Al jaren ben ik werkzaam in mijn Praktijk voor Kindercoaching, ruim voordat kindercoaching en opvoedcoaching in de belangstelling kwam. Hierdoor heb ik vanaf het begin mijn visie op coaching aan kinderen en hun ouders zelf kunnen en moeten ontwikkelen. Door mijn kennis en ervaring in de loop der jaren is mijn filosofie en visie met name op het gebied van de betrokkenheid tussen ouders en kinderen een steeds grotere rol gaan spelen.
Wat ik als kindercoach en opvoedcoach én als opleider van toekomstig coaches belangrijk vind is oa:
Theoretische kennis op orde hebben en blijven bijscholen. Dit betekent voldoende kennis van ontwikkelingspsychologie, contextuele psychologie, pedagogiek, orthopedagogiek en niet te vergeten communicatie.
Kennis geeft inzicht in het plaatsen van het ervaren probleem
- Waar gaat het precies over
- Is er sprake van een (tijdelijk en oplosbaar) probleem of van een ontwikkelingsachterstand
- Passen de verschijnselen bij de ontwikkelingsfase en de leeftijd
- Wordt het dagelijks functioneren en de ontwikkeling bedreigd door het probleem
- Wat is het probleem onder het probleem
- Welke rol speelt het gezin en de omgeving
- Welke overtuigingen spelen een cruciale rol
- Welke opvoedkundige mogelijkheden kunnen een rol spelen
- Aan welke oplossing heeft men behoefte
- Welke methodieken zet ik in
- Vermindert de klacht met een duwtje in de goede richting
- Is er misschien meer specialistische hulp nodig of moet ik doorverwijzen
Methodieken die helpen
Als kindercoach is het heel belangrijk de methodieken die kunnen helpen bij het oplossen van het probleem te beheersen. Het op peil houden en uitbreiden van (de nieuwste) kennis en ontwikkelingen binnen het vakgebied van opvoeden en jeugdhulpverlening is een voorwaarde voor blijvend professioneel helpen.
Doordat ik naast mijn praktijk ook werkzaam was in de reguliere hulpverlening aan ouders en kinderen, les geef aan beroepskrachten uit het werkveld en ieder jaar zelf verschillende scholingen volg, blijf ik op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen.
De belangrijkste voorwaarde
Het meest belangrijke echter is, zoals ik steeds weer merk, volledige aandacht voor en acceptatie van het kind.
Gezien en gehoord worden in de klacht, het probleem en de omstandigheden is voor het kind en zijn ouder(s) vaak een eerste stap in de goede richting. Want sommige kinderen en ouders lopen al heel lang met hun problemen zonder dat er een oplossing komt. Door volledige aandacht en respect komt het eigen verhaal naar voren waardoor een natuurlijke vorm van “helpen” ontstaat. Dit noemen we tegenwoordig coachen:
Coachen betekent: de ander helpen zichzelf te helpen
Gedurende de coaching heb ik steeds maar twee vragen:
– Wat speelt hier.
– Wat is hier nodig.
Voor de eerste vraag stem ik af op het kind en vraag me af welke goede bedoeling het kind kan hebben met zijn probleem of gedrag, en voor wie of wat het probleem welk voordeel oplevert.
De antwoorden op deze vragen bieden zicht op de sleutel tot de oplossing én geven direct aan wat er nodig is en wat het meest zal helpen.
Iedere keer ben ik weer verbaasd hoe goed kinderen en hun ouders uiteindelijk precies weten wat goed voor ze is en daarvoor alleen een gids nodig hebben om de juiste weg te zien en te vinden.
Om inzicht te krijgen gebruik ik het stoplichtdenken wat het werkmodel van de kindercoach volgt. Hierin passen allerlei werkvormen zoals een verhaaltje, een spelletje met knopen, stenen of matjes, een tekening, die ene methodiek wel en de andere juist niet.
Ieder kind, zijn ouders en het probleem vragen om een eigen aanpak.
De route is echter altijd dezelfde, namelijk die van het rode toplicht naar het groene licht met mogelijkheden en oude en nieuwe wegen en routes.
Er is geen coaching gelijk
Bij leerproblemen als dyslexie komen er naast het leerprobleem vaak andere zaken om de hoek. Hierdoor is voor elk kind de weg naar verbetering anders. Heel soms is gewoon niets doen en overeenkomen dat het probleem even nodig is de doorbraak naar verandering en levert dit gek genoeg wonderen op.
Doordat ouders vrijwel altijd aanwezig zijn bij het coachen zijn ze actief betrokken bij oplossingen voor de toekomst.
Mijn visie is dat ouders en kinderen bij elkaar horen. Als kindercoach werk ik met hen samen door hen een klein tikje mee te geven in de richting die hen verder kan helpen.
En het mooiste is dat de ervaring mij geleerd heeft dat door deze aanpak kinderen en hun ouders al tijdens de eerste sessie hun eigen kracht en mogelijkheden ontdekken waardoor het aantal afspraken zeer miniem zijn.
Lees ook: Kind of methode, methode of kind
Lees ook: Beter leren door fietsen en darten
Lees ook: De vorige praktijkdag
Lees ook: Wat denkt een kind over de kindercoach
Lees ook: De kindercoach voegt iets toe
Lees ook: De kindercoach als vertaalmachine
Lees ook: De kindercoach driehoek
Lees ook: De kindercoach is een stoplichtdenker
Lees ook: Het onzichtbare voordeel van het probleem
Lees ook: De taal in het land van de kindercoach
Lees ook: De reis van de kindercoach
Wil je ook leren kinderen te begeleiden en de basisopleiding tot kindercoach of een bij of nascholing volgen, lees dan verder op de site voor de opleiding tot kindercoach of op de website voor Ik leer leren
Wil je op de hoogte blijven, download dan het gratis eboek.
De materialen voor de kindercoach vind je in de webwinkel….
De illustratie is van studio Staalkaart
Geef een reactie