Over beelddenken

De term beelddenken wordt in Nederland steeds bekender en dat is mooi. Op zich is er echter weinig nieuws onder de zon omdat beelddenken van alle tijden is. Tot 7 jaat jaar kan ieder kind goed in beelden denken. Daarna kan het kind normaal gesproken steeds beter abstract denken. De ontwikkelingspsycholoog Piaget noemt de fase van 2 tot 7 jaar de pre-operationele fase waarin kinderen leren door het spelen met en benoemen van concrete dagelijkse dingen. Ze leren vanaf 2 jaar door middel van taal de beelden die ze zien ver-inner-lijken. Vanaf een jaar of 4/5 leren kinderen steeds concreter denken. Vanaf een jaar of 7 wordt abstract denken steeds belangrijker en vanaf 11/12 jaar neemt dit een steeds grotere plaats in.
De gehele schoolontwikkeling vanaf groep 3 sluit goed aan op deze natuurlijke ontwikkeling die kinderen doormaken.

Wanneer kinderen nog moeite hebben met abstract denken en nog een grote voorkeur voor beelddenken hebben, kan er achterstand op school ontstaan. Het kind heeft de neiging om van alles wat de juf of meester zegt, een plaatje of film te maken en daardoor mist het veel. Vooral op scholen waar vooral geleerd wordt via horen en luisteren missen een aantal kinderen aansluiting.

Beelddenken en dyslexie

Vaak wordt er een relatie gelegd tussen beelddenken en dyslexie. Mijn ervaring is dat kinderen die last hebben van dyslexie veelal goed kunnen beelddenken, althans zij kunnen goed visualiseren. Dit gegeven gebruik ik door deze kinderen via de matrixmethode zich bewust te laten worden van hun manier van leren omgaan met taal en rekenen. De methode Ik leer anders  is op dezelfde leest geschoeid en helpt ook kinderen met dyslexie en dyscalculie en een voorkeur voor het denken in beelden.
Kunnen kinderen minder goed uit de voeten met het visualiseren van letters en woorden dan ga ik terug naar de ervaring met het lichaam door kinderen de letters te laten ervaren en voelen. De davismethode is vooral hier op gebaseerd. Hebben kinderen last van NLD of autisme spectrum problematiek, dan voldoen de net genoemde methodieken minder omdat deze kinderen zeer grote moeite hebben met beelddenken. Hier is praten, zingen, en logica meer een antwoord. Al bevestigen de uitzonderingen de regel en kan bewust visualiseren zeker waarde hebben en tot resultaat leiden.

Alternatieven.

Hoe meer kinderen gelegenheid krijgen tot zogenaamd driedimensionaal leren, hoe meer zintuigen zijn betrokken bij het leerproces.
Dus zien, horen en voelen. 
Je kunt denken aan het kleien van letters, het lopen van letters, woorden op elkaars rug schrijven en vele andere manieren om letters en woorden te beleven.
Wanneer er daarbij altijd letters en woorden worden uitgesproken en gezien, bied je het kind een geheel waarbij alle zintuigen zijn betrokken.
En dan hoef je geen etiketjes meer te plakken, maar kijkt gewoon waar het kind het beste mee uit de voeten kan……..

Wil je meer informatie over beelddenken, lees dan op de website van de Maria J. Krabbe stichting of op de site beelddenkwerk.
Meer in categorie dyslexie en dyscalculie.