Stel je voor je bent een kind en je houdt heel veel van allebei je ouders maar er gaat iets mis. Wat kan je als kind dan doen als je voor je overleving, maar ook voor het geven van liefde aan je ouders, aan hen bent overgeleverd?
Stel je voor je bent een puber en je wilt graag volwassen zijn en ook bij je vrienden horen, maar deze vrienden passen niet zo goed bij de cultuur van je ouders. Wat kan je als puber dan doen om zowel bij je vrienden te horen als bij je ouders.
Erbij horen
Mensen zijn voor hun overleving afhankelijk van anderen en ergens bij horen is een diepe behoefte. Als je ergens bij hoort hoef je niet bang te zijn, je leven is vanzelfsprekend en je kunt je vrij bewegen en je doelen halen. Twijfel je of je ergens bij (mag) horen dan word je onzeker en angst gaat een rol spelen. De ene mens gaat zich aanpassen en misschien pleasen, terwijl een ander kan kiezen voor rebellie en alles wat tussen deze beide gedragsuitingen past.
Als je ergens niet bij hoort, ben je ten diepste je leven niet zeker want wie zal er voor je zorgen als je het moeilijk hebt?
Naast de behoefte om erbij te horen hebben mensen ook een natuurlijke behoefte om te helpen. Het geven van liefde en zorg is bij iedereen aangeboren en vooral kinderen lijken onuitputtelijk te geven. Zelfs als ouders hen ernstig verwaarlozen op enigerlei wijze, blijven kinderen om hen geven en blijken van liefde vertonen. Ik heb hier meerdere malen onvoorstelbare voorbeelden van meegemaakt en ze hebben me stuk voor stuk diep geraakt.
Echtscheiding
Stel je voor…….:
Je bent gescheiden van je partner en er is veel boosheid en verdriet. Hoe reageert je kind dan?
- Is je kind zo stil en rustig als een muisje zodat je geen last van hem heeft?
- Zorgt je kind voor je en neemt je zoon de rol van de man in huis op zich?
- Zegt je kind dat het niet naar papa wil omdat hij, zoals jij altijd al gezegd had, een slechte papa is?
- Kruipt je kind bij je nieuwe vriendin op schoot en zegt het tegen haar (zodat jij het hoort) dat ze liever is dan mama?
- Zorgt je dochter voor de broertjes en zusjes?
- Kan je al je ellende en je hart uitstorten bij je zoon of dochter, ook al is dat nog maar een kind?
Je kind heeft er alles voor over om je gelukkig te zien en als het jou helpt, wil het met “alle liefde” zijn andere ouder daarvoor verraden. Met de andere ouder dealt het wel op een ander moment. Als het contact er niet kan of mag zijn, kan een kind daar jaren op wachten. Een kind zal altijd kiezen voor de ouder die de meeste zorg nodig heeft en die het kind als zielig ervaart. Zelfs al is dit kind al lang volwassen, dan nog trekken de onzichtbare draadjes hard…..
Malaise
Stel je voor…..:
Je voelt je een poosje niet zo happy. Je werk zit tegen en je huwelijk is ook niet meer helemaal wat het was zoals in de beginjaren. Hoe reageert je kind?
- Vraagt je kind veel aandacht zodat je je wel moet concentreren op het hier en nu?
- Wordt je kind ziek zodat je wel een paar dagen thuis moet uitrusten?
- Gaat je kind liegen en stelen zodat je moet samenwerken met je man om dit onheil te lijf te gaan?
- Hebben je kinderen veel ruzie net zoals jij ruzie hebt met je partner?
- Heeft een kind partij getrokken voor je partner en zijn familie en heeft een ander kind partij getrokken voor jou en jouw familie?
- Heb je een bondje met je kind gesloten tegen je partner?
- Presteert je kind slecht op school zodat jij een doel hebt om je op te richten?
- Heeft je kind buikpijn als het naar school moet omdat jij het moeilijk vindt het los te laten?
- Doet je kind altijd weer pogingen om het goed te maken na een ruzie ook al moet je heel eerlijk bekennen dat het meer jouw fout was?
Los van het gedrag wat een kind vertoont en wat ouders soms als moeilijk of storend kunnen ervaren, betekent juist dit gedrag van een kind vaak een helpende hand. Je kind voelt aan dat het niet goed met jou of jullie gaat en doet op een onhandige manier pogingen om het tij te keren.
Pesten
Stel je voor……:
Je kind wordt gepest. Zou het dan mogelijk, heel misschien een klein beetje zo kunnen zijn dat:
- Jij vroeger zelf ook bent gepest?
- Je kind wordt buitengesloten zoals jij het gevoel van buitensluiten ook goed kent?
- Jij zelf ook wel eens anderen buitensluit?
- Je kind je, door gepest te worden, je een gelegenheid biedt om je eigen pestverleden te verwerken?
- Je kind inwendig misschien een beetje straalt als jij nu in staat bent voor jezelf en je kind op te komen?
- Als het pesten aangepakt is jij en daarmee ook je kind sterker zijn geworden?
Kinderen zijn loyaal aan hun ouders. Altijd en overal, ook al merk je daar ogenschijnlijk niet altijd iets van en lijkt soms het tegendeel het geval. Immers er is niets wat meer tijd en aandacht kost dan het praten over je ouders als het moeilijk is.
Wanneer er iets speelt zou je je vrienden snel vaarwel zeggen, maar als je dit met je ouders zou doen kost dit jaren van je leven en dan nog is er bij ziekte en dood toch vaak weer contact.
Want wat kan je als kind zonder je ouders? Zelfs al ben je kind en ga je steeds meer je eigen weg om je eigen leven vorm en inhoud te geven. Je blijft altijd het kind van je ouders. Hoe dan ook en je zult altijd loyaal zijn.
De enige vraag is dan:
“Hoe ben jij loyaal aan jouw ouders en hoe zijn jouw kinderen loyaal aan jou?”
Ennn… wat zou het fijn zijn voor jou en je kinderen als je zegt: “Ik zie wat je doet, dank je wel dat je zo hard voor me werkt….”.
In de opleiding contextueel/systemisch werken voor de kindercoach verkennen we onder andere de loyaliteiten van kinderen in verschillende situaties.
Meer artikelen:
Lees ook: Systemisch werken met kinderen kan dat?
Lees ook: Halve kinderen
Lees ook: Kinderen hebben geen problemen
Lees ook: Kinderarbeid in Nederland
Lees ook: Ontspoorde puber na echtscheiding
Lees ook: twee jaar na dato
Geef een reactie