De kindercoach is een stoplichtdenker

Vrijwel niemand wil graag wachten voor het rode stoplicht.
Stoplichten houden ons in het algemeen op en ik ken mensen die hun route wijzigen om zoveel mogelijk stoplichten te vermijden.
Die mensen zijn over het algemeen ook blijer met alle minirotondes die veel stoplichten hebben vervangen.
Maar in feite heb je ook met een rotonde te maken met een soort van oponthoud.
En de moderne mens wil geen oponthoud, maar doorgaan op zijn weg en recht vooruit.

Het rode stoplicht van de kindercoach

Mensen met een probleem zijn geneigd altijd stil te staan bij het rode stoplicht.
Alle aandacht gaat naar het probleem en meestal is er een flinke portie verzet aanwezig.
De kindercoach dwingt bij aanvang van de coaching, kind en ouders even heel bewust stil te staan bij het rode stoplicht.
Deze stop is bedoeld om bewust aandacht te schenken aan het ervaren probleem:

• Wat is je probleem en vooral: wat is je vraag?
• Hoeveel last heb je ervan? Hoeveel last heeft iemand anders ervan?
• Als ik het heb, wat betekent dat dan voor mij? Hoe doe jij je probleem?
• Wat levert je probleem jou op? Wat levert je probleem anderen op?

De bedoeling hiervan is om de zaken helder te krijgen en niet om de oorzaak van je probleem te vinden wat dat is verloren moeite.
Regelmatig blijkt dat het eigenlijk wel prima is dat het probleem er is.
Andere momenten blijkt dat niet het kind, maar de ouders eigenlijk last hebben van het probleem.
Of de juf….
De kern van het rode waar we naar op zoek zijn is: wat is er nu nog zo moeilijk?

Het groene stoplicht van de kindercoach

Wanneer we lang genoeg hebben stilgestaan bij het rode stoplicht, besluiten we of het tijd is of het stoplicht op groen kan springen.
En daar wordt het pas echt interessant.
Welke weg gaan we na het wachten tot het groen wordt, werkelijk kiezen?
Hoe kunnen we dat wat nog zo moeilijk is, woorden geven in wat er na het groene licht mogelijk kan zijn?

• Wat wil je in de plaats van je probleem?
• Wat wil je WEL?
• Wat is je doel, wat wil je bereiken?
• Wie ben je zonder je probleem?
• Wat kan je dan, wat doe en waar ben je dan?
• Wat denk je als je weet wat er in de plaats van je probleem is?
• Wat is het tegenovergestelde van dat wat zo moeilijk is?

Het groene stoplicht is de meest interessante fase.
Dit is de kern, want groen geeft het signaal van de richting.
Het is ook het meest moeilijke deel en vraagt veel deskundigheid van de kindercoach.

Immers, het eerste wat kinderen en ouders zeggen als we van rood naar groen gaan is: “Ik wil het probleem NIET meer”  of “het probleem moet stoppen”.

En daarmee blijven we in het rood, want NIET is een roze olifant.
Steeds als je iets niet wilt, moet je er eerst wel aan denken.

Wil je stoppen met je concentratieprobleem, dan moet je steeds evalueren of je al gestopt bent met je niet concentreren.
En dat is de weg naar het volgende rode stoplicht of rondjes rijden op dezelfde rotonde :-)

We gaan bij groen dus voor een richting die ook werkelijk een nieuwe richting geeft.
Wat we in feite doen, is het programmeren van je innerlijke tomtom zodat het einddoel min of meer vaststaat en we alleen nog maar de route hoeven te ontdekken.

Het oranje in het stoplicht van de kindercoach

Bij oranje ligt de oplossing al kant en klaar op braakliggend terrein.
Als je namelijk stilstaat bij rood en denkt aan groen, hoef je alleen maar op zoek te gaan naar de schatten die rondom liggen.

• Wat heb je te leren om in het groen te blijven?
• Wie kan de oplossing in het groen al goed? Wie kan helpen?
• Wanneer doe je al datgene wat je in het groene hebt geschreven?
• Wat zijn de voordelen als je het groene hebt?
• Welke verschillen zijn er tussen rood en groen en hoe kun je ze gebruiken?
• Wat kan je als eerste doen om groen te doen?
• Welke talenten heb je om groen te bereiken?

Oranje is steeds de tussenstap die het sein geeft voor verder gaan of stoppen.

Bovendien: de drijfveer van oranje is je behoefte en zijn je talenten die je tot je beschikking hebt.
Wanneer je behoeften en je talenten duidelijk zijn, schiet je bijna automatisch door naar groen.

Er komt ook altijd weer een rood stoplicht (wat je ook terugval kunt noemen) en je kunt iedere seconde opnieuw besluiten of je verder wilt gaan met groen.

Hoe werk je met de kleuren van het kinderstoplicht

Dit is het interessante deel van het werken met kinderen want je moet veel vertalen. 
Als kindercoach werk je altijd in de driehoek van kindfactoren, gezinsfactoren en communicatie.
Dat maakt dat je die aspecten mee weegt en een keuze maakt voor de insteek van de coaching.
Met jonge kinderen speel je, vertel je verhalen en werk je vooral met de ouders.

Oudere kinderen vanaf een jaar of zeven, maar zeker vanaf negen jaar, bezitten een prachtige wijsheid die je gewoon kunt bevragen.
Aanwezige ouders zijn bovendien een bron van informatie en hulp.

Omdat het doel en dus de focus helder is, namelijk datgene wat er in de plaats moet komen van het probleem, kun je alle middelen inzetten die passen bij het kind.

Het ene kind laat je tekenen, bouwen of verven, met het andere kind leg je hele routes af met behulp van vloerankers (dit is mijn favoriete bezigheid.. :-)), maar ook uitgesorteerde vragenkaartjes, kaartjes uit het kwaliteitenspel of handpoppen zijn behulpzaam.

Andere kinderen, maar zeker ook ouders, kun je geweldig goed helpen door visualisaties, maar ook liedjes maken, Ret-technieken en andere methodieken zijn bruikbaar.
Net wat de specialiteit van de kindercoach is.

Kenmerk is dat je altijd doelgericht bezig bent met dat wat in het groene staat. 
Als je groen voor ogen houdt, ben je gericht op de toekomst en je kunt ieder moment een nieuwe keuze maken.

Een kindercoach is een stoplichtdenker omdat zij juist wil helpen bij het vinden van een helpende vrije richting.

En heb je het zoeken naar de oorzaak van het probleem gemist?
Dat klopt, want die is niet wezenlijk interessant.
Er zijn honderden oorzaken van een probleem te bedenken en ze houden je bij het rood in de stilstand.
Daar is een coach niet voor, een coach staat voor het rode stoplicht en wil verder met groen.

Wil je leren hoe je ook een stoplicht denker voor kind of ouder wordt?
Volg de opleiding kindercoach en kindgesprekken of de opleiding Opvoedcoaching in de praktijk.

De opleidingen volgen allemaal de route van het werkmodel en gebruiken de principes van rood en groen.
Ik leer je graag alles wat je ieder moment doet als je wacht tot het licht op groen gaat en ook hoe je het rode stoplicht nuttig gebruikt.
Je ontdekt dat je in een half uurtje vijftig keer door de van rood naar groen en terug gaat en dat kind en ouders alleen maar merken dat ze richting hun bestemming gaan en je dankbaar zijn voor je wegbewijzering.

Lees ook: De do’ en don’ts van de kindercoach
Lees ook: Wat aandacht krijgt, groeit
Lees ook: De reis van de kindercoach
Lees ook: Wat heel is, hoef je niet te maken
Lees ook: De kindercoach driehoek
Lees ook: Zijn er nog gewone kinderen?