Mag een kind je uitschelden?

‘Kutwijf!’ ‘Klootzak!’ ‘Je bent een rotmoeder!’ Welke ouder of leraar heeft nog nooit boze woorden naar zich toe geslingerd gekregen? Al dan niet met schuttingtaal?

Het is best schrikken als je uitgemaakt wordt voor rotte vis. Dat laat geen mens onberoerd, zeker niet als het je eigen kind betreft. Zo heb je hem of haar toch niet opgevoed? Dit mag niet, het is onfatsoenlijk, zo gedraag je je niet!

Je bloeddruk schiet omhoog.
Probeer dan nog maar eens pedagogisch verantwoord met je kind om te gaan.

Weerstand

Soms voel je de scheldpartij aankomen omdat je al een poosje met het kind in discussie bent. Je weet dat het boos gaat worden omdat jij een grens aangeeft. Maar soms komt een scheldpartij als een donderslag bij heldere hemel. Het kind gaat helemaal uit zijn plaat en begint te tieren en te schelden.

Je zit dan plotsklaps in een situatie die bij beide partijen weerstand oproept. Het kind wordt boos, bij jou ontstaat weerstand vanwege de woorden die het gebruikt. Dan ben je samen de klos en escaleert de situatie.

Machteloosheid en te weinig ervaring

Kinderen hebben vaak nog te weinig kennis en ervaring om in woorden uit te drukken wat er van binnen bij ze gebeurt.

Als je niet kunt verwoorden wat je dwars zit, is een scheldwoord er snel uit gegooid. Zeker als je de ervaring hebt dat volwassenen niet naar je willen luisteren, kan schelden een gewoonte worden. Het is een wetmatigheid dat een gevoel van machteloosheid je emoties verhoogt.

Als je merkt of weet dat een kind zich machteloos voelt of te weinig ervaring heeft om conflicten op te lossen is er iets wat je kunt doen!

Want…….

Wat als je je inleeft in je kind?

Interessant wordt het als de scheldwoorden zijn uitgesproken.
Jij hebt de keus om de woorden binnen te laten komen of om ze langs je heen te laten gaan.

• Reageer je met tegenkracht door het kind tot de orde te roepen of negeer je de woorden?
• Wat gebeurt er als je je afvraagt wat het kind bezielt?
• Wat maakt dat dit kind zo tekeergaat op dit moment?

Wat als je het niet persoonlijk neemt?

Wanneer je kiest voor de optie van je inleven in het kind, kom je tot de ontdekking dat het kind zich machteloos voelt. Jij of iets anders blokkeert dat wat het kind wil. Hij ziet jou als de grote verstoorder. Jij bent in zijn ogen schuldig aan de situatie waarin hij verkeert.

Ook nu heb je weer de keus: voel je je persoonlijk aangevallen op dat waar je kind je van beschuldigt, of zie je zijn machteloosheid?

Een kind in nood heeft je nodig.

• Voel je je slachtoffer omdat hij boos op je is?
• Neem je ‘de schuld’ op je en ben jij de volwassene die een kind helpt om zich door deze situatie te worstelen?
• Bied je het kind je hulp aan of reageer je op de, uiteraard onterechte, scheldwoorden?

Wat als je het accepteert?

Stel je voor dat je de scheldwoorden negeert en de machteloosheid, onkunde en boosheid van het kind accepteert. Je kijkt dóór het gedrag heen kijkt en vraagt jezelf af wat hij zo lastig vindt.

Je verplaatsen in de gevoelens en omstandigheden van het kind levert veel op. Als jij de leeftijd van het kind zou hebben, hoe zou jij reageren als iemand jou en je doelen in de weg staat?

Voor mij is het iedere keer weer bijzonder om te zien wat er gebeurt als ik ouders of professionals vraag om uit de eigen rol te stappen en zich voor te stellen dat ze het kind zijn.
Soms is er eerst even weerstand, maar al snel merken ze op hoe vreselijk het voor een kind is om tekort te schieten in de situatie.
Dat ze dan eigenlijk alleen willen schreeuwen.

Wat als je vraagt wat er aan de hand is?

Het besef dat je krijgt als je in de schoenen van het machteloze kind staat, maakt dat je reactie heel anders wordt. De eerste automatische reactie bij grensoverschrijdend gedrag van kinderen is meestal om ze tot de orde te roepen. Wanneer je de scheldwoorden negeert, je verplaatst in het kind en je afvraagt wat er aan de hand is, kun je anders handelen.

Want stel je voor dat je een scheldend kind rustig en open minded aankijkt en vraagt: ‘Wat lukt er nu niet?’ of ‘Wat is het dat jou nu zo boos maakt?’.

Dan daag je het kind uit om met je in gesprek te gaan.

Wat als je erkenning geeft?

Je kunt zelfs nog een stapje verdergaan. Voor veel kinderen is het moeilijk om een vraag te beantwoorden als ze zich boos voelen. Hun hersenen zijn niet aan denken toe omdat de emoties nog voorop staan.

Om een kind te kalmeren kun je benoemen wat jij denkt dat het kind zo moeilijk vindt:

• ‘jij vindt het niet eerlijk dat je nu deze toets krijgt’
• ‘je had erop gerekend dat je nog even door mocht gamen’
• ‘je vindt het gemeen van mij dat je nu naar bed moet omdat je dacht dat we een afspraak hadden’.

Door jouw houding van acceptatie, luisteren en benoemen van dat wat er binnenin het kind aan de hand is, voelt het kind zich begrepen. Zo komen jullie in gesprek.

Wat als je samen een oplossing zoekt?

Als je in gesprek bent over de situatie, is het een stuk gemakkelijker om samen te onderzoeken wat er speelt. Vrijwel ieder kind dat zich begrepen voelt, wil met je samenwerken om een oplossing te vinden.

Maar mag je kind je dan uitschelden?

Is dit dan de toestemming voor een kind om maar los te gaan?

In geen geval!

Wat je doet met een scheldend kind is het eerst kalmeren en de situatie normaliseren om samen tot een oplossing te komen. Daarna ga je in gesprek over het schelden. In rust kun je aangeven dat dit kwetsend voor je is. Geen kind wil jou kwetsen en uitschelden. Daar kun je op rekenen.

Reken er ook op dat dit kind regelmatig in dezelfde valkuil van schelden valt. Gewoon omdat hij nog moet leren de woorden te vinden voor machteloze situaties. Net zoals jij mag leren om je niet gek te laten maken door een scheldend kind.

Wil je voorkomen dat je kind steeds opnieuw in een woede aanval uitbarst?
Er zijn goede manieren om je kind te helpen uit boze gewoontes en scheldpartijen te blijven.

In de korte workshop: Voorkom de vier valkuilen bij boze kinderen leer je voor een klein bedrag op een snelle manier rust in huis te krijgen en te houden.

Want eigenlijk is het heel simpel allemaal.

Meer artikelen:

Lees ook: Leer een kind omgaan met een NEE
Lees ook: Komt de boosheid van je kind bij de juiste persoon terecht?
Lees ook: Is boosheid een gewoonte die je kunt veranderen?
Lees ook: Waarom stoppen pubers niet met schoppen?
Lees ook: Hij was nog niet stoer genoeg……
Bekijk ook: Meidenvenijn
Bekijk ook: Slaan op een boksbal is geen oplossing bij boosheid
Bekijk ook: Hoe ga je om met moeilijk gedrag van kinderen?