Een prachtig boek wat ik al een poosje in huis heb is:
“Alle honden hebben ADHD”
Ik laat dit boek graag even lezen aan kinderen en hun ouders die in de praktijk komen. Tijdens de laatste thema avond over adhd was dit boek een mooie leidraad voor het gesprek met de aanwezige ouders. Herkenning is gegarandeerd. Het maakt daarbij niet uit of het kind weinig of veel last heeft van adhd.
In het boek staat op iedere bladzijde een foto van een hond in een bepaalde situatie of met een bepaalde blik. De tekst erbij maakt de wereld van een kind met adhd heel inzichtelijk.
Zo kunnen we lezen en zien dat een kind met adhd soms in situaties duikt zonder over de gevolgen na te denken. Op een foto verder zien we een hondje voor een kudde koeien: Tsja,…. ook kinderen met adhd zien in de regel weinig gevaar.
Een hond die lijkt te vliegen in de lucht met wijduitstaande oren, laat ons weten dat de zintuigen van adhd’ ertjes overprikkeld kunnen worden door alles om hen heen.
Zeer belangrijk om te weten: Hun hersenen werken beter als hun lichaam in beweging is.
Kijk, als iedereen dat zou weten dan zou er al meer begrip kunnen zijn voor kinderen met adhd. We zouden ze niet meer dwingen om stil te zitten en alleen hun hoofd gebruiken, maar konden denken aan creatieve oplossingen. Zodat de adhd’er kan leren en de omgeving kan blijven ademen.
Maar de mooiste en meest ontroerende foto’s staan achter in het boek waarin wordt gevraagd om hen aan te moedigen bij hun dromen, om in hen te geloven en hen te accepteren zoals ze zijn.
Al met al een prachtig boek waarin op humoristische wijze op bijna 70 pagina’s heel knap en respectvol wordt uitgelegd hoe de wereld van een adhd’ er eruit ziet.
En het boek gaat wel over adhd, maar vele ouders met ondernmende kinderen zullen hun kind erin herkennen.
Kathy Hoopmann heeft het boek samengesteld en geschreven en het is te verkrijgen via uitgeverij PICA.
Meer in categorie: adhd en gelezen.
Meer informatie?, mail naar de Praktijk voor Kindercoaching
ADHDhondje,
Ik heb een hele lieve hond die zich Hovawart noemt,hij is een erfbewaker,maar gezien het feit dat de buurhond en hij niet met elkaar overweg kunnen,moet hij vaker binnen zijn dan mij lief is,ik compenseer dat door 2 maal per dag te gaan fietsen met hem en hem dan op die manier te prikkelen,ook is constante aandacht en motivatie geëist,aangezien hij als Reu zeer gedreven en fel is.
Ik probeer hem daarbij te motiveren,maak hem attent op allerlei dingen zodat hij afleiding heeft en zich kan uitleven,onder gematigde controle dat wel.
Als we dan weer van onze fietstochten thuiskomen zijn we beiden behoorlijk moe(ik ben hart/longpatiënt red.),de hond drinkt wat en gaat dan meestal een tijdje liggen op een koelere plek in huis,vervolgens zoekt hij een plekje op waar genoeg zuurstof in huis is,een iets openstaand venster is dan al voldoende,al zou een hok in de achtertuin nog vele malen beter voor hem zijn.
Maar helaas is dat gezien het eerder geschrevene niet mogelijk.
In huis speel ik met hem,geef ik hem aandacht,knuffel hem regelmatig,geef hem kusjes en dansen we zelfs met elkaar!?kort, want dat is niet goed voor zijn heupen en voor mij erg zwaar.Hij wordt dan snel teveel geprikkeld en ik moet hem dan ook tijdig terechtwijzen en corrigeren,als hij zijn hormoontjes weer onder controle heeft geef ik hem nog even wat extra aandacht en veelal voldaan gaat hij zijn eigen weg,liggen op zijn plaatsje.
Ik wil graag af en toe even wat rusten om weer nieuwe energie op te doen,waarbij ik de rustmomenten combineer met het slapen van het hondje.
Ik ben er zeker van dat honden een stuk ADHD met zich meedragen,maar als je er goed naar handeld
kun je een prachtige vriend eraan overhouden,oplettend waakzaam gezellig en een knuffelaar natuurlijk,veel succes met de aandacht,een hond is soms net als een kind,Roger Maastricht.