De kindercoach als vertaalmachine

Met licht gebogen schouders kwam hij binnen, gaf me een slappig handje, maar keek me recht aan. Zijn moeder had hem aangemeld met zijn instemming omdat hij zich faalangstig en weinig zelfverzekerd voelde. Op school ging het niet zo goed en hij moest terug van havo naar het vmbo. Al een hele poos voelde hij zich daardoor onzeker en hij kreeg steeds meer een gevoel van waardeloosheid en het verlies van de greep op zijn plannen.

Het verhaal en het schema

Ik liet hem zijn verhaal vertellen en vroeg hem vooral naar details hoe hij was omgegaan met de teleurstellingen die hij was tegengekomen. Hij vertelde me over zijn acties en gevoelens en ik vroeg hem naar zijn gedachten. Toen het verhaal afgerond was, schreef ik dit schematisch op het bord. In zijn nare gevoelens was ik niet zo geïnteresseerd, maar des te meer hoe hij zichzelf in deze situatie had gemanoeuvreerd. Door dit te onderzoeken kwamen we tot de ontdekkingen dat zijn gedachten over zichzelf, zijn capaciteiten en zijn prestaties hem uiteindelijk vasthielden en terugbrachten in een negatief patroon. Dit stond op het bord met rode pijlen naar zijn vicieuze cirkel.

De vertaal machine

Zijn doel was om zich goed, sterk en zelfverzekerd te voelen en zijn school af te maken en wellicht na zijn examen weer op te stromen. Om daar te komen moesten we gaan ontdekken wat hem zou helpen op weg daar naar toe.

Ik nam hem mee terug naar zijn verhaal. Hij had onder andere in zijn eentje een gesprek aangevraagd met de mentor om over zijn resultaten te praten en met hem te bespreken wat zijn plan was. Ik vroeg hem wat dit eigenlijk betekende. Hij had geen idee wat er nodig was geweest om te doen wat hij had gedaan en dus hielp ik hem een handje. Ik noemde het moedig en sterk. Andere zaken die hij had verteld, vertaalden we als het hebben van doorzettingsvermogen, zelfstandigheid, het vermogen tot observeren, planmatig denken, evalueren, doelgericht kunnen denken, flexibel kunnen zijn, eerlijk ten opzichte van zichzelf, adviezen van volwassenen kunnen overwegen en aan kunnen nemen, assertief zijn en nog een aantal eigenschappen die ik nu vergeten ben.

Wat er bij hem gebeurde tijdens deze vertaling was, dat hij eerst een aarzelende instemming gaf,  ” mwaggh, mwoghhh…”, maar gaandeweg richtte hij zich op en de glimlach werd breder. Het kwam binnen en hij was het met me eens dat hij , terwijl hij dacht dat hij aan het mislukken was, juist een prachtige prestatie had geleverd in zijn groei naar volwassenheid. Hij had helemaal alleen een besluit genomen over zijn doel en hiernaar gehandeld.

De afronding

Ik nam hem weer even mee naar het schema op het bord. We keken naar de rode lijnen van zijn gedachten die hem in zo’n nare vicieuze cirkel gevangen hadden gehouden. Ik tekende groene pijlen erbij die de gedachten over zijn goede eigenschappen vertegenwoordigden. Deze pijlen konden we doortrekken naar het doel wat hij had geformuleerd.

Hij gaf aan dat zijn actie om met zijn mentor te gaan praten toch best wel moeilijk was geweest, juist omdat hij vaak bang was om iets alleen te ondernemen. Ik zei hem hoe knap het juist hierdoor van hem was geweest om dit te doen. Hij vertelde daarop dat hij dan meestal iemand mee vroeg om de eerste stap te zetten, omdat deze voor hem de meeste spanning mee bracht.

“De vertaalmachine”  beoordeelde dit als sterk in plaats van zwak, door toe te geven dat er nu eenmaal zaken zijn die moeilijk zijn. Dan is het juist erg verstandig om hulptroepen in te schakelen. Hij gaf aan dat hij erg veel steun van zijn ouders ervoer en zijn moeder beaamde dit.

De test

Het toetsen van het doel was een belangrijke volgende stap. We stelden vast dat zijn motivatie om zijn doelen te bereiken erg hoog was en dat het daarvoor nodig was dat hij zelf een besluit nam over zijn te halen doelen. Langs de vloerketting ging hij naast de 8 staan als gepast cijfer op weg naar zijn doel.

Hij vertelde dat hij er vertrouwen in had dat zijn doelen haalbaar waren en hij voelde zich er stevig in. Ik kon het niet laten dit even te testen door hem omver te duwen. Het ging, en ik plaagde hem een beetje door te zeggen dat hij zich toch niet van zijn doel liet wegduwen door anderhalve meter. Hij keek me aan en in een split second zag ik hem verstrakken. Toen ik opnieuw duwde kreeg ik er geen centimeter beweging in!

Dat had hij al eerder geleerd en ik adviseerde hem dit in te zetten op momenten dat het nodig was.

Er restte ons nu nog één ding: Hoe zou hij onthouden dat hij zijn opnieuw hervonden zelfvertrouwen en zijn doel zou halen? Ook dit wist hij in binnen een seconde te benoemen toen ik hem vroeg welke beeld of welke gedachte hij hiervoor kon gebruiken. Hij zag een tekening van twee handen om een hart voor zich en zou dit thuis ophangen als gedachten steun.

De evaluatie

Toen we zo rond waren en onze blik van het bord afhaalden, vroeg ik hem of hij verder kon. Hij beaamde het en zei: “Ik was bang dat ik weer allemaal boodschappen zou krijgen die niet helpen, zoals je doet het goed en je kan het wel. Daar heb je niets aan”. En dat was voor mij weer een leuke les om voor te bedanken :-)

En het mooiste was zijn vertrek. Ik kreeg een strakke blik en een krachtige mannelijke handdruk!

Lees ook: De reis van de kindercoach
Lees ook: Goh… ik kan rekenen
Lees ook: Concentratieproblemen te lijf
Lees ook: Mama is moe, zo moe
Lees ook: Geef een puber zelfvertrouwen

Wil je deelnemen aan de opleiding tot kindercoach, kijk dan op de website .
Wil je op de hoogte blijven van nieuws en artikelen, vraag dan de nieuwsbrief aan.
Mocht je hulp nodig hebben voor je kinderen, neem dan gerust contact op met de praktijk voor kindercoaching. Ken je Ik leer leren al?
Materialen voor de kindercoach vind je in  de webwinkel….

De illustratie is gemaakt door studio staalkaart