- Ze weten dat het niet mag en toch doen ze het
- Honderd keer heb ik het al gezegd en het helpt allemaal niets
- Zit ik net lekker, komt ze weer uit bed
- Niets helpt: dreigen , boos worden, negeren, dus ik weet het niet meer
- Het maakt me niet uit. Ik wil gewoon dat hij luistert!
Zomaar wat opmerkingen die ik vaak hoor van wanhopige ouders.
Hoe kan het toch dat wij het idee en de ervaring hebben dat kinderen niet naar ons willen luisteren?
Een kind heeft geen belang om te luisteren
Om te beginnen kunnen we vaststellen dat een kind geen groot belang heeft om naar ons te luisteren op momenten dat hij lekker bezig is. Eigenlijk zijn kinderen wat dat betreft net grote mensen. Als wij lekker bezig zijn, balen we er ook van dat we gestoord worden.
Kinderen willen zich ontwikkelen en dat doen ze vooral door ervaring op te doen.
Stel je eens voor…. Een kind moet de hele wereld nog ontdekken en veel is nieuw. Daarnaast heeft een kind behoefte aan autonomie en wil het steeds meer leren en ruimte hebben om zelf te bepalen wat het kan doen en laten.
Dat het voor kinderen van levensbelang is om grenzen te hebben en te ervaren, is voor een kind niet in eerste instantie een belangrijk item. Want het kind wil spelen en doorgaan met wat hij aan het doen is en vooral ook plezier hebben.
Wij als volwassenen met onze plannen die dit alles doorkruisen zijn vaak alleen maar lastig voor een kind en dat is een belangrijke reden om zo nu en dan een beetje Oost-Indisch doof te zijn.
Wel horen, maar niet luisteren
Vaak horen de kinderen ons wel, maar luisteren ze niet echt. Ze gaan zo op in hun spel of in hun activiteit dat wij niet zo goed doordringen tot de kinderhersenen. En daardoor komt er ook geen actie op onze tekst.
We vragen van ons kind dat hij schakelt en liefst een beetje snel. Het kind is lekker bezig en wij verwachten dat hij onmiddellijk kan stoppen met wat hij aan het doen is. Niet alleen zijn hersenen kunnen niet zo snel schakelen, het kind moet ook zijn behoefte opzij zetten.
Is hij net fijn bezig en dan moet er iets waar het kind niet op zit te wachten en wat hij moet parkeren. Vaak heeft het kind ook nog de ervaring dat er een bozige toon en een boos gezicht bij komen.
Verschillende behoeften en belangen
Eigenlijk is het dus heel logisch dat je als kind niet echt de motivatie hebt om even lekker te luisteren naar je ouders en braaf te gaan doen wat zij willen.
Ben je lekker bezig met je spel of aan het chillen met anderen en dan komen je ouders er weer tussendoor met hun regels en hun actieplannen die meestal niet erg overeenkomen met je doelen en behoeftes als kind.
Ouders luisteren niet naar hun kind
Natuurlijk moeten ouders hun kinderen grenzen geven ter voorkoming van ongelukken en ten behoeve van de samenleving waar we uiteindelijk toch allemaal met elkaar door één deur moeten. Het is daarom een grote noodzaak dat ouders de regels vaststellen en deze hanteren.
Waar het mis gaat, is dat ouders vaak vergeten om zich even te verplaatsen in de behoeften van hun kind en zich daar een beetje op leren aanpassen.
Het is mijn ervaring dat er wonderen gebeuren als ouders leren om de behoefte van hun kind te zien. Ze hoeven daarvoor alleen maar erkenning te geven en te leren benoemen hoe vervelend iets voor een kind is.
Want, zeg eens eerlijk: Is het voor onszelf ook niet zo dat als iemand ons begripvol tegemoet komt, wij dan ook sneller geneigd zijn om daarin mee te gaan? Als diegene ook nog de moeite neemt om contact met ons te maken en vriendelijk een verzoek doet dan luisteren we en nemen we dat serieus. In ieder geval nemen we het verzoek in overweging en geven we een tegenargument als dat nodig is.
Hoe kan het dan dat we onze kinderen vaak zo on-respectvol behandelen als een soort van legercommandant?
Wanneer we luisteren naar onze kinderen en ons afstemmen op hun situatie en luisteren naar hun argumenten, dan komt er al veel meer vriendelijkheid en beweging in het horen en luisteren en braaf willen doen wat wij willen.
Je krijgt wat je geeft
De belangrijkste factor is waarschijnlijk dat veel ouders niet zo goed weten wat ze willen. Ze twijfelen aan zichzelf en weten niet zo goed hoe ze hun kind mogen of moeten ‘aanpakken’. De ouder die zegt: ‘Nog één keer en dan moet je naar binnen’ en dit vervolgens nog tien keer herhaalt en geen effect sorteert, is niet zeker van zijn zaak.
Dit kind heeft al lang geleden geleerd dat het zijn ouder niet serieus hoeft te nemen want er gebeurt toch niets en je kunt alle kanten op met je ouder. Hoogstens mopperen ze wat en soms krijg je een klap omdat deze ouder dan echt zo machteloos is geworden dat er geen andere uitweg is.
Wanneer je als ouder onduidelijkheid geeft, krijg je onduidelijkheid terug
Een inkoppertje op dit gebied is om ouders te laten nadenken op welk gebied hun kinderen moeiteloos doen wat zij willen. Is dit het gebied van eten? of van slapen? of van ’s ochtends aankleden? of op tijd aan tafel komen?
Wanneer ouders zich realiseren op welk gebied hun kinderen zo braaf zijn om te doen wat ze willen, hebben ze het luistergoud in handen.
Wanneer je met ouders onderzoekt hoe het kan dat hun kind op dit gebied zo gehoorzaam is, komt er altijd een belangrijke overtuiging of mening uit. Dat wat ouders zo belangrijk vinden, zit tot in hun teennagels en hun kind weet dat het geen enkele zin heeft om dit ter discussie te stellen want het heeft een absolute gezagsdrager tegenover zich. En dan doet een kind niets anders dan zich voegen.
Kinderen luisteren heel graag naar ons
Kinderen luisteren namelijk heel erg graag naar ons en willen in principe alles doen voor hun ouders en leraar.
Ze vragen echter wel van ons om ook hun belang te dienen en een voorbeeld te zijn in hoe je respectvol met elkaar omgaat in de manier waarop je je grenzen hanteert. En dat kan klip en klaar en lekker duidelijk.
Dus…..
Je hoeft als ouder alleen maar echt goed te weten wat je wilt en wat echt belangrijk voor je is. En daarnaast respect tonen voor je kind in wat híj echt belangrijk vindt en daarop vastberaden, liefdevol en empathisch te reageren. En dan durf ik te beweren dat je kind perfect naar je luistert!
Probeer maar eens…..
Wil jij pubers en hun ouders leren luisteren naar elkaar?
Werk je met pubers en wil je hen leren luisteren, met stress om leren gaan en leren reageren op een helpende manier? En wil je hun ouders in een prachtige workshop helpen naar hun puber leren luisteren en hen met wijsheid op weg te helpen?
Dan is de training “weerbaar communiceren met pubers” net iets voor jou
Lees ook: Ouderschap is leiderschap
Lees ook: Wat is het verschil tussen opvoeden en ouderschap?
Lees ook: 6 redenen waarom je dochter niet je vriendin kan zijn
Lees ook: Waarom zijn straffen en belonen waardeloze machtsmiddelen?
Bekijk ook: De beste redenen om grenzen te stellen aan kinderen
Bekijk ook: Hoe benader je negatief gedrag op een positieve manier
Bekijk ook: Waarom is afleren van ongewenst gedrag zinloos?
Geef een reactie