Met tranen in zijn ogen zat hij voor inmiddels voor me. Zijn vuisten waren gebald en hij schreeuwde bijna:
‘Maar meester begrijpt me niet!’
Vanuit mijn ooghoek zag ik bij moeder ook de tranen opwellen en zij wilde al overeind schieten om haar jongen in de armen te nemen om te troosten.
Met een knikje en een handbeweging maande ik moeder te blijven zitten. Want ik wilde niet dat door haar troosten bij hem een onbewuste boodschap van onmacht en onbekwaamheid in zijn lijf werd vastgelegd.
Ik boog me weer naar het jongetje toe en mijn hart ging naar hem uit.
Zooo hard werken voor je meester en dan steeds het gevoel krijgen dat het niet helpt……..
Daar moesten we het over hebben en dus zei ik tegen hem hoe moeilijk het voor hem was dat hij zo zijn best deed en dat het allemaal mislukte omdat hij DACHT dat meester hem niet begreep.
Heftig knikte hij dat dit precies was zoals het was.
Meester snapte nooit dat hij zijn best deed en riep hem steeds tot de orde
Nu konden we verder..
Ik stelde hem vragen wat er precies gebeurde tijdens die aanvaringen met meester en door het beurtelings benoemen hoe moeilijk het voor hem was en het stellen van vragen, kwamen we er achter dat hij het niet zo handig aanpakte met zijn meester.
De weg naar de oplossing…
We ontdekten dat hij verschillende signalen van meester anders interpreteerde en een aantal denkfouten maakte.
Door het onderzoeken van wat er precies gebeurde bedachten we dat het misschien helemaal niet waar was dat meester een hekel aan hem had en dat meester juist probeerde hem erbij te krijgen.
Toen we dit boven tafel hadden, konden we heel gericht aan de slag met nieuwe manieren van denken en bedachten we samen wat hij kon zeggen en doen om de relatie met meester naar een beter gevoel te brengen.
En moeder?
Met haar hand voor de mond zat moeder toe te kijken. ‘Ik heb het helemaal verkeerd gedaan’ zei ze.
Gelukkig kon ik haar vertellen dat ze alleen haar moederhart had laten spreken en dat die soms ook de weg even kwijt is…
Want als je kind overstuur is, wil je helpen en dan heb je niet altijd in de gaten dat er andere dingen kunnen spelen. Zo kon ik haar gelijk ook iets over helpend en niet helpend troosten uitleggen. (Dat is een onderwerp voor een volgende mail…)
Nu moeder dit inzicht had, konden we voor hen samen bedenken wat moeder kon zeggen en doen als de jongen weer eens verdrietig thuiskwam omdat hij het gevoel had dat meester hem niet begreep.
De verrassende afsluiting
Nu we eigenlijk best heel snel de angel uit de situatie hadden en voor zowel moeder als zoon opties voor de toekomst, waren we klaar.
Bij het afrekenen sprak moeder haar verbazing uit. Ze had gedacht dat haar zoon minstens 10 afspraken zou moeten hebben om dit probleem op te kunnen lossen en om trauma’s te voorkomen over dit schooljaar.
Ze was zo opgelucht dat ze nieuwe inzichten en handvatten had gekregen en dat ze nu pas begreep wat er aan de hand was.
En toen ik de jongen een hand gaf bij het afscheid zei hij: ‘Jij bent de enige die mij begrijpt’
Next level gesprekken voeren?
Het afgelopen jaar kwam mijn succesvolle online opleiding het eerste gesprek met ouders voor leraren, hulpverleners en coaches zodat zij met praktische inzichten, handvaten en gesprekstechnieken direct impact hebben.
Na afloop van een eerste gesprek met ouders vertrekken zij met een zogenaamd ‘plusplus’ gevoel van hoop en optimisme wat direct hun kind ten goede komt.
Wil jij ook dat ouders en kinderen als ze weggaan tegen jou zeggen: ‘Jij bent de enige die mij begrijpt?’
Begin in dan direct met de online opleiding ‘het eerste (intake) gesprek en merk direct het effect van een mensgerichte aanpak die geen energie en tijd kost.
Meer artikelen:
Lees ook: Hij moet gewoon doen wat ik zeg
Lees ook: Wat als de inbrekers terug komen?
Bekijk ook: Waarom we kinderen soms helemaal niet begrijpen.
Bekijk ook: De beste redenen om grenzen te stellen aan kinderen
Bekijk ook: Welk type ouder ben jij?
Geef een reactie