Kinderen hebben geen problemen

Stel je voor:

• je kind wil niet naar school,
• komt iedere avond opnieuw uit bed,
• wil geen groente eten,
• wordt ’s nachts vaak wakker,
• durft niet te gaan zwemmen,
• vraagt steeds je aandacht als je met iemand in gesprek bent,
• en….. verzin nog maar eens wat van die problemen waar je kind last van heeft.

Wie heeft het probleem

Als een kind niet slaapt, eet, naar de wc gaat of naar school, dan legt dit druk op het gezin. Je kunt je echter afvragen wie het grootste probleem heeft.
Het kind wil, durft of kan gewoon iets niet.
Punt.
Met name jonge kinderen hebben daar geen enkele last van. Sterker nog het kan hen heel veel opleveren. Immers als zijn ouders er een groot punt van maken, levert het veel extra aandacht en vaak faciliteiten op.
Hoe heerlijk is het immers als je je wat alleen voelt om bij papa en mama in bed te liggen. Wat fijn is het als papa en mama tijdens het eten zo veel aandacht voor je hebben en hoe gemakkelijk is het als je iedere dag weer een schoon bed krijgt of een opgeruimde kamer.
In feite heeft dus heel vaak het kind geen probleem, maar heeft de ouder nog niet de goede aanpak gevonden om het kind te laten doen wat het zou moeten doen.

Wat speelt een rol bij problemen met kinderen

• Regie.
  Ouders ervaren meestal dat het kind een probleem heeft als het niet wil/kan/durft te slapen, eten, plassen, naar school gaan of spelen. Daarmee onderschatten ouders hun eigen rol van opvoeder en geven ze de regie aan hun kind. Ouders reageren op hun kind in plaats van de leiding te nemen en adequaat te antwoorden op gedrag.
• Verwachtingen.
  Ouders hebben verwachtingen van hun kind. Iedere leeftijd kent zijn eigen ontwikkeling en ouders verwachten dat hun kind op een bepaald moment begint met praten, zindelijk wordt, een gezond dag en nachtritme heeft en naar school gaat. Als een kind zich hier om welke reden dan ook tegen verzet, kan er een probleem ontstaan. Ook ontstaan problemen als ouders teveel verwachten van hun kind waar het gezien de leeftijd nog niet aan toe is.
• Behoeften.
  De behoeften van ouders en kinderen zijn erg verschillend. Kinderen hebben in de eerste plaats behoefte aan warmte en aandacht. Ouders hebben vaak behoefte aan rust, harmonie en hun leven laten verlopen zoals ze dat graag willen. Het ene kind heeft lang behoefte om gekoesterd te worden en de ander kan niet wachten tot het groot en sterk is.
• Normen en waarden.
  Ieder gezin heeft zijn eigen waarden. Als ouders zelfstandigheid belangrijk vinden en hun kind toont zich erg afhankelijk, dan geeft dit spanning. Ouders verwachten vaak van hun kinderen dat ze zich aan hun waarden houden. Zelf zijn ze zich echter niet altijd bewust van hun waarden. Daarnaast “vergeten” ouders vaak te vertellen wat ze belangrijk vinden en waarom.
• Het temperament en karakter van het kind.
  Een kind wat vooruit wil, zal eerder afgeremd moeten worden dan het kind wat een meer angstige inborst heeft. Dat kind heeft vooral aanmoediging nodig.
• De oorzaak van het probleem verwarren met het vervolg.
  Wij mensen hebben de neiging om lang te blijven hangen in de vraag naar de oorzaak van een probleem. Het kind wat een keer koortsig was en wakker werd, hoeft niet 2 jaar later een slaapprobleem te hebben. Het kind wat een keer geen worteltjes lustte, kan wel andere groenten eten. Wat vaak gebeurt is dat het incident wat aan de oorsprong van het probleem stond, verder is uitgegroeid. Het kind is een poosje wakker of lust even geen groente en na drie weken is het een gewoonte. Actie en reactie zijn als pingpongballen te analyseren.
• Invullen.
  Ik hoor ouders heel vaak zeggen dat hun kind bang is, iets niet leuk vind, niet durft of niet wil. Zij reageren daar dienovereenkomstig op. Geruststellen, machtsstrijd aangaan of pushen. Vaak zonder resultaat en leidend naar de vicieuze cirkel van actie en reactie gedrag. Het is echter helemaal niet gezegd dat een kind een probleem ervaart zoals de ouders denken.
• Het uit het oog verliezen van het doel.
  Doordat de situatie in het hier en nu, gedrag en alle andere bovengenoemde zaken een rol spelen, wordt het doel uit het oog verloren. Wat willen ouders eigenlijk dat er gaat gebeuren? Dat is de vraag waar het om gaat.

Wat is er te doen voor het kind

Het enige wat een kind heeft te doen is zich ontwikkelen. Daarvoor heeft het volwassenen nodig die de kaders scheppen en faciliteren. Het kind volgt altijd!
Primair ervaart een kind geen probleem van het niet kunnen slapen, eten of naar school gaan.
Een kind wil gewoon een naar gevoel vermijden en zijn behoefte aan aandacht vervullen.
Ouders zijn daar in de eerste plaats geweldige kandidaten voor :-)
Dus als er problemen zijn met een kind, is dat vaak in eerste instantie een probleem van de ouders!
Ouders kunnen er wél voor zorgen dat het probleem zich gaat verplaatsen naar het kind. Daarvoor is het nodig dat ouders zich gaan afvragen wat ze van hun kind willen. Daarna zetten ze op een rij welke aanpak zij moeten kiezen die vruchten afwerpt. Al snel wordt dan duidelijk wat het kind heeft te leren, een vaardigheid of nieuw gedrag zoals bijvoorbeeld alleen leren slapen, op je beurt wachten, eten wat de pot schaft of wat ouders ook maar bedenken.
Als ouders slim zijn dan zorgen ze ervoor dat de druk bij hun kind komt te liggen om zich te ontwikkelen met nieuw gedrag en vaardigheden. Ouders krijgen dan de mooie en plezierige taak hun kind daarin te ondersteunen.
De blik is niet meer gericht op het probleem, maar hoe krijgen we het voor elkaar.

Wat kan de kindercoach doen

Gedurende de jaren is in mijn praktijk voor kindercoaching het werkmodel van de kindercoach ontstaan. Daarmee wordt stap voor stap in kaart gebracht wie het probleem heeft, wie iets heeft te leren en wat. Ook wordt de verborgen winst en verliesrekening inzichtelijk en ouders en kind gaan met een actieplan de deur uit.
Het voordeel voor ouders en kind is dat de kindercoach de patronen die het probleem in stand houden blootlegt. De kindercoach kan ouders en kind adviseren en coachen naar vaardigheden die een kind volgens zijn leeftijd zou mogen leren. De angel is er dan uit en ouders en kinderen kunnen op een veel meer ontspannen manier hun problemen oplossen.

Lees ook: Wie is probleemeigenaar
Lees ook: Dwingende kinderen en slappe moeders
Lees ook: De zeurende moederclub
Lees ook: Overeenkomsten tussen reizen en problemen oplossen
Lees ook: Wat aandacht krijgt, groeit
Lees ook: Over leren, de hobbels en de valkuilen

Heb je behoefte aan ondersteuning om je de behoefte van je kind te onderzoeken, kijk dan of de praktijk voor kindercoaching iets voor je kan betekenen.
Wil je op de hoogte blijven, vraag dan de nieuwsbrief aan.
Wil je ook leren kinderen te begeleiden en de basisopleiding tot kindercoach of een bij of nascholing volgen, lees dan verder op de site voor de opleiding tot kindercoach.
De illustratie is van Aly Westerhuis