“Ik zal harder werken en meer mijn best doen, ik zal aardiger zijn en hogere cijfers op mijn rapport halen…..”
Arm kind die dit zegt….
Het breekt mijn hart iedere keer als ik een kind een dergelijke uitspraak hoor doen of een  briefje zie waarop dit geschreven staat.

Een kind wat dergelijke uitspraken doet is bezig de volwassenen om hem heen tevreden te stellen. Het voelt dat het tekortgeschoten is en beloofd met de hand op het hart een beter kind te zijn. Lees:… harder werken, zijn best doen, lief zijn, niet meer schreeuwen enz. Dit kind heeft het feilloos begrepen: Zijn moeder, vader, juf of meester vindt hem niet goed genoeg. En omdat een kind afhankelijk is van de goedkeuring van de grote mensen is hij bereid alles te beloven.

Recept voor faalangst

Het kind wat een intentie uitspreekt kan alleen maar falen want het spreekt een goede bedoeling voor de toekomst uit, maar hoe moet een kind weten hoe hij dit gaat doen en wanneer is zijn doel bereikt. Want vertel me: wat is hard werken, lief zijn, je best doen…. Ik zou het heus niet weten en denk er vast heel anders over dan jij.

Vader of juf kan wel vinden dat het kind zit te lanterfanten, terwijl hij zeker weet dat hij ongelooflijk zijn best doet.
Hoe weten de grote mensen om hem heen dat hij hard werkt?
Zien ze zijn inspanningen wel?
Ik durf wedden van niet, helaas.

En dat is niet omdat er sprake is van onwil, maar omdat zijn vader en juf onthouden dat hij harder zal werken.
Maar waar, hoe en wanneer is meestal niet geregeld en dus ligt de teleurstelling op de loer.

Immers wanneer de eerste onvoldoende binnenkomt, krijgt het kind feedback. Gevolg is dat veel kinderen nog eens beloven nog harde te werken om het nare gevoel kwijt te raken. Immers er is gefaald want de volwassenen zijn teleurgesteld in het resultaat. En uiteindelijk haakt een deel van de kinderen af omdat het toch niet kan voldoen aan de onbekende wensen van de volwassenen.

Wat dan wel…

Een kind wat bij mij in de praktijk laat weten dat hij beter zijn best gaat doen en harder gaat werken, krijgt van mij een koude douche. Harder werken, lief zijn, je best doen, niet meer boos worden of schreeuwen?

Ammehoela, daar doen we niet aan mee.

Wat wil je bereiken en hoe. Dát is waar het om gaat en hoe mooi zou het zijn als je dat op je slofjes deed. Dat is toch veel mooier en veel winstgevender.

Resultaat

Als je weet wat je wilt en waar je naar toe wilt kun je uitpuzzelen hoe je het gaat doen. Immers een kind wat zegt beter zijn best te willen doen op school, heeft daar een goede reden voor. Als je samen eerst het doel onderzoekt wat het kind wil bereiken met zijn best doen, ben je al een flinke stap verder. Wellicht heeft het kind een achterstand met lezen of schrijven of heeft het moeite met zich te concentreren.

Ieder uur opnieuw staat het kind met de goede intentie van zijn best doen dan onder grote druk. Het vage gevoel wel of niet zijn best doen loopt steeds mee.

Als je echter met het kind afspreekt dat het op een bepaalde volgorde zijn sommen maakt, op een andere manier zijn dictee gaat maken of het kind bewust met instructie van de juf rechtop gaat zitten, is er een ijkpunt. Zowel het kind als de volwassenen kan checken of er op de afgesproken manier een resultaat geboekt is. Valt het resultaat dan toch nog tegen, dan zou je kunnen concluderen dat de manier waarop naar het resultaat toegewerkt is, nog niet goed aansluit of dat het doel te hoog is gesteld.

Als je dus heel concreet met het kind afspraken maakt over hoe het zijn best doet, lief is of stopt met negatief gedrag, heb je het over hele concrete tastbare zaken die je kunt turven.
Wanneer het turflijst negatief uitpakt is er geen enkele man overboord want dan ga je een paar stappen terug in het proces en stel je bij. Wat kan je wel doen om ervoor te zorgen dat je succesvol bent over je afspraak!

Op deze manier bouw je met het kind een mooie toren voor zelfvertrouwen die het kind stapje voor stapje kan betreden. Faalangst hoeft geen kans meer te hebben omdat de stappen duidelijk zijn. Het kind wat twee treden tegelijk neemt om deze toren te beklimmen en uitglijdt kan gewoon weer opnieuw beginnen en is een leerervaring rijker. Soms zijn je benen gewoon nog tekort voor twee treden……..

In mijn praktijk en tijdens de opleiding tot kindercoach noem ik deze aanpak het stoplicht denken die heel helder is voor kinderen. Waarvan gaat het licht op groen en hoe kan ik op de juiste manier gas geven zodat ik mijn groene doelen haal. En als het stoplicht op rood springt, weet ik dat het heel gemakkelijk weer op groen kan omdat de route heel duidelijk is uitgeschreven.

Dus….

Ouders, juffen, meesters en alle andere volwassenen; Wanneer een kind tegen je zegt dat het harder gaat werken of liever zal zijn, geef dit kind een ongelooflijk grote knuffel. Bedank hem voor de intentie en maak snel een lijstje hoe dit kind dat gaat bereiken. Zo houd je het kind heel en vertel je het dat het goed genoeg is en maak je een actie lijstje wat het kind op zijn sloffen gaat uitvoeren….

En merk wat er met je gevoel gebeurt als je hiermee aan de slag gaat. De ondertoon van : ja…ja… we zullen zien wat er van komt…. maakt plaats voor een nieuwsgierig ontdekken wat er allemaal mogelijk is.


Wanneer je kinderen en hun ouders wilt helpen bij angst en faalangst is de online opleiding kinderen helpen bij angst en faalangst een absolute must.
Meld je hier aan en begin direct zodat je morgen al kinderen en hun ouders verder kan helpen.


Meer artikelen:

Lees ook: De kindercoach is een stoplichtdenker
Lees ook: De do’ en don’ts van de kindercoach
Lees ook: De reis van de kindercoach
Lees ook: De kindercoach driehoek
Lees ook: De essentie van kindercoaching is leren
Lees ook: De kindercoach is een vertaalmachine


Je las een blogartikel van Centrum Tea Adema…

…maar kijk gerust ook eens naar de andere informatie op onze website:

Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen en video’s vol tips en inzichten?

Like dan onze Facebook-pagina of schrijf je in voor onze 2-wekelijkse nieuwsbrief. Allebei mag ook. ;-)