Geweigerd voor een feestje

Niet uitgenodigd worden voor een feestje.
Dat hakt er voor veel kinderen en ouders in. In feite is dit een leerpunt op het gebied van sociale weerbaarheid.

Kinderfeestjes en zo

Ik heb wel eens de indruk dat kinderfeestjes steeds jonger beginnen. Je kunt je echter afvragen hoeveel bewustzijn een kind van 4 of 5 heeft van een kinderfeestje voor de verjaardag. Hoe moois is het dan nog om het lekker knus te houden met opa en oma en ooms en tantes. Voor veel kinderen in deze tijd heb je dan al bijna een zaal vol met alle echtscheidingen van de laatste jaren.

Wie heeft het beste feestje?

Ook de kinderfeestjes zijn een grote sociale en commerciële aangelegenheid geworden. Hele klassen worden uitgenodigd en thema feestjes worden door bedrijven graag en vooral buitenshuis verzorgd.
Alleen al de traktatie op school lijkt een wedstrijd tussen moeders geworden en de ideeën voor een dergelijke traktatie zijn op internet niet aan te slepen.

Vroeger……..

Wat ben ik soms blij dat ik gevrijwaard ben gebleven van een dergelijk gekkenhuis rondom feestjes. Wij vierden het voor onze kinderen lekker thuis met zelf taartjes maken, buiten spelen, disco in de garage. Het mooiste feestje was met een aantal meiden een doos patat eten, een sprookje voorlezen waarvan daarna een schilderij werd gemaakt en ondertussen rondom de grote tafel heerlijk liedjes zingen. Eén keer ben ik buiten de deur geweest en wat was het een armoede met gillende en rennende kinderen.

Sociale weerbaarheid

Wanneer kinderfeestjes zo belangrijk worden en het iets gaat zeggen over je sociale status, is het natuurlijk een ramp als je wordt buitengesloten van een feestje. Als kind ga je dan aan jezelf twijfelen en ook vele ouders raken in de stress wanneer hun kind geen uitnodiging krijgt voor een verjaardag.

Gelijke behandeling

Wij willen ieder kind graag gelijk behandelen en niemand mag beter of slechter zijn dan de ander. Om deze reden geven veel ouders ook aan andere kinderen cadeautjes wanneer een kind jarig is. Echter, de realiteit is dat er verschil is tussen kinderen en als je jarig bent, heb je er recht op dat je in het middelpunt staat. Dan moeten andere kinderen zich even naar de achtergrond bewegen.

Wat leer je door een afwijzing?

Juist door het niet gevraagd worden voor een kinderfeestje leren kinderen heel veel, zoals bijvoorbeeld:

• Omgaan met teleurstellingen
• Een ander iets gunnen en blij zijn voor iemand die meer boft dan jij
• Dat je niet bij iedereen hoort en dat er verschillende sociale groepen zijn
• Jezelf vermaken als anderen niet beschikbaar zijn om te spelen
• Omgaan met afwijzingen
• Leren jezelf te herpakken na een vervelend bericht
• Overeind blijven en zelfvertrouwen houden
• Jezelf blijven respecteren ook als anderen naar tegen je doen
• Assertief en eerlijk kunnen benoemen dat je teleurgesteld bent
• Assertief en eerlijk zijn als je zelf anderen uitnodigt en afwijst

Omgaan met teleurstellingen

In feite is het niet uitgenodigd worden voor een feestje een grote oefening in sociale weerbaarheid. Hoe ouder kinderen worden, hoe vaker ze te maken zullen krijgen met afwijzingen. Dat begint al op school met het halen van onvoldoendes, met misschien uitgeloot worden voor een studie of afgewezen worden bij een sollicitatie.

Wanneer je van jongs af aan geleerd hebt dat teleurstellingen erbij horen en dat anderen soms of vaker meer boffen dan jij, dan wordt een afwijzing steeds minder een aanslag op je ego en je persoonlijkheid. Soms heb je gewoon pech en soms ben je domweg niet goed genoeg. Uiteindelijk is het leren omgaan met teleurstellingen goed voor je zelfvertrouwen want als het goed is, leer je op die manier heel goed je kwaliteiten en talenten kennen.

Daarnaast zijn mensen die een ander iets gunnen meestal heel plezierig in de omgang en graag geziene gasten. Het paradoxale is dan ook dat juist de kinderen die geleerd hebben blij te zijn voor anderen en enthousiast reageren op voordeel voor de ander vaker worden uitgenodigd op feestjes omdat ze de sfeer verhogen omdat ze niet zitten sippen en zich tekort gedaan gedragen.

Introvert en extravert

Wat veel ouders ook nog wel eens vergeten, is dat niet ieder kind zomaar houdt van feestjes en partijtjes. De extraverte kinderen die graag en veel met en bij anderen zijn, houden van drukte en gezelligheid. Ze bloeien daar helemaal van op en zullen het ook erg vinden als ze iets leuks moeten missen.

Andere kinderen die meer introvert zijn en van rust en regelmaat houden, zijn meestal eens zo gelukkig in situaties met veel kinderen bij elkaar. Voor hen is een verjaardagsfeestje vaak een grote aanslag op hun energie en incasseringsvermogen. Deze kinderen worden zelfs  gemakkelijk over het hoofd gezien en mogelijk (her)kennen andere ouders hen niet eens als kandidaat voor een partijtje.

Hoe help je je kind?

Alle mooie voorgaande leerpunten ten spijt is het natuurlijk hartverscheurend als je je verdrietige kind met een sneu snoetje voor je neus hebt. Het liefst zou je de jarige en zijn ouders direct willen bellen om ervoor te zorgen dat je kind erbij kan zijn. En toch is dat een slecht idee.

Je mag ervan uitgaan dat er goed is nagedacht over de gastenlijst en er zal een goede reden zijn voor de wijziging. Meestal weet je de reden niet en mogelijk is je kind niet goed genoeg bevonden om een reden die geldig is voor de ander of moest er domweg gekozen worden. Op zich is de reden van afwijzing niet interessant. Het is van belang dat je kind hier mee om leert gaan.

Wat kun je doen?

Wanneer je kind helemaal verdrietig thuiskomt, haal dan eerst adem. Ook al ben je zelf, misschien heel terecht, verontwaardigd, je kind heeft jou nu nodig om hem te helpen. Geef allereerst je kind gelegenheid om het verhaal te vertellen. Geef daarna veel erkenning door het benoemen hoe verdrietig het is dat je kind niet mag komen. Benoem eventueel ook dat het heel gemeen voelt (en dat is iets anders dan dat het gemeen is).

En geef vooral aan dat het heel jammer is dat je kind niet mee mag doen. Bespreek met je kind als je merkt dat je kind aan zichzelf gaat twijfelen, dat het nu eenmaal zo is dat je niet overal bij kunt horen. Mensen leven in groepen en bij de ene groep pas je beter dan bij de andere groep. Dat wil dan niet zeggen dat de ene groep beter of slechter is, maar alleen maar iets anders is. En hoe mooi het is wanneer  iedereen anders is.  Dat maakt het leven boeiend en daarvan kunnen we leren.

Geef je kind de tijd om verdrietig te zijn, maar stimuleer het ook om zijn bezigheden weer op te pakken.

Op deze manier leert je kind dat het leven niet eindigt als hij niet mee mag doen. Ook als het vaak gebeurt, kun je uiteindelijk leren dat jij gewoon even waardevol bent als anderen en dat je misschien net even anders bent dan anderen.

En ouders leren kunnen leren dat hun kind geen verlengstuk is van hun zelf en hun kind helpen sociaal weerbaar te worden.

Wanneer je deze tekst, of gedeeltes daarvan, wilt gebruiken vraag dan even toestemming. De link mag gedeeld worden op social media.

Lees ook: Waarom verliezen zo belangrijk is
Lees ook: Is je kind een aap of een giraf?
Lees ook: Organiseer een kinderfeestje

Bekijk ook het filmpje: Leer van je  kwaliteiten bij tegenslag