Vele kinderen van rond de 12 jaar gaan binnenkort naar de brugklas. Min of meer behoren ze dan officieel tot de pubers. Weliswaar zijn het dan nog jonge pubers, maar toch..
Voor hun ouders zal er de komende tijd ook het nodige veranderen en regelmatig komt het voor dat ouders hun eigen kind even niet meer herkennen, maar gelukkig gaat de overgang ook vaak vrij geruisloos.
In het boek “Echte mannen lusten geen kaas” van Maria Mosterd kunnen we lezen hoe zij als brugpieper langzaam steeds meer verzeild raakte in het loverboy circuit. Dé nachtmerrie van elke ouder.
Wat gebeurt er eigenlijk emotioneel bij jonge pubers?
Rond deze leeftijd begint een kind meer over zichzelf in verhouding tot leeftijdsgenoten na te denken. Wat is mijn plek in de groep, wie ben ik eigenlijk, wat had ik moeten doen en wat kan of moet ik doen om mijn idealen te bereiken.
Deze manieren van zelfreflectie zijn nieuw voor het kind en kunnen voor grote verwarring zorgen doordat hij inziet dat de werkelijkheid niet altijd overeenkomt met zijn ideaal of dat van de groep.
Schaamte komt nu ook meer voor, met name schaamte voor de ouders en voor zichzelf als de puber zich begint af te vragen wat anderen van hem denken.
Vrienden nemen een steeds grotere plaats in, regelmatig ten koste van broers, zusjes en ouders. Door te experimenteren met gedrag, kleding, rollen en relaties afgekeken van anderen, kan de puber zich afzetten tegen zijn ouders.
De eigen identiteit is nog lang niet verankerd waardoor het voor het ene kind meer zoeken is naar “wie ben ik” dan voor de ander.
Al met al voor de puber een verwarrende tijd die vaak gepaard gaat met onzekerheid, wisselende stemmingen, concentratieverlies, terugtrekken uit sociale relaties of juist een bepaalde groep veel opzoeken. Zo veel pubers er zijn, zo veel verschillend gedrag is er ook.
Wat te doen voor ouders in de pubertijd?
In grote lijnen zou je kunnen zeggen dat de gemiddelde puber het meest liefde, begrip én grenzen nodig heeft. Verplaats je als ouder in je puber en denk terug aan je eigen pubertijd. Experimenteer zelf ook eens met ander gedrag, een andere rol en met de relatie met je puber. De ene keer spreek je hem aan als volwassene en de andere keer stel je een duidelijke grens, afhankelijk van de situatie.
Maak voor jezelf de balans op wat echt belangrijke waarden zijn en waarover wel of geen discussie mogelijk is.
En tot slot: Zorg ervoor dat je altijd in gesprek blijft én betrokken bij je kind, wat er ook gebeurt. Want ook al is hij of zij nog zo stoer: Ten diepste heeft je kind je altijd nodig als ouder.
Hulp nodig? Bel of mail de Praktijk voor Kindercoaching
Hallo Tea,
Het verhaal van Maria Mosterd is een verzonnen verhaal gebleken en doet daarmee tekort aan echte slachtoffers van loverboys.
Hartelijke groet Merijn
Dank voor de toevoeging. Ik wist niet dat dit verhaal niet klopt.