Leuk artikel!