In ieder gezin komt het voor: ouders hebben een conflict met een kind. Het kan gaan om gestelde regels en overtredingen, regels die veranderd moeten worden of irritaties die opspelen, of…. ,of…..
Ieder gezin heeft zo zijn eigen conflictbronnen die vaak gerelateerd zijn aan een bepaald onderwerp of kind. Zo komt het regelmatig voor dat conflicten bij het ene kind gaan over regels en bij het andere kind over vertoond gedrag.
Wat speelt een rol bij conflicten met een ouder
In willekeurige volgorde kun je een aantal kenmerken noemen die van invloed zijn op conflicten:
- Iedere ouder en kind heeft zijn eigen conflict trigger; waar de één boos wordt, blijft de ander “cool”
- Er is sprake van een verschil in belangen, behoeften of meningen
- Iedere partij vindt meestal dat de ander slecht, of niet luistert
- Er wordt ingevuld wat de ander denkt of voelt
- Emoties kunnen een grote rol spelen en hoog oplopen
- Er kunnen partijen en coalities ontstaan: wie neemt het op voor wie
- De onderlinge communicatie kan worden verstoord
- Het is een kans om een nieuw evenwicht te vinden, zaken op te helderen en de lucht te zuiveren
Ruzie binnen je gezin een taboe?
Er zijn veel gezinnen die ruzie en conflicten proberen te vermijden en gaan voor de lieve vrede. Vooral moeders schijnen hier over het algemeen erg goed in te zijn. Ik heb de indruk dat op het onderwerp ruzie binnen een gezin nog een stevig taboe rust.
Het is natuurlijk een verstoring van het “happy family” idee als je moet bekennen dat het binnen de muren van je huis wel eens oorlog is. En zeker in de huidige “uiterlijke schijn” maatschappij wil geen mens geassocieerd worden met de moeilijke kanten van het gezinsleven.
Wat echter vergeten wordt is dat het omgaan met ruzie en conflicten een belangrijke leerbron is voor kinderen:
- Waar kunnen kinderen meer leren dan thuis op het gebied van hoe je ruzie kunt maken?
- Waar kunnen ze beter oefenen hoe ze zich staande moeten houden in de wereld?
- Welke ouder laat zijn kind vallen als er ruzie is?
- Waar leert een kind beter omgaan met grenzen en met tegenstand?
- Wie vind jou als kind zo de moeite waard om jou het beste te leren, desnoods via de harde weg?
- Waar kan je kind (en jij!!) zoveel verschillende manieren leren om iets voor elkaar te krijgen?
- Waar kan je kind beter leren dat er nog leven is na een ruzie?
- Van wie kan je kind beter leren dat ruzie weer goed gemaakt kan worden?
Dus als je weer eens in een huiselijke oorlog bent verzeild geraakt, bedenk dan dat dit voor je kind en jou een prachtig moment is om van elkaar te leren!!
Waar kun je rekening mee houden bij ruzie en wat kan helpen
Vrijwel zonder uitzondering zijn er veel emoties betrokken bij ruzie en conflicten binnen het gezin. Meestal vieren boosheid en verdriet, maar ook angst de boventoon.
De volgende tips zijn misschien even een overdenking waard:
- Uit de oude doos: tel tot 10, maar nog liever tot 25……
- Bij 25: adem in en adem lang uit, en doe dit nogmaals…..
- Luister naar je kind en vraag door naar redenen van je kind. (je kind leert argumenteren…)
- Vertel jouw redenen voor de ruzie. (je kind leert over belangen…)
- Toon begrip, leg uit waarom je bang, boos of verdrietig bent. (je kind leert over emoties…)
- Verwoord je behoeftes en vraag naar die van je kind. (je kind leert over behoeften…)
- Durf het te zeggen als je ongelijk hebt. (je kind leert over fouten mogen maken…)
- Heb de moed om je spijt te betuigen. (je kind leert over excuses…)
- Zoek samen naar een goede oplossing. (je kind leert over compromissen…)
Dus,….. als je durft ruzie maken met je kind, leert je kind nog veel meer, zoals nadenken, herkennen en benoemen van gevoel en behoefte, toegeven, onderhandelen, wat is belangrijk, iedereen kan anders over iets denken, emoties herkennen, interpreteren, creativiteit, over gezagsverhoudingen, afspraken maken en je eraan houden, concessies doen, bij het onderwerp blijven, de confrontatie aangaan, omgaan met winnen en verliezen, respect, tot 25 tellen (omdat jij dat zo goed kunt :-)) en waarschijnlijk nog veel meer……
En wedden dat je van de lieve zoete vrede nooit zoveel kunt leren, behalve dat het zo fijn is nadat je een ruzie hebt opgelost??
Tot slot
Een kleine waarschuwing moet mij even van het hart: Er wordt door professionals vaak gewezen op het belang van als ouders samen één lijn trekken. Bedenk echter dat het voor een kind heel bedreigend is om het te moeten opnemen tegen een front van twee mensen. Ouders hebben toch al veel macht (als het goed is in de goede zin van het woord..) en het kan voor een kind heel ontmoedigend zijn om zich daar tegen te verweren in een emotionele strijd.
Je kunt dan beter kiezen voor een gesprek op een later moment. Op basis van argumenten kun je dan met elkaar te praten én luisteren om het conflict goed ten einde te brengen.
Tijdens de ruzie vraag je je kind om te luisteren en te handelen naar de wens van je partner en bemoei je je niet met de inhoud. Zo sta je als ouders toch naast elkaar.
En nog één: Heeft je kind ruzie met je partner bemoei je er dan niet mee. Laat ze het samen oplossen en maak in gedachten een brug tussen hen beide. Ik garandeer je dat het werkt!
Lees ook: De IQ illusie
Lees ook: Laat kinderen klooien
Lees ook: Over NIET en WEL en de roze olifant
Lees ook: Wat aandacht krijg, groeit
Lees ook: Hoe fijn is een perfecte ouder?
Lees ook: We tobben wat af met onze kinderen
Lees ook: Spreek jij de taal van je kind?
Lees ook: Wat speelt er echt bij concentratie problemen?
Ken je Ik leer leren al?
Wil je een aantal keer per jaar artikelen ontvangen? download dan het gratis eboek van de praktijk voor kindercoaching en de opleiding tot kindercoach.
Materialen voor kindercoaching koop je bij Ninico
De illustratie is van Bianca Snip.
Wat fijn eens te lezen dat ruzie maken met je kind ook leerzaam kan zijn. Het is bij mij thuis (ik ben alleenstaande moeder) de laatste week elke dag raak. Daar word ik moedeloos van. Ik heb vanochtend met mijn dochter afgesproken de rest van de dag even geen ruzie meer te maken omdat we in zo’n negatieve spiraal terechtkomen. Maar blijkbaar hoort het er gewoon bij. Weer een schuldgevoel minder, helpt vast ook minder ruzie te maken :-)
Geplaatst door: Sandra | 01/06/2010 om 09:31
Dank je Sandra voor je reactie, en inderdaad ruzie is niet erg, zeker niet als je het weet op te lossen. Jij leert je dochter tegelijkertijd dat je dus kunt besluiten te stoppen én dat je in een negatieve spiraal kunt komen waar je uit wilt blijven. Zowaar; 2 lessen voor je dochter (en jezelf, minus schuldgevoel, als dat geen winst is :-)
Geplaatst door: Tea | 01/06/2010 om 22:46
Ruzie is op te lossen door altijd rustig te blijven en je niet laten verleiden om er in mee te gaan.
Wat ik vooral heb geleerd van mijn ruzies met mijn nu al volwassen kinderen, dus nu ik terug kijk naar mijn eigen gedrag, is dat ik vroeger vooral het laatste woord wilde hebben. Er kwam dus geen einde aan de onenigheid. Want het kind werd steeds bozer en ik daardoor ook. Nu ik ouder ben, denk ik: het was mijn ego dat het laatste woord wilde hebben. Mijn ego komt steeds meer op de achtergrond, dus dat ego-gedoe wordt steeds minder.
Mijn kinderen hebben wel die ego nog. Van mij mogen ze het laatste woord hebben.
Ik zeg wat ik wilde zeggen en ik laat t daar nu bij. Kind sputtert nog even tegen en dan is t klaar.