‘Ik ben er helemaal klaar mee’ zei papa en stond op van de rand van de zandbak.
Op zijn twee zoontjes van rond de 2,5 jaar maakte deze opmerking geen indruk zo te zien.
Het blonde manneke met het groene shirtje bleef op vol volume blèren en zijn broertje in het rode shirtje keek tevreden naar het gele zandschepje waarmee hij het manneke in het groen net voor de zoveelste keer een oplawaai had verkocht.
Uiteraard hadden zowel papa als mama al een paar keer gezegd dat slaan niet mocht en was het manneke in het groene shirtje uitbundig getroost, telkens als hij op zijn korte beentjes over het grasveld naar veilige armen rende.
Papa en mama hadden het er maar druk mee en liepen steeds over het grasveld naar de rand van de zandbak en weer terug naar hun stoel, meestal met in hun kielzog een driftig jammerend manneke in groen of rood shirt.
Mijn gezelschap was er trouwens ook hélemaal klaar mee.
Het gemiep en gepiep duurde en duurde maar want als het rode shirtje vermanend werd toegesproken, begon die natuurlijk ook een keel op te zetten.
Voor mij was het weer top genieten van hoe ouders toch in staat zijn om hun kinderen in de miepstatus te houden en zelfs de situatie te verergeren door hun niet zo handige aanpak.
Met een glimlach zag ik allerlei gedragspatronen zich verankeren binnen dit gezin waarbij je bijna kunt voorspellen wat de hulpvraag over 5 jaar zal zijn
Want waarom tig keer roepen dat het rode shirtje met zijn lieftallige peuteruitstraling niet mag slaan en hem niet de schep afpakken, maar hem op enig moment zelfs twee erbij geven waardoor het nog gewelddadiger werd?
En waarom roepen dat je er klaar mee bent en weglopen?
Kinderen hebben veiligheid nodig
Als ik het met ouders over veiligheid heb, zijn ze ervan overtuigd dat ze dit aan hun kind geven.
Ze vergeten echter dat er verschillende soorten veiligheid zijn en één van de belangrijkste is het geven van duidelijkheid.
Hoe eerder je begint met het geven van grenzen in wat je wel of niet toestaat, hoe makkelijker heb je het als je kinderen groter groeien
Als je kind niet goed weet wat wel of niet kan, dan ontstaat er een soort vacuüm waarin je kind zichzelf laat gaan en alles doet wat er aan impulsen maar opkomt. Als er dan geen houvast is, gaat het kind net zolang door tot er een stop komt.
Omdat kinderen verschillend reageren op situaties, kan het zijn dat het ene kind boos reageert na het merken van een grens en een ander kind kan zich angstig en onmachtig gaan voelen en gaan jammeren en piepen.
Boze en piepende kinderen hebben leiderschap nodig
Veiligheid ervaren kinderen dus van de anderen om hen heen en vooral van de volwassenen.
Specifieker: allereerst van jou als ouder
Dit betekent dus dat jij als ouder ieder moment van de dag een kader aangeeft waarbinnen je kind zich mag bewegen. Jij bepaalt de regels en de grenzen.
Regels en grenzen gaan niet alleen over wat een kind wel of niet mag doen, maar ook vooral hoe je kind zich mag uiten als hij zich boos of onmachtig voelt
Kinderen die miepen en piepen of om zich heen slaan, vragen van jou om hem te helpen.
Zeker als je kind jong is, heeft hij je heel hard nodig.
Je laat je daarbij niet verleiden door smoesjes als ‘mijn kind wil dat niet’ of ‘mijn kind vindt dat niet leuk.’
Sterker nog: Jij bepaalt de regie van wat je kind nodig heeft en je weet het uit te houden als je kind zijn wil sterker wil laten zijn dan die van jou
Kinderhersenen begrijpen jouw taal nog niet
Wil je de veiligheid en het leiderschap nemen dan is het nodig dat je je gaat verdiepen in je kind.
Want hoe hilarisch is het om tegen je kind van twee of drie jaar te zeggen dat je er klaar mee bent of dat ze toch eens moeten begrijpen dat slaan niet mag.
De denkwereld van je kind heeft minstens 16 jaar nodig om op jouw level te komen
Jij moet dus vanaf de geboorte aansluiting maken met je kind om te begrijpen wat je kind begrijpt en al KAN begrijpen.
Het begripsniveau van je kind ligt vrijwel nooit op jouw begripsniveau level
Het vraagt dus wel enige zelfreflectie van jou als ouder om de aansluiting met je kind te maken.
Om nog maar niet te spreken van de inspanning om je leidersrol te nemen en ervoor te zorgen dat je kind zich voorbeeldig gedraagt in de openbare ruimte…..
Disclaimer: Gaat je toch niet lukken want dat is bijna niemand gegeven….
Kun je wel een steuntje in de rug gebruiken om te ontdekken hoe je met boze buien omgaat en vooral hoe je ze kunt voorkomen?
Ontdek dan alle geheimen die jij als ouder in je hebt om jezelf te helpen de veiligheid te bieden die je kind nodig heeft.
Meld je nu aan voor de online opleiding: Hoe help ik boze kinderen en zet je eerste stappen nog voordat je dagelijks buiten in de zandbak zit met je kind.
Meld je hier gewoon even aan.
Meer lezen
Lees ook: Wat is het verschil tussen opvoeden en ouderschap?
Lees ook: Ouderschap is leiderschap
Lees ook: Ouder ben je voor de toekomst
Bekijk ook: Hoe kun je je jonge kind het beste helpen?
Geef een reactie