Kneuterige kerst

Het eerste wat ze zegt als ik haar vraag naar kerstherinneringen is dat ze van mij die akelige kriebeltrui aan moest.
Ohh lieve help, en ik had die trui nog wel gebreid van echt schapenwol met een prachtige kraag en een schitterend randje. Een beauty was het..

Ik neem de opmerking aan en na een gepast, te laat excuus, vraag ik verder.
En dan komen achtereenvolgens de gezellige familie en gezins etentjes, het samen tafel dekken met het menu op een nieuwe kerstbal geschreven, het huis versieren en heel veel kaarsen en lichtjes in huis.

Stress kan ze zich niet herinneren en ook ik kan  me eigenlijk niet herinneren dat we veel stress hadden rond de kerstdagen. Ik zal heus wel eens tijd tekort zijn gekomen en ook vast gemopperd hebben dat niet alles liep zoals ik wilde, maar ook ik herinner me vooral het kneuterige samenzijn, het tijd hebben voor lezen, uitslapen en gewoon verder niks bijzonders.

Man en zoon herinneren zich geen echte bijzonderheden. De boom is het enige wat bij zoon te binnen schiet, maar verder niets bijzonders en ook man humt wat en geeft geen details bij navraag.

Mijn kerst als kind

En dan denk ik aan mijn kindertijd.
Het mooist is de herinnering aan het speciale mierzoete kerstboekje wat mijn moeder iedere kerst voorlas. Met ons vijven zaten we dan om haar heen en ook al kenden we het verhaal na verloop van tijd uit ons hoofd, de sfeer van samenzijn en warmte was geweldig.

Verder was het hoogtepunt het kerstfeest in de kerk waar altijd wel één van ons een rol had in het kerstspel en waar we ieder jaar een boek kregen samen met een sinaasappel en een kerstkransje.
Wat een verwennerij en ieder jaar spannend om naar uit te kijken.
En dan in het donker met ons allen op de fiets naar huis en brood eten bij kaarslicht.
Ook al was mijn vader erop tegen, we kregen allemaal een uitgeholde aardappel met een echte kaars erin.
Het kerstdiner was gewoon tussen de middag een warme maaltijd met een konijn uit de stal van mijn opa of een eend of ree via het werk van mijn vader.
Alles zelf geslacht en aardappelen en groente erbij.
En dat was dat….
De kerstboom stond in de voorkamer en daar mochten we niet dichtbij komen.

Wat is kerst in deze tijd?

Ik kom op deze gedachten omdat ik overal om me heen hoor over tips voor zo’n beetje alles wat met kerst te maken heeft en dan vooral om het mooier te maken.
En tegelijkertijd struikel je in iedere media over tips om de stress die erbij schijnt te horen te lijf te gaan.

Van de week kocht ik een truitje en werd mij bij de kassa gevraagd of ik het al te druk had voor kerst. Mijn mond viel open en ik stotterde bijna dat dit niet zo was en dat het heel relaxed was.

Het bleef me bezig houden: want waar zijn we in hemelsnaam mee bezig?
Als ik toch geen tijd had gehad dan was ik toch niet een truitje gaan kopen en gaan winkelen?

Als ik de kranten, bladen en facebook mag geloven, zijn we zo aan het doordraaien om de perfecte kerst te gaan creëren, dat de kans groot is dat we gevloerd de kerstdagen ingaan. Tenminste, ik moet er niet aan denken om al drukte aan te gaan:

• Het perfecte menu bedenken
• Het huis van boven tot onder instagram-proof
• Nieuwe kleren voor iedereen
• Perfecte make-up en kapsel
• Veel vrienden over de vloer
• Gezellig met de hele familie om tafel met een tig-gangen diner

En vooral herinneringen maken…

Pffff….
Ik vraag me serieus af of iedereen zich gek laat maken of dat de kranten, bladen en facebook gewoon iets moeten hebben om over te schrijven.

Want laten we wel wezen….

• In de meeste families is de spanning zo nu en dan om te snijden aan die zogenaamd gezellige kersttafel omdat een familielid zich weigert aan te passen aan het ‘gezellig doen’
• Of er mist iemand door ziekte of overlijden. En mag en kan dat er zijn?
• En dan de echtscheidingen. Er zijn jonge gezinnen die bij vier verschillende ouders op het kerstdiner worden verwacht en die geen dag voor hun eigen gezin hebben
• Hoe ga je het aanvliegen als je gewoon met je eigen gezin een dag voor jezelf wilt hebben in plaats van te puzzelen met lunch en diner afspraken met alle families?
• Hoe voorkom je in de aanloop naar kerst scheve gezichten omdat de puzzel niet past of dat je niet meedoet?

Hoezo gezellig herinneringen maken?

Mogen we nog ons eigen plan trekken?

Hoe zou het zijn wanneer we ons minder laten leiden door de verwachtingen van, ja van wie eigenlijk?
Zeker kinderen hebben er echt geen behoefte aan om in volwassen sferen te vertoeven en aan te zitten bij lange diners.
Zij willen gewoon graag samen zijn en spelen.

Hoe zou het zijn als we minder van elkaar gaan vragen en elkaar meer vrij laten om kerst te vieren zoals het past en deze dagen lekker op onze eigen manier invullen?

Mijn kerstwens voor ouders en kinderen

Nog nooit hebben ouders het volgens mij zo druk gehad en zoveel druk gevoeld.
Sinds met name moeders steeds meer uren per week (moeten?) werken, is er nog minder tijd om gewoon eens even te niksen.
Als we elkaar ook nog eens gaan opjagen om de mooiste kerst ever te arrangeren, dan komt er weer een nieuwe eis bij.

Ik gun ouders dat ze heerlijk op hun eigen manier de kerstdagen mogen en kunnen invullen, lekker kneuterig met een dekentje op de bank rond de boom en kindvriendelijk tafelen met aandacht voor elkaar en misschien samen een beetje extra feestelijk de tafel dekken.

Voor alle grootouders waarvan de kinderen net wat teveel hebben om te kunnen ‘onderhouden’: Ga desnoods op andere momenten je kinderen te eten vragen.
Er blijven nog 52 andere zondagen over.
Gun je kinderen het opbouwen van hun eigen tradities zonder dat ze jouw gezelschap moeten houden.

Als ouders het ontspannen hebben, zijn de kinderen de zoetste kerstkindertjes en genieten zij het meest.

Voor de kerstherinneringen hoef je het niet te doen

Voor de herinneringen hoef je het inderdaad niet te doen.
Over twintig jaar zijn het slechts wat fragmenten en sommige tradities die in het geheugen zijn blijven hangen.

En om rekening mee te houden: Sterke emoties, vooral de negatieve, blijven hangen.
De stress, de ruzies maar ook de uitzonderlijke vrolijke toestanden.
Zaken waar je meestal geen invloed op hebt of die je kunt regelen.
Zoals een verplicht gedragen kriebeltrui.
Die overigens daarna in de wasmachine (want echte wol van een vers schaap kan dus niet gewassen..) kromp tot peuterniveau en nichtje van 3 wilde hem ook niet dragen…

Ik wens je heerlijk relaxte kerstdagen en zet de stress maar buiten de deur.
Die haal je in januari maar weer binnen.

Meer artikelen:

Lees ook: Knutsel samen je gezellige kersttafel bij elkaar
Lees ook: Terug kijken op het oude jaar met kinderen
Lees ook:  Verveel je je: Ga een mandala tekenen
Lees ook: Hoe houd je een perfecte pyjamadag?
Lees ook: Ouders denk aan je kinderen als je gaat scheiden 
Bekijk ook: Afleren van ongewenst gedrag is zinloos
Bekijk ook: Voorkom ruzie tussen ouder en kind