Je zal toch voor de klas staan tegenwoordig. Met een beetje geluk doe je het voor de kinderen nog goed en accepteren zij je zoals je bent.
Leerkracht is tegenwoordig een vak om niet te benijden. Zelden is er een vak waar steeds meer nieuwe functie-eisen bij komen. En met die functie-eisen heeft de gemiddelde leerkracht regelmatig de nodige moeite. Niet alleen zijn de eisen tegenstrijdig, maar doen ze het vak leraar geen recht. Denk alleen maar aan de steeds verder voortdenderende meet en weet cultuur.
De nieuwste trend
Via de social media kom ik allerlei berichten tegen wat de kinderen wordt toegewenst via leerkrachten. Hoofdmoot wat een leerkracht moet geven is liefde, een echt luisterend oor, echte aandacht, serieus nemen, alle tijd geven, altijd positief zijn, ruzies sussen zodat iedereen zich weer goed kan voelen, geen fouten maken en kinderen niet kwetsen, vertrouwen geven, het gevoel geven dat je belangrijk bent, en de belofte dat juf of meester speciaal voor jou alles uit de kast haalt om jou tot een succes te maken, enz… enz… enz…
We smullen ervan en zijn het eens.
Natuurlijk zijn we het met deze prachtige woorden eens, maar ik krijg er de grootste kriebels van.
Want…..
De meeste mensen die deze wensen kenbaar maken en vol overtuiging gunnen aan de kinderen zijn stuurlui aan wal. Soms leerkrachten die zijn afgehaakt of mensen die geen idee hebben wat een leerkracht allemaal moet doen.
De werkelijkheid is vaak heel anders want het schoolbestuur wil goede cito cijfers, de directeur wil een rustige school met een goede naam, het ministerie wil minutieuze verslagen van ieder kind, ouders willen het beste voor hun kind.
En helaas pindakaas…… een leerkracht is gewoon een mens als ieder ander….
Hoeveel aandacht en liefde kan een kind aan
Natuurlijk wil het kind alle aandacht, liefde en serieus genomen worden. Maar iedere pleegouder weet bijvoorbeeld dat zomaar veel liefde, aandacht en spullen geven aan een kind niet altijd werkt. Als het kind dit aanneemt, wordt het ontrouw aan zijn eigen ouder die niet goed voor hem kon zorgen.
Te veel aandacht en liefde is een dergelijk kind al snel teveel. En wie zal zeggen hoeveel kinderen er in de gemiddelde klas zitten die niet zitten te wachten op extra aandacht en een juf die het kind op een voetstuk plaatst, omdat het het thuis niet goed gaat met ruziënde en overbelaste ouders?
Wat vinden leerkracht en ouders van elkaar
Er is nog een belangrijk ander gevaar als de leerkracht het kind onverdeelde aandacht, liefde en geloof geeft. Een juf of meester die denkt dat dit gegeven moet worden, zal kunnen denken dat zij perfect moet zijn en beter dan de eigen ouders van het kind.
Wanneer de leerkracht een negatief oordeel over ouders heeft, zal het kind stoppen met leren. Andersom geldt het ook. Als ouders vinden dat de juf of meester tekort schiet, zal het kind ook stoppen met leren. Immers het kind krijgt als het ware toestemming om de leerkracht onvoldoende te vinden. En als je iets niet goed genoeg vindt, sta je er niet meer open voor. Zo simpel is dat!
De leerkracht is ook maar een mens
Wellicht de belangrijkste reden dat we moeten hopen dat leerkrachten gewoon mensen zijn, is gelegen in het feit dat de toekomst voor de meeste kinderen geen weg is met rozenbladeren voor de voetjes. De meeste kinderen moeten ooit gewoon werken en samenwerken met allerlei collega’s en managers. En die hebben de gewoonte aardig en onaardig te zijn.
Als wij van leerkrachten verwachten dat ze aan alle behoeften van onze kinderen tegemoet komen, leren de kinderen bitter weinig over het uitstellen van behoeftes en rekening houden met een ander. Immers als je altijd op je wenken wordt bediend, hoe leer je dan doorzetten, empathisch vermogen en het geluk om een ander iets te gunnen?
Wat is er met de leerkracht?
Wat me opvalt is dat we de leerkracht al lang niet meer horen. Degenen die de eisen te hoog zijn geworden, zijn allang verdwenen en anderen sukkelen of zetten door. Zij jongleren met de eisen van ouders, collega’s, directeuren , besturen en ministeries. En o, wat zitten er een kanjers tussen. Ik tref ze heel vaak tijdens de opleiding tot kindercoach.
Juffen en meesters als gewone mensen die worstelen en vragen stellen hoe ze met dat ene of dat andere kind om kunnen gaan. Daarmee laten ze zien en horen dat kinderen hun aan het hart gaan, ook al hebben ze niet altijd een direct passend antwoord op dit kind in de klas.
Wat zeggen ex-leerlingen?
Voor de zekerheid heb ik het aan mijn kinderen en hun vrienden gevraagd. Ze vinden de wensen op de social media maar week en zoet gemekker. Ze ervaren het als nep en onecht wanneer leerkrachten steeds positieve taal gebruiken.
De leerkrachten die zij hebben gehad en waar ze met een heel goed gevoel aan terugdenken, zijn juist degenen die streng waren, wel eens mopperden, strafwerk uitdeelden en gewoon rechtvaardig waren. Daar leerde je wat van en die pakte ook de pesters en de slijmballen aan. Ze hadden regelmatig een knorrig humeur en dan wist je dat je op moest passen.
En, nu ze studeren hebben ze het meest aan de vakleerkrachten. Zij die passie voor hun vak hebben en dit uitdragen. Aandacht, gehoor en liefde halen ze wel bij hun vrienden en thuis. Dat hebben ze voor hun studie niet nodig.
Voorwaar……
Wat zou het mooiste zijn en wat hebben kinderen nodig?
Gewoon een leerkracht die met LIEFDE en PASSIE zijn VAK uitvoert, inclusief ochtendhumeur, zo nu en dan een rotdag en voor zo goed en zo kwaad het gaat tegemoet komt aan de eisen van de ouders, de directeur, het bestuur en het ministerie.
Dan is betrokkenheid bij het kind genoeg en hoeft het niet het perfecte antwoord op het kind te zijn.
Succes leerkrachten en kinderen, veel plezier……..
Meer artikelen:
Lees ook: De juf heeft een boos hoofd en een harde stem
Lees ook: Leren, er is geen ontsnappen meer aan
Lees ook: Als juf er niet zou zijn
Lees ook: Is leren een nieuwe vorm van kinderarbeid?
Lees ook: Waar blijft het plezier van de leerkracht?
Lees ook: Wens: een pedagogiek van vertrouwen
Lees ook: De impact van de juf of meester
Lees ook: Moeten leerkrachten opvoeden?
Lees ook: Prachtige wijze les
Dit is dus waarom ik afgehaakt ben in het onderwijs!!! Je MOET van alles van de inspectie en het ministerie, waardoor je niet meer gewoon kunt zijn voor de kinderen….
Bedankt, Thea. Had ik net even nodig! Ik denk dat ik ‘m vanaf nu maandelijks even ga bekijken :-) .
Succes Inge, je bent een topjuf !! En velen met jou trouwens…. :-)
Zo dit had ik even nodig. Ik geef les in Zwitserland en voel me soms zo onbekwaam. Er wordt van alles verwacht… Ik heb een probleem met een kleuter, hij reageerd vaak aggressief tegenover mij en doet mij ook pijn. Ik schijn als enige geen draad met de kleuter te vinden… Andere snappen het probleem niet, dit gebeurt bij hen nou nooit… Die kleuter is bij hen poeslief… Maar nu zie ik: ik ben gewoon een mens en doe mijn best! Bedankt daarvoor!!