Een aantal jaren geleden las ik over een onderzoek van J/M Magazine dat driekwart van de ouders bezorgd is over de ontwikkeling en het gedrag van hun kind. Driekwart!!!�
Ouders zijn onzeker, overbezorgd, er wordt geanalyseerd en geproblematiseerd.
Het lijkt wel alsof deze bezorgdheid van ouders steeds erger wordt.
Wat betekent dit voor ouders en kinderen?
Vooral veel dagelijkse ellende lijkt me zo. Het je zorgen maken verdringt dat er plezier en vreugde kan zijn. Somberen aan de ontbijttafel, stressen op weg naar werk en school, teleurstelling over cito-toetsen. Ouders en kinderen krijgen heel wat te verduren.
En je kunt je afvragen of het allemaal de moeite waard is.
Later……..
Ook ik heb me vaak zorgen gemaakt toen onze kinderen klein waren. Vaak ook gedacht dat ik tekort schoot, meer moest doen en minder moest laten. Veel kunst en vliegwerk om alle ballen in de lucht te houden.
En nu… nu onze kinderen volwassen zijn, heb ik wel eens spijt dat ik niet meer heb genoten van wat er wel was.
Want sommige dingen moet je gewoon accepteren zoals aanleg en voorkeuren. Nog moet ik vaak even heel diep zuchten, slikken en mezelf geweld aandoen om mijn kinderen hun eigen keuze te laten.
Mijn geluk hoeft niet hun geluk te zijn.
Dat is soms een harde dobber, maar ja, je kinderen voed je op om ze eens weer los te laten en ze te laten uitvliegen.
- En is het niet zo dat we zelf op een bepaald moment ook ontrouw zijn geworden aan de dromen en visie van onze eigen ouders?
- Hebben we daar zelf ook niet mee geworsteld?
- Wilden we in het diepst van ons hart ook niet graag de toestemming van onze ouders voor onze eigen keuzes die niet de hunne waren?
Tip….
Ontspan, ontspan, ontspan, beste pappa’s en mamma’s want een kind wat zich ontwikkelt, heeft het nodig dat je bescherming biedt tegen de gevaren van de wereld. Maar je moet ook duwtjes geven om in aanraking te komen met de gevaren zodat ze ervaren wat het is.
En als het een kind van jou is hoef je toch echt niet bang te zijn dat het slecht afloopt?
Want met jullie is het toch ook goed gekomen?
En neem van mij aan dat je invloed en “maakbaarheid” op je kind uiteindelijk beperkt is en zeker een uiterste houdbaarheidsdatum heeft.
Je zult het nooit helemaal goed doen want daar heeft geen kind wat aan. Jammer dan en helaas pindakaas, niemand is perfect…..
Lees ook: Ouders moeten aanwezig zijn tijdens therapie en coaching
Lees ook: Alles gaat een keer voorbij
Lees ook: Onrust in de klas
Lees ook: Hoe fijn is een perfecte ouder?
Lees ook: Ieder kind uniek of toch maar liever niet
Lees ook: We tobben wat af met de kinderen
Lees ook: Als je achter je kinderen staat
Lees ook: Hoe wil je als ouder worden herinnerd
Ken je Ik leer leren al?
Het stoplicht en de poster met het werkmodel van de kindercoach koop je bij Ninico
Wil je leren hoe je ouders en kinderen kunt helpen? Kijk dan op de website van de opleiding tot kindercoach
Mocht je hulp nodig hebben voor je kinderen, neem dan gerust contact op met de praktijk voor kindercoaching.
Wil je op de hoogte blijven, download dan het gratis eboek
De illustratie is van Aly Westerhuis
M. Buskens zei:
Fijn om een aantal texten te lezen die praktisch en to the point zijn ipv de vele eindelozen woordenstromen die eigenlijk nog niks zeggen…….
Tea Adema is een geweldig en lief mens!
Gewoon een eindeloze stroom van praktische info, over alle zaken betreft opvoeding, kinder/pubertijd/teit…
Mocht ik eens goed in de slappe was zitten, wil ik graag een training bij haar volgen…
Ga zo door, bedankt voor alle info op de Blog, ik raak maar niet uigekeken en uitgeleerd!!!
Dick Kluyver, Naarden, gastdocent techniek(en) op BSO en Basisscholen…
http://www.knutselpartijtje.nl